Morgunblaðið - 18.10.2021, Síða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 18. OKTÓBER 2021
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
.Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
.Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
.Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
.Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
.Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Húsviðhald
Húsaviðgerðir
www.husco.is
Sími 555 1947
Gsm 894 0217
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Vantar þig
smið?
FINNA.is
Færir þér
fréttirnar
mbl.is
Aflagrandi 40 Opin vinnustofa kl. 9-12.30, nóg pláss. Félagsvist kl.
13. Útskurður kl.13. Kaffi kl.14.30-15.20. Nánari upplýsingar í síma
411 2702. Allir velkomnir.
Árskógar 4 Smíðastofa með leiðb. kl. 9-14. Opin vinnustofa kl. 9-12.
Boccia með Guðmundi kl. 10. Spænskukennsla kl. 11. Handavinna kl.
12-16. Félagsvist kl. 12.45. Glervinnustofa kl. 13-16. Hádegismatur kl.
11.30-12.30. Heitt á könnunni. Kaffisala kl. 14.45-15.30. Allir velkomnir.
Sími: 411 2600.
Boðinn Leikfimi kl. 10.30. Myndlist kl. 13. Félagsvist kl. 13.
Bónusrútan kl. 11.
Dalbraut 18-20 Brids kl.14
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Qigong kl. 7-8. Kaffisopi og spjall
kl. 8.30-11. Postulínsmálun kl. 9-12. Ganga kl. 10. Hádegismatur kl.
11.30-12.30.Tálgun með Valdóri kl. 13-15.30. Félagsvist kl. 13.
Síðdegiskaffi kl. 14.30-15.30.
Garðabær Poolhópur í Jónshúsi kl. 9. Gönguhópur fer frá Jónshúsi
kl. 10. Gönguhópur fer frá Smiðju kl. 13. Bónusrúta fer frá Jónshúsi kl.
12.40. Bridge í Jónshúsi kl. 12.30-15.30. Stólajóga kl. 11 í Kirkjuhv.
Vatnsleikf. Sjál. kl. 15 /15.40 og 16.20, Zumba Gold kl. 16.30.
Gerðuberg Opin vinnustofa í Búkollulaut frá kl. 8.30, heitt á
könnunni. Samvera og spjall kl. 9.30-10. Súmbadans með Auði Hörpu
kl. 10-10.30. Leikfimi fyrir eldri borgara í ÍR kl. 10-11. Kóræfing kl.13-15.
Allir velkomnir.
Gjábakki Kl. 8.30-11.30 opin handavinnustofa, kl. 9-10.30 Boccia-
æfing. Kl. 9-11.30 postulínsmálun, kl. 10.50-12.05 Jóga, kl. 13.15-ca 15
Canasta, kl. 13-16 opið verkstæðið og handavinnustofan, kl. 16.30
kóræfing hjá Söngvinum.
Gullsmára Handavinna kl. 9 og 13. Qigong heilsueflandi æfingar kl.
9. Bridge kl. 13. Jóga kl. 17. Félagsvist kl. 20.
Hraunbæ 105 Kaffiklúbbur og spjall, allir velkomnir í frítt kaffi kl. 9-
11. Jóga með Sirrí kl. 10-11. Sögustund kl. 11-12. Samsöngur kl. 13.30.
Allir velkomnir, sönghefti á staðnum, veitingar seldar eftir á.
Hraunsel Billjard kl. 8-16. Myndlistarklúbbur kl. 9. Stóla yoga kl. 10.
Félagsvist kl. 13. Gaflarakórinn kl. 11.
Hraunsel Billjard kl. 9-16. Myndlistarklúbbur kl. 9. Stóla yoga kl. 10.
Félagsvist kl. 13.
Korpúlfar Hugleiðsla létt yoga kl. 8.30 í Borgum. Morgunleikfimi kl.
9.45. Göngur Korpúlfa kl. 10 frá Grafarvogskirkju, Borgum og í
Egilshöll. Dansleikfimi kl. 10 í Borgum. Prjónað til góðs og skart kl. 13
í Borgum. Félagsvist kl. 13 í Borgum.Tréútskurður, Korpúlfsstöðum kl.
13. Línudans með Guðrúnu kl. 15 í Borgum. Kóræfing Korpusystkina
hefst á ný kl.16 í Borgum, stjórnandi Kristín Guðm. Allir velkomnir.
Samfélagshúsið Vitatorgi Í dag er kaffispjall í setustofu kl. 10.30-
11.30. Bókabíllinn Höfðingi heimsækir okkur Skúlagötumegin kl.
13.10-13.30. Eftir hádegi, kl. 13.15-14 spilum við Boccia í setustofu 2.
hæðar. Opin vinnustofa verður í handavinnustofu 2. hæðar kl. 13-16.
Verið öll hjartanlega velkomin til okkar á Lindargötu 59. Við hlökkum
til að sjá ykkur.
Seltjarnarnes Kaffikrókur alla morgna frá kl. 9. Leir, Skólabraut kl. 9.
Billjard, Selinu kl. 10. Jóga í salnum á Skólabraut kl. 11. Handavinna,
samvera og kaffi í salnum á Skólabraut kl. 13. Vatnsleikfimi í sund-
lauginni kl. 18.30.
✝
Bergljót Ing-
ólfsdóttir
fæddist í Reykjavík
4. maí 1927. Hún
lést á Landspítala
14. september.
Foreldrar henn-
ar voru Soffía Sig-
urðardóttir
Straumfjörð (1905-
1950) og Ingolf
Abrahamsen (1904-
1966). Hálfsystkini
eru Leó, Hjördís og Örn.
Bergljót ólst upp á Vest-
urgötu í Reykjavík á mann-
mörgu heimili föðurömmu sinn-
ar, Jakobínu Helgadóttur
(1878-1942). Jakobína stofnaði
fasta þætti í Morgunblaðið um
árabil og þýddi erlent efni. Hún
sinnti stjórnmálastarfi og lét
sig ýmis samfélagsmál varða
alla tíð. Bergljót var mikill
unnandi íslenskrar tungu og
beindist áhuginn þá sér-
staklega að orðsifjum og ör-
nefnum. Hún aflaði sér stöðugt
nýrrar þekkingar, fór í leið-
sögumannanám um miðjan ald-
ur og sótti fjölmörg námskeið
hjá Endurmenntun Háskóla Ís-
lands.
Eiginmaður Bergljótar var
Friðrik Kristjánsson fram-
kvæmdastjóri frá Akureyri.
Foreldrar hans voru Kristján
Kristjánsson og Málfríður Frið-
riksdóttir. Friðrik lést árið
2016. Börn þeirra eru Vala,
Friðrik, Kristján, Kolbrún og
Bergljót, fædd á árunum 1954
til 1962. Barnabörnin eru 14 og
barnabarnabörnin 13.
Útför fór fram í kyrrþey.
fyrsta þvottahúsið
í Reykjavík árið
1914, Þvottahúsið
Geysi á Skóla-
vörðustíg, og síðan
Þvottahús Reykja-
víkur sem hún rak
á Vesturgötunni,
samofið heimilislíf-
inu.
Bergljót gekk í
Miðbæjarskólann
og lauk stúdents-
prófi frá Menntaskólanum í
Reykjavík. Hún hóf nám við
Háskóla Íslands en fluttist síð-
an til Chicago þar sem hún
starfaði í nokkur ár. Bergljót
fékkst við ritstörf, skrifaði
Þegar foreldrar kveðja verða
þáttaskilin veruleg. Við það rofna
dýrmæt tengsl við kynslóðina sem
á undan fór, sameiginleg vitneskja
hverfur, ekki verður lengur leitað í
sjóð minninganna.
Mamma lifði miklar þjóðfélags-
breytingar á langri ævi. Hún ólst
upp á annasömu heimili Jakobínu
ömmu sinnar á Vesturgötu, kjarna-
konu sem lauk ljósmóðurprófi en
sneri sér síðan að atvinnurekstri.
Margt var um manninn á því heim-
ili, skyldmenni sem vandalausir
auk fólks sem Jakobína veitti
vinnu. Heimskreppan setti mark
sitt á íslenskt samfélag og mikið
var fyrir lífinu haft í þá daga.
Breski herinn gekk á land árið 1940
og minntist mamma þess þegar
hún og vinkonurnar stóðu agndofa
og fylgdust með hermönnunum
marsera niður Vesturgötuna.
Vesturgatan átti sérstakan sess í
hjarta mömmu. Þar eignaðist hún
uppeldissystkinin Loga og Esther,
samheldni ríkti meðal nágranna og
átti hún annað heimili hjá bernsku-
vinkonum sínum, Diddu og Sísí, í
næstu húsum. Mamma sá gildi
þess að eiga gott samferðafólk og
tengdist hún öllu þessu fólki ævi-
löngum tryggðaböndum.
Mamma minntist menntaskóla-
áranna með hlýju og þakklæti.
Samstúdentarnir úr MR halda enn
hópinn og stelpurnar fjórtán sem
þá stofnuðu saumaklúbb urðu vin-
konur fyrir lífstíð. Þar kom saman
glæsilegur og mikilhæfur hópur
kvenna. Þegar kom að mömmu að
halda saumaklúbb var alltaf eftir-
vænting á heimilinu enda vitað að
þá yrði glatt á hjalla. Ég undraðist
oft í æsku hversu mikið vinkonurn-
ar gátu hlegið og talað þegar þær
hittust.
Vel var búið að fjölskyldunni á
Sunnuvegi þar sem ríkti stöðug-
leiki og öryggi á mannmörgu heim-
ili. Mamma var vandvirk og um-
hyggjusöm móðir og var hollur og
fjölbreyttur matur í hávegum hafð-
ur. Laugardalurinn blasti við okkur
með sín grænu svæði og mótaðist
æskan af frelsi og ævintýraleið-
öngrum okkar krakkanna í hverf-
inu. Friðsælt umhverfið kom
mömmu til góða á efri árum en þar
naut hún sín í göngum allan ársins
hring. Á fullorðinsárum þegar ég
kom í heimsókn í foreldrahús fann
ég æ betur hvernig þar mátti finna
jarðsamband í erli dagsins. Ókyrrð
nútímans náði ekki til hjónanna á
Sunnuvegi.
Mamma var vel lesin og fróð-
leiksfús og fylgdist náið með mál-
efnum samtímans hérlendis og er-
lendis. Hún hafði áhuga á sögu
Reykjavíkur og öðru sagnfræði-
legu efni og lét sér annt um hag ís-
lenskrar tungu. Mamma var grúsk-
ari í eðli sínu og naut þess að skrifa.
Í minningunni sat hún iðulega við
ritvélina heima en þau störf vann
hún gjarnan á kvöldin þegar næði
gafst. Hún hélt áfram að mennta
sig ævina á enda en hún var níræð
þegar hún sótti síðasta námskeiðið
hjá Endurmenntun.
Fráfall pabba varð mömmu
þungt og saknaði hún trausts ást-
vinar til hinsta dags. Hún leitaði þó
leiða til að njóta lífsins og hélt
ferðalögum sínum áfram innan
lands og utan fram á tíræðisaldur. Í
veikindunum undir það síðasta
kom glögglega í ljós sú þrautseigja
og dugnaður sem hún bjó alltaf yf-
ir.
Ég kveð elsku mömmu með
söknuði og þakka henni og pabba
fyrir allt sem þau hafa gefið mér og
mínum.
Kolbrún.
Amma var algjör amma. Það
kom ekki til greina að ganga út af
Sunnuveginum svöng eða illa
klædd út í kuldann. Í hvert skipti
sem við komum til ömmu og afa var
eitthvað nýtt og spennandi að sjá.
Á yngri árum þurfti að draga okkur
frændsystkinin úr ævintýraheimin-
um sem þau höfðu skapað, hvort
sem við vorum á kafi í gömlum leik-
föngum á efri hæðinni, inni í stof-
unni að skoða gömlu Ferdinand-
myndasögurnar eða að spæja um
gesti og gangandi í nágrenninu.
Við systkinin vorum heilluð af
fuglunum í bakgarðinum hjá ömmu
og afa og vorum alltaf mjög spennt
þegar við fengum að hjálpa til við
að gefa þeim epli, rúsínur og fleira
góðgæti. Fyrir ungan fuglaáhuga-
mann var heimsókn til ömmu og
afa sannkallaður draumur. Ég fékk
að sitja úti í glugga og segja ömmu
allt, sem hún nú þegar vissi, um
fuglana í garðinum. Hún stóð bara
og brosti á meðan hún leyfði ung-
um ömmustrák að móta dýrmætan
áhuga á fuglunum, læra heitin á
þeim og fylgjast með mismunandi
hegðun ólíkra tegunda.
Okkur þótti líka alltaf notalegt
þegar við sátum með ömmu í eld-
húsinu og fengum að draga myndir
í gegn og lita þær. Þegar skyndi-
legur áhugi á frímerkjasöfnun
kviknaði var amma ekki lengi að
sendast með nokkur hundruð um-
slög, sum áratuga gömul, til að
svala þessum nýfundna áhuga.
Svona var amma. Algjör amma.
Með gleði fólksins síns í fyrirrúmi.
Hún vildi allt fyrir mann gera af
dásamlegri einlægni, hlúði að
áhugamálum okkar og ævin-
týraþrá.
Þegar við urðum eldri héldu
amma og afi áfram, á sinn trausta
og rólega hátt, að vera öflugir
stuðningsmenn í því sem við vorum
að gera. Þau voru fastagestir á tón-
leikum hjá okkur í gegnum árin,
studdu okkur í íþróttum og öðru
því sem snerti áhugamál okkar.
Við nöfnur spjölluðum reglulega
í síma yfir hafið á síðustu misser-
um. Þannig fylgdist amma alltaf af
áhuga með því sem ég tók mér fyrir
hendur, vildi fá nákvæmar lýsingar
á umhverfinu í útlöndum og hvatti
mig áfram enda þekkti hún á eigin
skinni dýrmæti þess að búa erlend-
is og ferðast, kynnast ólíkri menn-
ingu og tungumálum.
Amma umlukti okkur hlýju, ör-
yggi og ró. Hún mun halda áfram
að móta, kenna og hlúa að okkur
það sem eftir er.
Bergljót Vala og Kolbeinn.
Við stofnuðum saumaklúbbinn
„CASPÍR“ þegar við vorum í
gaggó. Við vorum 14 talsins og átt-
um allar heima í Reykjavík innan
Hringbrautar. Við komum víða að,
ein kom að norðan, ein að austan og
ein frá Kína. Á æskuárum okkar
var Reykjavík lítill bær og allir
þekktust. Einkabíllinn var ekki í
eigu margra og einungis á fjórum
heimilum af okkar fjórtán var til
einkabíll. Við ferðuðumst því fót-
gangandi eða í strætó á milli staða.
Við bundumst ævilöngum vin-
áttuböndum og höfum borið gæfu
til þess að varðveita vináttuna og
samstöðuna öll þessi ár. Það teljum
við vera lífsgæði. Fyrir utan að hitt-
ast reglulega heima hjá hver ann-
arri vorum við í fararbroddi þegar
við minntumst glæsilegra júbilaf-
mæla bekkjarins með ýmsu móti
jafnt hér á landi sem erlendis.
Minnisstæð er hátíðin á 25 ára af-
mælinu þegar við æfðum leikrit
sem Svava Jakobsdóttir bekkjar-
systir samdi fyir okkur og gerðist
auðvitað á heimili Hallveigar
Fróðadóttur og Ingólfs Arnarsonar
vegna afmælis Íslandsbyggðar
sama ár. Vigdís leikstýrði og við
sungum kvæði sem skáldin í hópn-
um sömdu.
Peggý var í forystu um klúbb-
haldið og var áhugasöm um að
halda starfinu gangandi. Hún vann
heilshugar að öllu sem hún kom ná-
lægt og gaf sig alla.
Engan hef ég þekkt sem vissi
meira um fólkið sem bjó í Vestur-
bænum þegar hún var þar að alast
upp og oft minntist hún þvottahúss
sem amma hennar rak á Vestur-
götu og stúlknanna sem þar störf-
uðu. Eitt af því sem hefur einkennt
hana frá unga aldri er tryggð henn-
ar og vinátta við fólk sem hafði
reynst henni vel. Hún gleymdi
engu sem henni var vel gert.
Friðrik var fuglaskoðari og sjálf
hafði hún mikinn áhuga á fuglum.
Það væsti ekki um fuglana sem
tóku sér bólfestu í garðinum við
Sunnuveg 29, þeir voru bústnir og
sælir þegar þeir stauluðust undan
trjánum eftir að hafa gætt sér á
dýrindismat húsfreyju. Þau Friðrik
fóru í ferðir um landið á vorin að
fylgjast með fuglakomum til lands-
ins. Og margar heimsreisur fóru
þau.
Peggý hafði afar fallega rithönd,
var vel máli farin og gagnrýnin ef
henni fannst illa farið með tungu-
málið. Hún skrifaði mörg sendibréf
sem fróðlegt er að rifja upp því að
þar er saga ungrar íslenskrar
stúlku um miðja 20. öld varðveitt.
Hún skrifaði í mörg ár fastar grein-
ar í Morgunblaðið um matargerð
og konur sem voru mikið lesnar.
Við söknum yndislegrar vinkonu
og sendum börnum hennar, Völu,
Friðrik, Kristjáni, Kolbrúnu og
Bergljótu, dýpstu samúð. Megi
góðar minningar um mömmu
þeirra lýsa þeim og fjölskyldum
þeirra veginn.
Ellen Åberg Snorrason,
Helga Gröndal,
Sigríður Th. Erlendsdóttir,
Sólveig Pálmadóttir,
Vigdís Finnbogadóttir.
Bergljót
Ingólfsdóttir
Við Gulli kynnt-
umst í Kennara-
skólanum, eða réttar sagt í
Kennaraskólakórnum sem fór
fræga söngferð til Noregs á lok-
anámsári mínu. Kórinn þurfti á
smá aðstoð að halda og var til-
vonandi eiginmaður minn feng-
inn að láni í tenórinn. Í áraraðir
minntumst við Gulli þess með
viðeigandi kátínu að í ferðinni
tók ég eitt sinn misgrip á honum
og mínum tilvonandi og kom aft-
an að Gulla með miklum hlýleg-
heitum, sem hann tók vel, en
stóð stutt þegar uppgötvaðist.
Í Kór Langholtskirkju sung-
um við saman, byrjuðum í hin-
um hefðbundna kirkjukór en
vorum svo í þeim galvaska bylt-
ingarflokki sem breytti starfi
kórsins í það að verða kór sem
söng við athafnir án greiðslu en
öll þóknun fór í kórsjóð til að
kaupa nótur og standa straum
af metnaðarfullu tónleikahaldi.
Við vorum bæði í stjórn á þess-
um tíma, 1974, og svo tók Gulli
við formennskunni af mér þegar
ég flutti út á land. Gulli var alla
tíð klettur sem hægt var að
reiða sig á þegar eitthvað þurfti
til, og var bæði ráðagóður og lá
ekki á liði sínu þegar þurfti.
En hinn einstaki eiginleiki
Gulla var hin hlýja kímnigáfa, að
sjá hið skemmtilega, að orða
hlutina svo að hægt var að
Gunnlaugur V.
Snævarr
✝
Gunnlaugur
Valdemar
Snævarr fæddist 7.
apríl 1950. Hann
lést á Landspít-
alanum 18. sept-
ember 2021.
Útför Gunnlaugs
fór fram 29. sept-
ember 2021.
skella upp úr og
halda svo áfram og
að koma atburðum
og atvikum í rímað
form.
Auk þessa var
Gulli ljómandi
skáldmæltur og
þýðingar hans og
söngtextar eru mik-
ill fjársjóður. Marg-
ir Langholtsbrand-
arar voru úr hans
smiðju, þegar snúið var upp á
setningar í stórverkum Bachs
og sálmatextar aðeins fordjarf-
aðir, en næmni hans var líka
mikil og langar mig að nefna
þýðingu hans á færeyska laginu
„Fagurt er um sumarkvöld við
sæinn“ sem fulltrúa þess þegar
þýðing verður á pari við, eða
jafnvel næmari en frumtextinn.
Langholtskirkja og Kór
Langholtskirkju áttu stóran sess
í hjarta hans. Svo stóran að þeg-
ar fyrrverandi kórformenn
gengust fyrir því að rita minn-
ingabók um 50 ára starf Jóns
Stefánssonar við kirkjuna, þá
játaðist hann því að skrifa texta
bókarinnar. Engan grunaði að
bókin yrði sú minningarbók sem
hún varð, en Jón lést vorið 2016.
Í einum kafla bókarinnar
skrifar Gulli um Jónsa „… hann
er einna næst því af öllum lista-
mönnum sem ég þekki, að vera
venjulegur, miðað við það hve
mikill listamaður hann er“. Þessi
setning lýsir þeim báðum og það
verður örugglega ekki töluð vit-
leysan þegar þeir félagar koma
saman í kór hinna himnesku
herskara.
Guð blessi minningu Gunn-
laugs Snævarr og styrki Auði og
fjölskyldu hans.
Margrét Bóasdóttir.