Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.10.2021, Síða 8

V
ið Vanda Sigurgeirsdóttir, nýkjör-
inn formaður Knattspyrnu-
sambands Íslands, horfum yfir
fagurgrænan og rennisléttan
Laugardalsvöllinn meðan Krist-
inn Magnússon ljósmyndari stillir græjum sín-
um upp og landsleikurinn gegn Armeníu í karla-
flokki, sem fara á fram rúmum sólarhring síðar,
berst í tal. „Hefði einhver sagt við mig fyrir ör-
fáum vikum að ég ætti eftir að sitja í heið-
ursstúkunni á þessum leik við hliðina á forseta
Íslands hefði ég farið að hlæja,“ segir Vanda
sposk á svip. En enginn veit sína ævina fyrr en
öll er, segir spakmælið, og Vanda er þvert á öll
áform tekin við formennsku í KSÍ – og það á
snúnustu tímum í sögu sambandsins.
„Ég bý hérna rétt hjá og sé skrifstofurnar að
heiman og hef stundum velt fyrir mér að gaman
gæti verið að vinna hérna. En þá var ég meira
að hugsa um fræðslu- og forvarnamál eða annað
slíkt sem stendur mér nærri; ég gerði aldrei ráð
fyrir því að verða kjörin formaður Knattspyrnu-
sambands Íslands. Ekki einu sinni í mínum villt-
ustu draumum. Svona getur lífið verið skrýtið,“
trúir Vanda mér fyrir.
Hún er að koma beint vestan úr Háskóla Ís-
lands, þar sem hún kenndi námskeið um morg-
uninn, líkt og hún ætlaði að gera í allan vetur.
Vanda er lektor í tómstunda- og félagsmála-
fræðum og sérsvið hennar eru meðal annars
einelti, börn og náttúra og frítíminn. „Ég er að
reyna að losa mig úr þeim verkefnum og hef
mætt miklum vilvilja og skilningi hjá Kolbrúnu
Pálsdóttur, forseta menntavísindasviðs, og öðru
samstarfsfólki mínu í háskólanum. Ég var búin
að taka að mér námskeið og unnið er að því að fá
aðra til að hlaupa undir bagga. Síðan fer ég í
launalaust leyfi frá HÍ. Sama gildir um fyrir-
tækið KVAN, þar sem ég er einn af fjórum eig-
endum. Allir boðnir og búnir til að aðstoða. Ég
er mjög þakklát fyrir allan stuðninginn sem ég
hef fengið frá samstarfsfólki mínu eftir að líf
mitt tók þessa óvæntu stefnu.“
Sækist ekki eftir frama og völdum
– Þegar Guðni Bergsson, forveri þinn, gekk
héðan út fyrr í haust, hugsaðir þú þá: Nú er
tækifæri fyrir mig?
„Nei, alls ekki. Ég hef ekki verið mikið í að
sækjast eftir frama og völdum og ekkert slíkt
hvarflaði að mér þegar Guðni hætti. Síðan fór
ég að fá áskoranir frá fjölskyldu og vinum og á
samfélagsmiðlum, þar á meðal Magnúsi Guð-
mundssyni, sem kallaður er Maggi Peran, sem
varð til þess að ég fór að hugsa málið. Ég áttaði
mig á því að reynsla mín og þekking gætu nýst
sambandinu vel við þessar aðstæður en samt sló
ég úr og í með þetta til að byrja með. Var síðan
eiginlega alveg hætt við.“
– Hvers vegna?
„Fyrir utan að vera afskaplega ánægð í starfi
mínu í háskólanum stofnaði ég fyrirtæki með
eiginmanni mínum og öðrum hjónum, sem við
erum að byggja upp, og fannst erfitt að hverfa
frá því verki. Ég neita því heldur ekki að ég velti
fyrir mér hvort eitthvert vit væri í því að sækj-
ast eftir formennskunni í KSÍ; gæti ég ekki
bara alveg eins farið inn í næsta geitungabú?“
– Hvað breyttist?
„Aldan þyngdist. Fleiri og fleiri skoruðu á
mig og það hafði áhrif. Ég er ofboðslega þakklát
fyrir allan stuðninginn og þá trú sem fólk hefur
á mér. Svo virðist sem fólki finnist ég vera rétt
kona á réttum stað akkúrat núna. Og auðvitað
rann mér blóðið til skyldunnar. Ég hef verið
inni í þessari hreyfingu síðan ég var lítil stelpa
og þykir mjög vænt um KSÍ; hér er þrátt fyrir
erfiðleikana sem nú steðja að unnið gríðarlega
þarft og gott starf. Reynsla mín úr fótboltanum
og fræðasamfélaginu hafa búið mig vel undir
þetta hlutverk og ég vona að það hjálpi mér að
gera gott starf ennþá betra.“
Þess má geta að þetta er ekki í fyrsta – og
ábyggilega ekki síðasta – skipti sem Vöndu
rennur blóðið til skyldunnar. Frægt er þegar
hún svaraði kallinu og lék einn leik í marki
Tindastóls sumarið 2008, orðin 43 ára.
,,Markvörður Tindastóls meiddist og það var
hringt í mig klukkutíma fyrir leik,“ sagði Vanda
í samtali við Fótbolta.net eftir leikinn en hún
hafði aldrei leikið í marki áður. „Dóttir mín
sagði ’mamma varði allt nema tvö’,“ bætti hún
við en leiknum lauk með 1:2 sigri Hattar.
Auðvitað ekki sambærileg mál en segir okkur
þó sitthvað um karakterinn.
Kona samtals og samvinnu
– Er ábyrgðin að taka við formennskunni í KSÍ
ekkert yfirþyrmandi? Það standa öll spjót á
sambandinu.
„Bæði og. Þetta verður sannarlega áskorun
en um leið spennandi verkefni og skemmtilegt.
Ég er heldur ekki að þessu ein; ég er kona sam-
tals og samvinnu og hér á skrifstofunni vinnur
afskaplega gott fólk sem vill hreyfingunni vel,
eins og nýja stjórnin, sem ég er að fara að funda
með í fyrsta skipti formlega á eftir. Ég vil líka
nota þetta tækifæri til að þakka fyrrverandi for-
manni og gömlu stjórninni fyrir að hafa skilið
vel við og koma þessum erfiðu málum sem
komu upp í réttan farveg hjá fagfólki. Þar eiga
þau heima og ég ber fyllsta traust til fagfólksins
sem fjalla mun um þau. Ólíkt fyrri formönnum,
sem hafa getað einbeitt sér að knattspyrnu, þarf
ég að einhenda mér í að endurheimta traust,
sem hefur laskast, og laga ásýnd og trúverðug-
leika sambandsins. Vonandi gengur það hratt
og vel, þannig að við getum farið að hugsa og
tala um það sem við gerum best, að skipuleggja
knattspyrnustarfið í landinu.“
Vanda segir það hafa verið rétt skref hjá KSÍ
að viðurkenna vanmátt sinn gagnvart þessum
kynbundu ofbeldismálum og leita eftir aðstoð.
„Sérfræðinga í slíkum málum er ekki að finna
hér hjá sambandinu eftir því sem ég best veit,
ekki einu sinni mig, þrátt fyrir alla mína reynslu
af eineltismálum og öðru slíku í mínu fagi, þann-
ig að það var mikilvægt skref að kalla eftir að-
stoð. Þannig læra menn best. Nú bíðum við bara
og sjáum hvað kemur út úr þeirri menningar-
breytandi vinnu sem nú er í gangi. Þetta eru
grafalvarleg mál og taka þarf á þeim af festu.“
Varð sorgmædd
– Hvernig leið þér, sem óháðri manneskju úti í
bæ, að fylgjast með atburðarásinni sem fór hér í
gang fyrir nokkrum vikum og lauk með afsögn
formannsins og stjórnarinnar?
„Ég varð sorgmædd, eins og flestir aðrir.
Vanda Sigurgeirsdóttir ætlar að leggja
mikla áherslu á fræðslu og forvarnir
innan knattspyrnuhreyfingarinnar.
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
Ekki í mínum villtustu draumum!
Vanda Sigurgeirsdóttir kann að brjóta blað. Hún varð á sínum tíma fyrsta konan til að þjálfa kvennalandslið Íslands í knatt-
spyrnu og fyrsta konan til að þjálfa karlalið á landinu, Neista á Hofsósi. Nú er hún sest í stól formanns Knattspyrnusambands
Íslands, fyrst kvenna, ekki bara hér heldur í gjörvallri Evrópu. Nóg verður að gera enda hefur gustað um sambandið undanfarið.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
’
Ég áttaði mig á því að
reynsla mín og þekking gætu
nýst sambandinu vel við þessar
aðstæður en samt sló ég úr og í
með þetta til að byrja með. Var
síðan eiginlega alveg hætt við.
VIÐTAL
8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10.10. 2021
5