Norræn jól : ársrit Norræna félagsins - 01.12.1990, Blaðsíða 25

F.v.: Fía litlafrá Færeyjum ásamt íslenskum kynsystrum sínum, Halldóru, Mar-
gréti, Telmu Rós og Sveinu Maríu.
heyra álit krakkanna á þessurn mál-
um. Einnig fengum við góða kynn-
ingu á sögu og menningu Færeyja
sem svipar mjög til þess sem við
þekkjum hér heima.
Af þessu mætti draga þá ályktun
að ungmennin hafi dvalið að mestu
innandyra, en það er fjarri lagi.
Utivera og skoðunarferðir skip-
uðu stóran sess á þessu æskulýðs-
rnóti. Við fórum m.a. í heimsókn í
frystihús, fórum í fjallgöngu,
hlýddum messu og svo mætti lengi
telja.
Við lentum meira að segja á
dansiballi þar sem færeyskir dansar
voru stignir af miklum krafti. Það
var dansað og kyrjað svo að svitinn
lak af öllum sem tóku þátt í þessum
stórskemmtilega færeyska sið. En
við gerðum fleira en að dansa.
Krakkarnir eyddu einum degi
með færeyskum bændum og voru
með þeim í heyskap og þótti það al-
veg sérstaklega skemmtilegt, ekki
síst hjá þátttakendunum frá hinum
Norðurlöndunum senr voru lang-
flestir allsendis óvanir slíkum störf-
um.
Leiðin lá einnig til Þórshafnar
þar sem við skoðuðum okkur um
einn dag. Við fórum m.a. í heim-
sókn til færeyska þingsins og feng-
um að kynnast störfum þess og að-
búnaði. Að fá tækifæri til að heim-
sækja þá í Lögþinginu var einkar
athyglisvert og kornu fram margar
áhugaverðar spurningar varðandi
stjórnsýslu Færeyinga.
í Þórshöfn fórum við einnig í
Norðurlandahúsið og tókum þátt í
menningarkvöldi sem þar var hald-
ið. Við borðuðum þar ýmsa þjóð-
lega rétti, bæði fiskmeti og skerpi-
kjöt. Skerpikjötið vakti mismikla
lukku hjá okkur íslendingunum,
enda er bragðið kannski ekki alveg
það sem við eigum að venjast af
lambakjöti.
Að máltíðinni lokinni heyrðum
við og sáum dagskrá sem var sér-
lega skemmtileg. Það var upplest-
ur, dans, söngur og leikverk sem
var unnið upp úr skáldsögu eftir
William Fleinesen. Þetta kvöld í
Norðurlandahúsi þeirra Færeyinga
Roskinn Fœreyingur gengur úr kirkju á
Sandey.
var einn af hápunktum vikunnar
því þar fékk maður að heyra og sjá
margt sem er svo einkennandi fyrir
Færeyjar.
Rétt fyrir utan Þórshöfn er
Kirkjubær sem er gamalt kirkjuset-
ur sem segja má að hafi verið höf-
uðsetur Færeyja áður en Þórshöfn
varð til. Þetta garnla setnr getur
rakið sögu sína allt aftur til II. ald-
ar og hefur byggingum frá þeim
tíma ásamt þeim sem síðar bættust
við verið haldið við. Þar er starf-
rækt safn sem er einstakt fyrir það
að varðveita byggingar í sinni upp-
runalegu mynd. Þar eyddum við að
sjálfsögðu einum degi. Það sem
vakti einna mesta athygli okkar var
að fólk býr enn í „Reykstofunni"
sem er 900 ára gömul, en hefur
verið endurbyggð, nú síðast í upp-
hafi þessarar aldar.
Þessi vika leið sannarlega hratt
og áður en við vissum af var kom-
inn tími til að kveðja og halda heim
á leið. Það var tregi í loftinu þegar
ungmennin kvöddust, enda búið að
upplifa margt saman þessa viku í
Færeyjum.
Eg er þess hins vegar fullviss að
þessi ferð hefur vakið áhuga okkar
allra á því að sækja eyjarnar heim
að nýju til að kynnast nánar þeirri
menningu og mannlífi sem þar rík-
ir.
Ardís Sigurðardóttir.
23