Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.06.1981, Page 98
84
Meinbuga kvœði
fyrir það oftast felli tár
að fór sá yndis skrúði.
bægja mér frá brúði.
viðfelldin með vænleik þó
var þessi kvenmaður,
því er eg skjaldan glaður,
kvendið til mín kærleik dró
sem kveikti ást i landi,
sinnulaus sofandi,
hæg mér veittist hugarins ró
þá hýra eg lék við brúði,
sorgin lúði, sorgin að mig lúði.
4. Fýsti mig að fara af stað,
fylgdi líka víf þar að,
satt og rétt eg segi það,
ef sorgir kynni lægja,
meinbugir bægja,
blíð við mig þá brúðurin kvað:
“í burt eg ferðast vil með þér”.
meinbugir bægja mér,
setti eg hana á gjarða glað,
greitt svo þaðan flúði,
bægja mér frá brúði,
þegar við komum langt í lund
leið þá nauð kvenmaður,
þvi er eg skjaldan glaður,
hvíldar beiddist hún um stund
harma vafin bandi,
sinnulaus sofandi,
þjáðist mjög á þeirri grund,
þorsti kvaldi brúði,
sorgin lúði, sorgin að mig lúði.
5. Vatnið langt að var svo frá,
víf því ekki kunni að ná.
3 7 fegri] vænni el. vænnri de fleste. 9 oftast] oft (el. mart) eg de
fleste. 16 kveikti] kveiktist el. kviknaði jiere. ást í] í hyggju
nogle, hárs í nogle Chárs land’ opfattet som kenning for hoved?).
18 ró] fró flere.
4 4 ef- kynni] hún sorgir kunni flere. lægja] hægja nogle. 13 nauð]
neyð de fleste. 19 þorstinn de fleste.
5 1 að var svo] svo var þar flere. 3 að lækjum] lækjar el. lækja