Viljinn - 01.01.1950, Blaðsíða 11

Viljinn - 01.01.1950, Blaðsíða 11
XI - nAðventæskanir 1« 150 Andi Guðs var frá oss farinn fyrrum hjá oss ríkt, er bjó. Undanhaldið óstöðvandi yfir Satan lævís hló. Fyrir röskum mánuöi fékk ég tilkynningu þess efnis, aö frananskráöur heimsakjandi skólans, hefði í hyggju að koma til íslands. Það voru sannarlega fagnafundir, er ég tók á móti henni, hér í Vestmannaeyjum. Sami tignar- legi myndugleikinn var enn í fasi hennar. Sama valdiö í þögn hennar, og sani umbreytahdi mátturinn í oröum hennar, er hún fór að tala. sami krafturinn í bsn henn - ar til uppörvunar til uppbyggjandi broöurkarleika og friðar. Og nu fyrir stuttu var hún búin að dvelja hjá okkur vikutíma. Hún eftirlét sig margar dásemdir - endurtók fyrir mér söguna frá skólanum í fyrra, og sagði; ”Af hverju eru Guðs börn svona? Af hverju láta þau Satan hlakka þannig yfir óförum þeirra.” Hvers vegna sætta þau sig stöðugt við þessa undir- okun? Tíminn er þó svo naumur, en það þýðir að lausnin er í nánd. Og hver er sá, sem ekki vilji vera með að fagna eilífum sigri yfir eymd og dauða? Þessu*. sem um aldaraðir hefur þjáð mannkynið. Systkinl og vinir, yngri og eldrii Mesta hátíð okkar, bsgnayíkan, :■ er enn liðin. Þetta sérstaka tækifæri, sem" okkur*gefst til þess að nálgast hvert ann- að og að nálæga okkur himinlnn. Takifæri, sem kemur aldrei aftur. Tækifæri, sem við höfum enga vissu fyrir að geta bætt okkur upp, höfum viö van- eða misnotað það. Hafi bænavikan nokkri/sinni talað alvarlega, þá gerði hún þoð nú. Hafi hún nokkurn tíma hrópað á menn og konur aö flykkja sér undir merki himinsins, gerði hún það í ár. Aldrei fyrr hefur hún fullvissað okkur jafnvel um, að árroði samfundanna við Frelsarann er logafiáiofti. En hærra öllu öðru hljómar þó þessi áskorandi að- vörun; Gatið ykkar - sameinist - sameinist. Biðjið um anda Guðs. ~BergicT"af þessari lind, sem er olían í lömpum ykkar, svo þeir logi leifturskært til loka , næturvökunn- ar - þar til brúðguminn birtist. - Því; "Bíkriin má aldrei bresta þig. Buin er freisting ýmisleg, pá líf og sál er lúð og þjáö lykill er hún að Drottins náö.'f H.P. Svo ííkir bessi skáldkonungur (Kallgr. Pétursson) og þrautreyndi Guðs vinur, manni þeim, sem ekki þekkir kraft bsnarinnar, við kaldan sollinn einskinsnýtan ná,

x

Viljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Viljinn
https://timarit.is/publication/1700

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.