Austurglugginn - 17.11.2005, Blaðsíða 4

Fimmtudagur 17. nóvember
Austur»gluggitin
Skrifstofa Austurgiuggans er opin 8-4 alia virka daga. Póstfang: Hafnarbraut 4, 740 Fjarðabyggð
Útgefandi: Útgáfufélag Austurlands ehf.
Umbrot & prentun: Héraðsprent.
Ritstjóri & ábyrgðarmaður: Sígurður Aðalsteinsson 477 1750 - 899 1070
sigad@austurglugginn.is.
Blaðamaður: Gunnar Gunnarsson 477 1755 - 848 1981
frett@austurglugginn.is.
Framkvæmda- og auglýsingastjóri: Erla Traustadóttir 477 1571 - 866 2398
erla@austurglugginn.is
AucjJýsbjsja-iÍjjJj; 477 1571 - Fbúí 477 1755
jJíjjj í'/JJ 1733 -477 173U - r/yií'S'-uijji:ur^jlutjtjJrJrJ.k
W W W, Bl LJ 3 i: u r cj J LJ CJ CJ j J J; ], j 3
Um vegamál
Ragnhildur Kristjánsdóttir skrifar:
í Svæðisútvarpi Austurlands
3. nóvember var sagt frá því að
vegamálayfirvöld hefðu til athug-
unar að gera heilsársveg fyri Öxi.
Enn fremur hefiir verið þrýstingur á
að gera heilsársveg yfir Breiðdals-
heiði, sem er nú þjóðvegur nr. 1. Ef
skoðaðar eru nokkrar staðreyndir í
þessum vegamálum sýnist manni
nær að setja veg númer 1 á Fagra-
dal og Suðurfjarðaveg, sem er allur
með bundnu slitlagi nú þegar.
Bráðnauðsynlegt er að ljúka við
vegarkafla í Berufirði og Ffamars-
firði, sem eru ófrágengnir og mjög
varasamir, fyrir utan það að koma
jarðgöngum undir Lónsheiði og
loka Ffvalnes- og Þvottárskriðum
sem allir vita að eru stórhættulegar.
Nokkrar staðreyndir þessu til
áréttingar. Veghæð á Breiðdals-
heiði yfir sjávarmál er 470 m.,
Öxi 532 m„ Fagradal 250 m., svo
það er skýrt hvar vetrarumferð er
auðveldust.
Á þessu hausti var meðaldagsum-
ferð um Breiðdalsheiði 44 bílar á
dag, um Öxi 91 bíll, um Fagradal
789 og um Suðurfjarðaveg við
Hafnarnes 231.
Frá Egilsstöðum um Breiðdals-
heiði til Breiðdalsvíkur eru 83
km., en um Fagradal 92 km. Mun-
ur 9 km.
Ragnhildur Kristjánsdóttir
Hvað er
raunveruleiki?
Elín Thorarensen skrifar:
LFm þessar mundir hellast yfir
okkur íslenskir og erlendir „raun-
veruleika”-þættir sem flestir eiga
það sammerkt að höfða til ungs
fólks. Skilaboðin í þessum þáttum
eru mörg hver á þann veg að laus-
læti og skemmtanir séu það sem
gefur lífinu gildi. Til viðbótar við
þessa þætti eru sýndir snemma á
kvöldin íslenskir grínþættir sem
einnig ganga að miklu leyti út á að
höfða til lægstu hvata auk þess
sem reynt er á margvíslegan hátt
að ganga fram af fólki með
heimskulegri og jafnvel hættulegri
hegðun. Síðastliðið vor vöktu
Heimili og skóli ásamt Umboðs-
manni barna athygli á því að sjón-
varpsstöðvar væru í auknum mæli
farnar að bjóða upp á efni á kjör-
tíma á kvöldin sem ekki gæti talist
við hæfi barna. Bent var á að tími
væri kominn til að staldra við og
skoða þessa þróun.
Heyrist í foreldrum í
gegnum„hávaðann"?
Óumdeilt er að foreldrar bera
ábyrgð á uppeldi barna sinna og
hver og einn getur slökkt á sínu
tæki eða sagt upp þeim stöðvum
sem bjóða upp á dagskrá af þessu
tagi. Ljóst er að sjónvarp er sterk-
ur miðill og reynslan sýnir að það
sem börnin horfa á hefur mikil
áhrif á þau. Því er mikilvægt að
foreldrar séu meðvitaðir um það
hvað bömin horfa á en hvert og eitt
foreldri getur aðeins
tekið ábyrgð á sínu
bami en ekki annarra
manna börnum.
Margir foreldrar
spyija sig þessa dag-
ana hvaða tilgangi
það þjónar að vera að
sýna svona þætti á
þeiin tíma sem fjöl-
skyldan vill gjaman
eiga notalega stund
fyrir framan sjónvarp-
ið? Hvaða siðferðis-
legu skilaboð viljum
við að bömin og ung-
lingamir fái í gegnum
sjónvarp? Hvaða hug-
myndir um t.d. hlut-
verk kynjanna eru
þau að fá? Foreldrar sem uppalend-
ur miðla til bamanna þeim siðferð-
islegu gildum sem samfélagið er
samstíga um að gildi í okkar þjóð-
félagi. Rödd foreldra getur aftur á
móti orðið ansi hjáróma þegar önn-
ur skilaboð dynja sífellt á bömun-
um annars staðar frá.
Stöldrum við!
Foreldrar þurfa að vera vakandi
yfir því sem börnin og ungling-
arnir þeirra eru að horfa á. Upp-
lagt er að slökkva á sjónvarpinu og
nýta þessar fáu mínútur sem fjöl-
skyldan hefur til umráða eftir
langan vinnudag til að gera eitt-
hvað skemmtilegt og uppbyggilegt
saman. Foreldrar vilja samt ekki
þurfa að loka sig frá umheiminum
til þess að vernda börnin gegn
þeim óæskilegu skilaboðum sem
tröllríða nú öldum ljósvakamiðl-
anna. Því er tími til kominn að
staldra við og skoða af alvöru
hvernig fjölmiðla við viljum hafa
og hvort setja þurfi reglur til þess
að stoppa þessa þróun af, en þá
leið hafa sum nágrannalönd okkar
farið. Sagt hefur verið að það
þurfi heilt þorp til þess að ala upp
barn og ljóst er að allir í samfélag-
inu bera ábyrgð sem þeir þurfa að
axla - líka fjölmiðlarnir.
Elín Thorarensen, framkvœmda-
stjóri Heimilis og skóla
BAKTALIД
Talmein?
- nokkrir þankar um málnotkun
Flámælska hefur ávallt verið í hávegum höfð
heima í Neskaupstað og það gleður mitt litla
hjarta ávallt að heyra flámæltan einstakling tala
því það minnir mig á Binnu ömmu. Flest full-
orðið fólk, og þá meina ég rígfullorðið, í Nes-
kaupstað og á Austurlandi meira og minna,
þykir mér flámælt með eindæmum. Eg stend
sjálfan mig oft að flámæli og skammast min
ekkert fyrir það. Það sem mér þykir verra er
hvað ég tala og skrifa oft vitlaust.
Eftir að ég flutti suður til Reykjavíkur hef ég
orðið mun næmari fyrir því hve illa ég tala. Ég
fór að vinna á leikskóla og þá tók það mikð á að
hætta að blóta. Einnig nota ég orð sem margir
hafa aldrei á ævinni heyrt. Dæmi:
(eldhús)bekkur, ristavél, golla og viskastykki.
Einnig hef ég einstakt lag á að tileinka mér alla
málfræðiósiði sem ég heyri aðra nota líkt og
gæsabólur í staðinn fyrir gæsahúð. Sum orð sem
mér þykja eðlileg eru langt frá því að vera eðli-
leg, líkt og útidyrahurð. Hvað er dyra-hurð?
Ég er mjög þágufallssjúkur og nota svo þolfall-
ið líka á undarlegan máta einfaldlega því mér
þykir það hljóma rétt. Dæmi: Mig hlakkar til að
mér hlakki til á morgun. „Ef mig langar rosalega
mikið þá langar mér.” Sagði meistari Megas sem
fékk íslenskuverðlaunin fyrir nokkrum árum.
Ég er alltaf að reyna að bæta mig í málinu okk-
ar en sumu ætla ég að halda því að brauðrist er
ekki til i mínum heimi aðeins ristavél!
Hlynur Benediktsson