Morgunblaðið - 28.09.2021, Side 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 2021
✝
Guðrún Hrund
Sigurðardóttir
fæddist í Reykja-
vík 31. maí 1960.
Hún lést á líkn-
ardeild Landspít-
alans 3. september
2021. Foreldrar
hennar voru Sig-
urður Þórðarson
tannlæknir, f.
16.1. 1935, d. 31.5.
2008 og Hildur
Vilhjálmsdóttir, húsmóðir og
skrifstofumaður, f. 26.8. 1936,
d. 6.5. 1974. Sambýliskona
Sigurðar til dánardags var
Kristín Salóme Karlsdóttir, f.
14.4. 1953.
Systkini Guðrúnar voru
Arnar Þór Sigurðsson, Andri
Vilhjálmur Sigurðsson, Guð-
stúdentsprófi frá Mennta-
skólanum við Sund árið 1981.
Kennarapróf frá textíldeild
kennaraháskólans 1985. Fata-
hönnuður frá Københavns
mode- og design skole 1989.
Hún starfaði sem fatahönn-
uður og kennari til 2001.
Blaðamaður, stílisti og síðar
ritstjóri tímaritsins Gestgjaf-
ans 2001-2012. Árin 2012-2014
rak Guðrún verslunina Bús-
áhöld í Kringlunni. Guðrún
hannaði höfuðföt undir merk-
inu M-headwear og rak hönn-
unarfyrirtækið Meið trésmiðju
síðustu árin. Allt til dánardags
var Guðrún Hrund sjálfstætt
starfandi myndlistarmaður.
Nú síðast í gallerí Art67 á
Laugavegi.
Útför Guðrúnar Hrundar
fer fram frá Dómkirkjunni í
dag, 28. september 2021, kl.
13.
Streymt verður frá útför:
https://youtu.be/uok4mRSBPLQ
Hlekk á streymi má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
rún Anna Páls-
dóttir og Gunnar
Borg Sigurðsson.
Guðrún giftist
1986 Georg Kr.
Lárussyni. Þau
skildu. Guðrún og
Georg eignuðust
tvö börn: 1) Hildur
Georgsdóttir, f.
28.7. 1984, eigin-
maður hennar er
Ólafur Már Æg-
isson. Börn þeirra eru Ragn-
hildur Katla og Edda Guðrún.
2) Lárus Gauti Georgsson, f.
7.9. 1986, sambýliskona hans
er Laura Daniela Hurtado.
Guðrún var á tímabili í sam-
búð með Herði Harðarsyni.
Guðrún Hrund ólst upp í
Álftamýrarhverfinu. Lauk
Síðan þú fórst mamma hafa
komið upp óteljandi stundir þar
sem mig hefur langað að hringja
í þig og segja þér frá deginum,
hvað ég ætli að elda í kvöld eða
fá hjá þér leiðbeiningar. Því við
vorum svo miklir vinir og svo
samrýnd. Ég mun sakna þín svo
mikið, elsku besta mamma, og
við sem elskum þig gjöldum
kærleikann með sorginni. Ég
var svo montinn af þér því þér
lynti við alla og það var þér svo
áreynslulaust – svo líka glæsileg
og sannur karakter. Þú varst
alla tíð listræn og skapandi –
fagurkeri í alla staði. Þú sást
fegurðina í öllu og hvernig ætti
að skapa hana. Ég var svo hepp-
inn að eiga sömu áhugamál og
mamma mín, hvort sem það var
matreiðsla eða hönnun – þótt ég
hafi enga hæfileika í því síðar-
nefnda. Við höfðum bæði dálæti
á klassík og popp-kúltúr. Við
gátum talað um heima og geima
er kom að hönnun og list í öllum
sínum formum, hvort sem það
var Halston eða James Stewart.
Þegar kom að hönnun var
mamma alltaf klassísk þótt hún
væri nýjungagjörn. Það sást
best í fatahönnun hennar sem
hún skapaði við lok níunda ára-
tugarins og hlaut verðlaun fyrir,
sem var sveipuð klassík og fág-
un, þvert gegn tíðarandanum.
Þá saumaði mamma á okkur
Hildi föt í gegnum barnæskuna
og nú síðast brúðarkjólinn henn-
ar Hildar. Ég er þér svo þakk-
látur mamma fyrir að gefa mér
Hildi – minn besta vin. Við
stöndum saman, engar áhyggj-
ur.
Við Daníela og allir sem heim-
sóttu hana áttum einstakan og
dýrmætan tíma með mömmu,
þegar hún bjó hjá okkur síðasta
mánuð lífsins eftir útskrift af
líknardeild. Þar fékk mamma
annað tækifæri til að gera það
sem henni fannst skemmtilegast
– matreiða, mála, halda veislur
og njóta hversdagsins. Það er
tómlegt heima án þín mamma og
skrýtið að finna ekki fyrir nær-
veru þinni, en ég veit að þú ert
með okkur og minningarnar lifa
sterkt í hjarta mínu. Eftir
margra ára baráttu kom enda-
punkturinn, sem þú lést samt
sjaldnast trufla þig á heildina lit-
ið enda kvartaðir þú aldrei þrátt
fyrir að vera hugsanlega að fara
alltof snemma – það kennir
manni mikið. Uppgjöf var ekki
að finna í hjarta þínu og þú
varst bjartsýn og jákvæð bók-
staflega til síðasta dags, enda
ætlaðir þú þér bara að fara stutt
aftur inn á líknardeild í hvíld og
koma aftur til okkar. Daginn áð-
ur en þú fórst aftur á deildina og
tveimur dögum áður en þú
kvaddir áttum við svo yndislegt
kvöld, þú notaðir krafta þína í að
koma fram til okkar og njóta
kvöldsins, líkt og dagana þennan
mánuð, þar sem við borðuðum
góðan mat, hengdum upp nýlegt
listaverk eftir þig, fengum okkur
rauðvín, nutum tónlistar – nut-
um stundarinnar. Þú þurftir
enga núvitundarpredikun enda
var þetta þér eðlislægt. Þú tal-
aðir um hvað þú værir ham-
ingjusöm og lífið væri gott. Þú
kvaddir okkur í hamingju og
fyrir það er ég ánægður. Elsku
mamma, ég mun sakna þess að
geta ekki heyrt í þér eins og alla
daga, knúsað þig og sagt þér að
ég elski þig – en ég mun tala um
þig og við þig í huga mínum. Það
var svo margt sem við ætluðum
að gera og við munum fara fyrir
þig í Rómarferðina, skála þar í
rauðu og hafa gourmet eins og
þú myndir gera. Þinn
Lárus (Lalli).
Elsku besta mamma mín, mín
besta vinkona. Við hvern á ég að
ræða þegar ég þarf að ákveða
hvað ég ætla að elda í næsta
matarboði? Það sem við gátum
talað um mat og hvað við ætl-
uðum að elda næstu daga. Það
er svo dýrmætt að deila áhuga-
máli með mömmu sinni.
Mamma var svo mikil vinkona
mín og núna loksins þegar ég er
37 ára áttaði ég mig á því að
mömmur hafa alltaf rétt fyrir
sér. Ég náði sem betur fer að
segja henni það í sumar.
Mamma var fagurkeri fram í
fingurgóma. Hún kunni að njóta
lífsins og sá það jákvæða í öllu.
Æðruleysi var hennar helsti
styrkur og á ég henni að þakka
hversu vel ég hef lært að komast
í gegnum erfiðleika. Þegar ég
rifja upp æskuna man ég eftir
súkkulaðikökunni sem hún bak-
aði alltaf á föstudögum. Stund-
irnar sem við áttum saman í
saumaherberginu hennar, ég að
búa til föt á Barbie á meðan hún
galdraði fram jólakjóla, ösku-
dagsbúninga eða kjóla fyrir
næsta ball. Það eru ekki margir
sem eiga mömmu sem saumar
kjóla eftir pöntunum og hún
hannaði brúðarkjólinn minn. Allt
föndrið sem hún gerði með okk-
ur Lalla og svo seinna meir
ömmustelpunum sínum.
Mamma var svo jarðbundin
og gaf góð ráð. Öllu sem lífið
lagði á mömmu mætti hún af já-
kvæðni og bjartsýni. Stundum
fannst mér hún óhóflega bjart-
sýn en það var eflaust hennar
leið til að komast í gegnum erf-
iðleika. Mamma lét veikindin
aldrei stoppa sig í því sem hana
langaði að gera. Allt fram á síð-
asta dag talaði hún um jólin og
hvað hún ætlaði að gera með
okkur. Engin uppgjöf eða nei-
kvæðni. Það dýrmætasta sem
mamma hefur gefið mér er vin-
átta okkar systkina. Það er
ómetanlegt að eiga bróður sem
er manns besti vinur. Enda
spurði ég mömmu oft hvernig ég
ætti að haga uppeldinu á stelp-
unum til að þær verði eins miklir
vinir og við Lalli.
Við erum svo þakklát fyrir
þann góða tíma sem við áttum
með mömmu í sumar. Við nýtt-
um hvern dag til að skapa góðar
minningar. Ófáar matarveislurn-
ar voru haldnar á líknardeildinni
og heima hjá Lalla og Danielu
þar sem mamma bjó sinn síðasta
mánuð. Þrátt fyrir að mamma
hafi í vor vitað að hún ætti ekki
langt eftir naut hún hvers dags
og leið vel. Hún var ánægð og
sátt við lífið og tilveruna þó
vissulega hefði hún viljað mun
meiri tíma.
Elsku mamma, við munum
framkvæma þá hluti sem þig
dreymdi um. Við förum í Ítal-
íuferðina sem aldrei var farin,
við munum gera Birkilaut eins
og þú hafðir ákveðið. Fyrst og
fremst munum við njóta og við
vitum að þú verður ávallt með
okkur í anda.
Hildur Georgsdóttir.
Ég man svo skýrt daginn sem
við hittumst fyrst, ég var svo
stressuð en samt svo ótrúlega
glöð. Þegar ég kynntist þér þá
áttaði ég mig á því að tíminn
skilgreinir ekki hversu mikið
maður getur elskað einhvern.
Hversu mikið maður getur dáðst
að og virt einhvern. Svo komst
þú mín kæra tengdamamma –
svo glæsileg og svo einstök. Svo
elegant og fínleg og viðhorf þitt
til lífsins – hvernig þú sást lífið
bæði þegar vel áraði og þegar
bjátaði á. Þú vissir að lífið væri
einstakt og þess ætti að njóta til
hinstu stundar, eins og þú sann-
arlega gerðir. Ég var svo heppin
að vera partur af þessum stund-
um og partur af lífi þínu. Þú
gafst mér þinn tíma, visku þína
og þekkingu og það sem mestu
skiptir, ást. Ást sem var svo
hrein og sönn – ég dáist að þér
svo mikið, ég ber virðingu fyrir
þér og ég elska þig. Einhvern
tímann munum við hittast aftur í
paradís Guðs þar sem við mun-
um dansa saman eins og við
gerðum einu sinni og við munum
njóta saman að eilífu.
Daniela.
Það er erfitt að koma orðum
að eigin líðan undanfarna mán-
uði eftir að ljóst var að systir
mín, 61 árs gömul, ætti skammt
eftir ólifað. Mér fannst búið að
leggja alveg nóg á hana á lífs-
leiðinni og hafði alltaf trúað að
hún fengi það sem hún ætti skil-
ið, að eldast vel og lengi í ömmu-
og mömmuhlutverkinu.
Það eru ekki nema tæpir tveir
mánuðir síðan móðursystir okk-
ar, Jódís Vilhjálmsdóttir, féll frá.
Jódís og Guðrún voru svo nánar
og nátengdar að sambandi
þeirra var meira eins og sam-
rýndar systur. Guðrún var skírð
í höfuðið á „ömmu Gu“ sem var
hin fullkomna amma. Þannig var
systir mín líka, hún var fullkom-
in mamma og amma enda hafði
hún bestu fyrirmyndir sem hægt
er að hafa.
Hún var rúmlega tólf ára þeg-
ar ég fæddist og mér skilst að
ég hafi aldrei kallað hana annað
en Guju og geri enn. Ég minnist
þess aldrei að hafa horft á hana
sem „stóru systur“, hún var allt-
af eitthvað svo miklu meira en
það. Umfram allt var hún ein-
stök og góð manneskja sem ég
gat alltaf treyst á og hún gat
treyst á mig, þannig var okkar
samband.
Guja flakkaði á milli kynslóða
í samskiptum við sína nánustu.
Hún gat farið í partí með okkur
yngri kynslóðinni sem og farið í
„frænku-kaffi“ eða þorrablót
með eldri kynslóðinni í fjölskyld-
unni. Það er gott að hugsa til
þess hvað hún var stolt og glöð
með allar vinkonurnar, vinina og
fjölskyldurnar sem hún hafði í
kringum sig alla tíð.
Hún tókst á við erfiðleika og
veikindin af einlægri jákvæði og
kunni betur en margur að hafa
það „huggulegt“ og gaman.
Listamaðurinn, stílistinn, kokk-
urinn, saumakonan, hönnuður-
inn og bakarinn í Guju kom sér
alltaf vel þegar kom að því að
skipuleggja eitthvað „gúrme“ og
skemmtilegt. Eins og góð vin-
kona hennar komst að orði; „hún
lifði í ljósi aðstæðna en ekki í
skugga þeirra“.
Börnin og barnabörnin voru
henni allt. Ef hún hugsaði um
sjálfa sig var það til að geta ver-
ið í enn betra standi til að njóta
og gefa meira af sér til sinna
nánustu. „Þið eruð ekki að fara
neitt – ég ætla að leggja mig að-
eins og kem svo aftur fram og
við eigum gott kvöld, sagði hún
ákveðin en blíð við okkur bræð-
urna eitt kvöldið nokkrum vik-
um áður en hún lést. Hún stóð
auðvitað við það, lagði sig og
kom aftur fram og við áttum
ómetanlega kvöldstund. Þannig
var hún allt undir það síðasta,
ósérhlífin og ákveðin í því að
kreista fram góðu stundirnar
með sínum nánustu.
Söknuður okkar Auðar og
barnanna er mikill og stelpurnar
hugsa hlýtt til Ragnhildar og
Eddu Guðrúnar sem nú eiga um
sárt að binda. Missir Hildar og
Lalla virðist óyfirstíganlegur
enda sambandið á milli þeirra
þriggja alveg einstakt. Með
minningar um góðar stundir og
einstaka móður eiga þau traust
og gott leiðarljós í lífinu.
Ég kvaddi Guju í huganum og
hún mig rúmri viku áður en hún
fór. Það var ekki eiginleg
kveðjustund því eins og ég sagði
við hana: „Ég mun ekki kveðja
þig því þú verður hjá okkur
áfram.“ Minningarnar og áhrifin
sem hún hafði á mig munu lifa
með mér alla tíð.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
Þinn
Andri.
Þér fannst ég sjálfsagt miklu
eldri þegar við hittumst fyrst.
Þú glæsileg ung stúlka og ég sjö
árum eldri kona, nýbúin að
kynnast pabba þínum. En í ár-
anna rás varð aldursmunurinn
minni og vináttan dýpri.
Móðurmissirinn hafði þá þeg-
ar markað líf þitt, en framtíðin
blasti samt við. Það var ánægju-
legt að fylgjast með þér takast á
við lífið og blómstra. Verða
kennari, dásamleg móðir tveggja
Guðrún Hrund
Sigurðardóttir
HINSTA KVEÐJA
Alltaf þegar ég gisti hjá
ömmu þá fórum við saman í
Kringluna. Amma vissi allt-
af hvað ég vildi í afmælis-
gjöf því hún hlustaði alltaf
svo vel á mig. Hún gerði
mjög mikið fyrir mig.
Amma var besta amma í
heimi.
Ragnhildur Katla.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN SVEINSSON
skipstjóri,
Brúnavegi 9,
lést miðvikudaginn 15. september
á Hrafnistu Laugarási. Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 29. september klukkan 13.
Valgerður Hjartardóttir
Sigríður Kristjánsdóttir Friðrik Björgvinsson
Þorbjörg Kristjánsdóttir
Elína Hrund Kristjánsdóttir
Karítas Kristjánsdóttir Ingólfur Hartvigsson
afabörn og langafabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR HANNA GUNNARSDÓTTIR
sérkennari,
Rúgakri 3a, Garðabæ,
sem lést á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi 16. september, verður jarðsungin frá Vídalínskirkju
í Garðabæ miðvikudaginn 29. september klukkan 13.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Minningarsjóð
Dagbjartar Vilhjálmsdóttur hjá R.b.st. nr. 8 Rannveig IOOF,
kt. 620193-2679, banki 327-13-4678.
Sverrir Gunnarsson
Lára Áslaug Sverrisdóttir Jón Höskuldsson
Davíð Björn Pálsson
Gunnar Sverrisson Þórey Ólafsdóttir
Sverrir Geir Gunnarsson Stefanía Theodórsdóttir
Sigríður Thea Sverrisdóttir
Halldór Árni Gunnarsson Embla Rún Björnsdóttir
Þórunn Hanna Gunnarsdóttir
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUÐFINNUR ÁSKELL BENEDIKTSSON
frá Hnitbjörgum,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands
Hólmavík 22. september.
Útför hans fer fram frá Hólmavíkurkirkju
föstudaginn 1. október klukkan 14.
Hreiðar Áskelsson
Jóhann Áskelsson Kristín Sóley Kristinsdóttir
Guðríður Áskelsdóttir Jómundur Ólason
Páll Áskelsson Hlíf Hrólfsdóttir
Benedikt Áskelsson Antonía Malmqkvist Arnórsd.
Guðmunda Áskelsdóttir Kristján Þór Jónsson
Þröstur Áskelsson Kristín Sigmundsdóttir
Júlíana Áskelsdóttir Róbert Daníel Kristjánsson
afabörn og langafabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
PÁLÍNA PÁLSDÓTTIR
húsmóðir,
lést á sjúkrahúsinu á Ísafirði 22. september.
Útför fer fram frá Suðureyrarkirkju
laugardaginn 2. október klukkan 14.
Snorri Sturluson Erla Eðvarðsdóttir
Sóley Sturludóttir
Ína Sturludóttir Bjarni Kjartansson
Sturla Páll Sturluson Jariya Ya
Ólafur Þór Sturluson Julie Coulson
Reynir Sturluson Þórhildur Þórhallsdóttir
og fjölskyldur
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar og
bróðir,
JÓN BERNÓDUSSON
verkfræðingur, Hvammsgerði 8,
sem lést á Landspítala Fossvogi
miðvikudaginn 22. september, verður
jarðsunginn frá Landakirkju
í Vestmannaeyjum föstudaginn 1. október klukkan 15.
Martina Bernódusson
María Lára Jónsdóttir
Aðalbjörg Jóhanna Jónsdóttir
og systkini hins látna