Fréttablaðið - 30.04.2022, Blaðsíða 28

Agnieszka
starfaði sem
strætóbílstjóri
í fimm ár og
vakti athygli
fyrir baráttu
sína fyrir kjörum
starfsmanna.
FRÉTTABLAÐIÐ/
VALLI
Þegar
Sólveig og
Viðar
fengu
skýrsluna
frá Streitu-
skólanum
sagði
Sólveig
hana
kjaftæði og
hún ætlaði
ekki að
fylgja
henni.
Sólveig og Viðar áttu
leynifundi án mín um
málið og komust að
þeirri niðurstöðu að ég
væri sek og fengi
framvegis ekki að sitja
fundi deildarinnar né
taka þátt í starfsem-
inni.


hlær. „Ég var tilbúin til að gefa
mig alla í starfið.“
Fyrsti fundurinn áfall
Stóra áfallið kom strax á fyrsta
fundinum í ágúst.
„Ég sat þá fund með Sólveigu
Önnu og Viðari Þorsteinssyni,
framkvæmdastjóra félagsins, og
umræðuefni þeirra var hvernig þau
ættu að losa sig við Önnu Marjan-
kowska úr stjórn,“ segir Agnieszka
en Anna hafði einmitt verið eitt
nafnanna sem hún hafði sjálf kosið.
„Þau sögðu mér að ég yrði að styðja
þau í að hvetja Önnu til að segja sig
frá stjórninni. Sólveig réðist á hana
á næsta stjórnarfundi og hafði hvatt
aðra meðlimi stjórnar til að gera það
sama. Þetta var hræðilegt og ég grét
yfir þessu.“
En hver var raunveruleg ástæða
þess að Sólveig vildi losna við
Önnu? „Hún spurði réttu spurn-
inganna. Það sama kom síðar fyrir
Jamie Mcquilkin sem árið 2020 var
sá eini úr stjórn sem ekki var boðin
áframhaldandi seta. Ég var látin til-
kynna honum þessa ákvörðun þó
að ég væri ósammála henni.
Þetta var fólkið sem sannfærði
mig um að kjósa B-listann og mér
leið ömurlega yfir brotthvarfi
þeirra. Sólveig lofaði að í stað þeirra
kæmu aðrir erlendir aðilar en það
ætlaði hún aldrei að efna. Sem dæmi
þá er Michael Bragi Whalley, sem
kom inn í stjórnina, Íslendingur og
hefur búið hér alla sína tíð. Það er
bara nafn hans sem er erlent, ekkert
annað.“
Sökuð um einelti
Agnieszka segir Sólveigu í fram-
haldi hafa raðað í kringum sig fólki
sem studdi hennar ákvarðanir í
einu og öllu, svokölluð já-fólki. „Ég
fann þetta á eigin skinni. Eftir tvo
mánuði í starfi á skrifstofunni til-
kynnti hún mér að ég hefði verið
sökuð um einelti. Ég fékk aldrei
að heyra hvað ég átti að hafa gert.
Mér var bara sagt að kvörtun hefði
borist. Allir í kjaramáladeildinni
þar sem ég og sá aðili sem átti að
hafa kvartað, störfuðum, fengu að
vita um kvörtunina en ég fékk engar
nánari upplýsingar. Sólveig og Viðar
áttu leynifundi án mín um málið og
komust að þeirri niðurstöðu að ég
væri sek og fengi framvegis hvorki
að sitja fundi deildarinnar né taka
þátt í starfseminni.“
Agnieszka segist hafa furðað sig á
ásökuninni enda alltaf átt í góðum
samskiptum við aðilann sem kvört-
unin var sögð frá. „Þegar ég svo
spurði hana beint sagðist hún aldrei
hafa kvartað yfir mér. Það var yfir-
maður hennar sem hafði lagt fram
kvörtunina fyrir hennar hönd og
sá viðurkenndi síðar fyrir mér að
þetta hefði verið uppspuni til að ýta
mér til hliðar. Ég var í miklu áfalli
og fékk engin svör og úr varð að við
þáðum sáttameðferð hjá Streitu-
skóla Forvarna. Á meðan á því stóð
mátti ég hvorki útskýra mína hlið
fyrir samstarfsfólki mínu né taka
þátt í starfinu.“
Bolað út af fundum
Agnieszka segir það hafa komið sér
á óvart að til sáttamiðlunarinnar
mætti ekki aðilinn sem hafði kvart-
að heldur yfirmaður hennar, mann-
eskjan sem seinna viðurkenndi fyrir
henni að þetta hefði allt verið upp-
spuni frá rótum.
„Niðurstaðan var í algjörri þver-
sögn við það sem Sólveig og Viðar
höfðu ákveðið. Sérfræðingarnir
sögðu best að ég fengi svigrúm til
að tjá mína hlið á fundi. Þegar Sól-
veig og Viðar fengu skýrsluna frá
Streituskólanum sagði Sólveig hana
kjaftæði og hún ætlaði ekki að fylgja
henni. Hún sagði einu mögulegu
lausn vandans vera að ég drægi mig
algjörlega í hlé frá deildinni og sæti
enga fundi.“
Agnieszka segist hafa sent Sól-
veigu tölvupóst þann 30. septem-
ber 2019, þar sem hún kvartaði yfir
framkomu hennar sem kæmi í veg
fyrir að hún gæti unnið vinnu sína,
en einn hluti starfsins var vinnu-
staðaeftirlit.
„Ég sagði jafnframt að fólk ótt-
aðist að vera sagt upp og jafnvel
þyrftum við aðstoð vinnustaðasál-
fræðings. Ég sagðist upplifa mig sem
fórnarlamb þeirra aðstæðna sem
hún hefði skapað og það sem hún
væri að gera mér væri ekkert annað
en einelti,“ og segir engin viðbrögð
hafa verið við þessum umkvört-
unum.
Sólveig vildi að Agnieszka drægi
sig algjörlega út úr kjaramála-
deildinni þar sem yfirmaðurinn
hafði kvartað. Sjálf segir Agnieszka
samstarf þeirra tveggja hafa gengið
vel enda yfirmaðurinn áttað sig á
mikilvægi Agnieszku þegar kom að
samskiptum við erlenda félaga.
„En þá ákváðu Sólveig og Viðar að
losa sig við hana.“
Hún vill stjórna öllu sem gerist
Sjálf segist Agnieszka snemma hafa
lært að koma sér ekki í meiri vand-
ræði.
„Ég þurfti að fá samþykki frá Sól-
veigu fyrir öllu sem ég gerði, áður
en ég brást við nokkru. Ef ég fékk
ekki samþykki frá henni þá reidd-
ist hún undir eins. Hún vill stjórna
öllu sem gerist á skrifstofunni. Með
því að gera þetta gat ég enn hjálpað
erlendum félögum okkar, en allt tók
mikið lengri tíma en nauðsyn var.“
Vanda Agnieszku lauk þó ekki
með þessum lærdómi.
„Í lok október 2020, var ég kölluð
á fund með Sólveigu.“ Fundurinn
var á sama tíma og boðað hafði
verið til langþráðs fundar til að fara
yfir stöðuna á vefsíðu Eflingar sem
þá var í vinnslu.
Agnieszka segist hafa, í upphafi
árs 2019, þegar hún heyrði af vinnslu
síðunnar, boðið fram aðstoð sína
enda menntuð rafeindatæknir
með sérhæfingu í rekstri tölvukerfa.
„Mér þótti undarlegt hversu langan
tíma hönnun síðunnar hafði tekið
og vildi vera inni í málum og meta
þannig hvort verið væri að ofrukka
fyrir vinnuna. Eftir þetta var ekki
talað frekar um vefsíðugerðina í
kringum mig. Eða þar til kom að
téðum fundi árið 2020 sem ég komst
ekki á – því Sólveig boðaði mig á
fund með sér á sama tíma og lagði
hart að mér að mæta, sem ég gerði.
Á þeim fundi hótaði hún mér
Á þeim fundi hótaði hún mér og
sagðist vera að íhuga stöðu mína,
hvort ég væri rétta manneskjan
í að sinna starfinu,“ segir hún og
bendir á að þetta hafi verið rétt
áður en uppstillingarnefnd ákvað
hverjir væru á A-lista í komandi
kosningum.
„Hún gaf mér afarkosti: Að taka
tilboði hennar eða verkalýðshreyf-
ingin væri ekki fyrir mig. Hún útlist-
aði aftur á móti ekki tilboðið. Ég
var niðurlægð og brotnaði saman.
Ég fékk engar skýringar á þessari
andúð og það var erfitt fyrir mig að
átta mig á því hvað væri um að vera
- enda höfðum við fram að þessu átt
ágætis samskipti.“
Agnieszka reyndi að átta sig á
stöðunni og skrifaði framkomu
Sólveigar á mikið álag sem hún
var undir. „Í upphafi 2020 var hún
í samningaviðræðum við Reykja-
víkurborg og í framhaldi féll móðir
hennar frá.“
Agnieszka ákvað í framhaldi að
halda öllum samskiptum þeirra
tveggja um málefnið til haga í tölvu-
póstum sem hún á enn. „Hennar
tillaga var breyting á starfslýsingu
minni. Í stað þess að vera í fullu
starfi sem varaformaður, yrði ég í
hálfu starfi sem varaformaður og
hálfu starfi í vinnustaðaeftirliti.
Þessu fylgdi að ég yrði fjarlægð af
sviðsstjórafundum. Þannig yrði ég
ekki aðili að umræðum um ýmis
mál, meðal annars óánægju með
rekstur skrifstofunnar.“
Ég var útilokuð
Agnieszka bendir á að 52 prósent
félaga Ef lingar séu erlendir og 22
prósent pólskir. „Ég spurði Sól-
veigu hvers vegna henni væri svo
í mun að fjarlægja eina hátt setta
erlenda starfsmanninn í stjórn-
unarstöðu innan félagsins. Í stað
þess að svara spurningunni bauð
hún mér að sitja þriðja hvern fund.
Hugmyndin var svo fáránleg að ég
tók henni. Þetta olli ýmsum vanda
eins og þegar atkvæðagreiðslur fóru
fram á fundum hafði ég ekki tekið
þátt í umræðum um málefnið. Ég
vissi ekki hvað var um að vera. Ég
var útilokuð.“
Það var ýmislegt við stjórnarhætti
Sólveigar sem snemma hringdi við-
vörunarbjöllum hjá Agnieszku. Eitt
var það að framkvæmdastjórinn
Viðar sat alla stjórnarfundi og þar
með varð ómögulegt að eiga samtal
um störf hans.
„Hann tók yfir fundargerðar-
skráningu á einhverjum tíma-
punkti. Áður var starfsmaður sem
skráði hana en svo urðu einhver
vandræði í kringum það enda Sól-
veig mjög dugleg að eignast óvini.
Starfsmanninum var því sparkað
út og Viðar tók yfir fundargerðina.
Hann ákvað því hvernig allt væri
orðað og Sólveig las yfir. Svo fórum
við að fá fundargerðirnar seint til
samþykkis og það er erfitt að muna
hvað gerðist á fundi fyrir nokkrum
mánuðum síðan.
Þegar Sólveig svo lagði fram til-
lögu að lagabreytingum núna fyrir
aðalfund var það til að ná algjörri
stjórn. Með tillögunni vildi hún
losna við bæði ritara og gjaldkera
úr stjórn. Gjaldkeri stjórnar hefur
vissulega ekki mikil völd enda
félagið jafnframt með bókara en
ritari stjórnar þarf að samþykkja
allar fundargerðir. Í annarri tillögu
lagði Sólveig til að sú skylda ritara
væri afnumin en í stað þess myndi
formaður undirrita. Þannig væri
hún ein með fullkomið vald – sem
er stórhættulegt.“
Markmiðið alltaf að stjórna ein
Agnieszka segist upphaflega hafa
stutt Sólveigu Önnu enda talið
hana vilja vinna fyrir láglaunafólk.
„En ég á erfitt með að setja fingur á
það hvenær þessi undarlega hegð-
un hennar byrjar. Mögulega
28 Helgin 30. apríl 2022 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ