Austurglugginn - 11.11.2021, Síða 4

4 Fimmtudagur 11. nóvember AUSTUR · GLUGGINN
Út er komin barnabókin Tóti og
töfratúkallinn: Af hverju skín sólin
ekki á mig? Eftir Héraðsbúann
Ásgeir Hvítaskáld en bókin er
önnur í röð þríleiks Ásgeirs um Tóta
og töfratúkallinn. Bókin fjallar um
Tóta litla sem óskar sér þess einn
rigningardaginn að sólin skíni á
hann og garðinn hans. Tóta verður
að ósk sinni og sólin skín aðeins
á norðurhvel jarðar. Það hefur þó
afdrifarík áhrif bæði á Ísland og
löndin á suðurhveli. Bókin er 50
blaðsíður og myndskreytt af Nínu
Ivanovu.
Vill vekja foreldra og börn
til umhugsunar
Fyrri bókin sem út er komin í
þríleiknum, Tóti og töfratúkallinn:
Þegar afi hætti við að deyja, fjallaði
um það þegar Tóti óskaði þess að afi
hans myndi aldrei deyja. Það hafði
í för með sér að enginn í heiminum
dó og hann yfirfylltist af fólki.
Barnabækur Ásgeirs Hvítaskálds
fjalla því um nokkuð heimspekileg
mál. „Fyrirmyndin af þessum bókum
má sennilega rekja til þess þegar ég
var lítill strákur og las bókina; Palli
var einn í heiminum. Sú bók hefur
setið í huga mínum alla ævi. Það
er athyglisverð spurning að velta
fyrir sér hvernig lífið væri ef við
værum aðeins ein í heiminum, það
yrði sennilega ekki mjög gaman. Ég
vildi skrifa bók sem myndi vekja
foreldra og börn til umhugsunar
og spjalls. Heimurinn er nefnilega
ekki alveg sjálfgefinn eins og sakir
standa,“ segir Ásgeir Hvítaskáld um
nýútkomna bók sína.
Ásgeir segir að það eigi ekki að
vanmeta börn og þau geti vel glímt
við stórar spurningar. „Börn eru
klárari en við höldum en ég held að
það hjálpi að foreldrar ræði við börn
sín um innihalda bókanna og reyni
að svara spurningunum sem varpað
er fram. Það væri gaman ef það situr
eftir einhver hugsun eða spurning
og að það sé einhvers virði að lesa
bókina. Það að börnin stækki ögn
og skilji heiminn aðeins betur. Síðan
eru alveg æðislega flottar teikningar
í bókinni eftir Nínu Ivanovu og ég
held að fólk hefði gott að því að
staldra við þær og íhuga þær aðeins.“
Ásgeir segir að sögurnar um
Tóta og töfratúkallinn hafi leitað á
hann fyrir nokkrum árum. „Ég bjó
í Danmörku og byrjaði að skrifa
þessa sögu á dönsku en eftir að ég
fluttist til Íslands fannst mér réttast
að bækurnar gerðust á Íslandi. Ég
hef haft mjög gaman af því að skrifa
þessar bækur, það er ekki spurning.“
segir Ásgeir.
Gæsin Siggi sokkur næsta
á dagskrá
Ásgeir Hvítaskáld er fjölhæfur
listamaður og gjarnan með mörg járn
í eldinum. Á því er engin breyting
nú og auk þess að ætla að ljúka við
skrif á síðustu bókinni í þríleiknum
um Tóta og töfratúkallinn vinnur
hann nú að leikinni heimildamynd
sem og skáldsögu. „Ég er á kafi
að skrifa stóra skáldsögu sem
gerist hér á Austurlandi „Morðið í
Napshornsklettum.“ Það er svakaleg
örlagasaga þriggja stráka þar sem er
blóð, harmur, ástir og lygar. Þetta er
stór og þung saga og ég þarf að skrifa
hana í áföngum og leggja hana frá
mér öðru hvoru til að hvíla mig á
henni,“ segir Ásgeir um það sem er
á verkefnalista hans.
Þá er Ásgeir með á klippiborðinu
leikna heimildamynd um gæs.
„Þetta er leikin heimildamynd um
gæsarungann Sigga sokk. Ég ól
upp gæsarunga og kenndi honum
að fljúga og heimildamyndin er um
það. Ég sit við að klippa hana sem
stendur,“ segir Ásgeir að endingu.
bþb
Austurglugginn - Fréttablað Austurlands // Miðvangur 2-4, 700 Egilsstaðir // S: 477-1750
• Ritstjórn: Gunnar Gunnarsson ritstjóri og áb.m: gunnar@austurfrett.is • Albert Örn Eyþórsson, blaðamaður : frett@austurglugginn.is
• Auglýsingar: Anna Dóra Helgadóttir: auglysing@austurglugginn.is • Áskriftir: Anna Dóra Helgadóttir: askrift@austurglugginn.is
• Útgefandi: Útgáfufélag Austurlands ehf. • Umbrot og prentun: Héraðsprent
Leiðari
Vísindaskáldsaga
raungerist
Rafeldsneyti verður til þegar
eldsneyti er framleitt með rafmagni.
Það kallast grænt ef endurnýjanleg
orka er notuð til að framleiða
rafmagnið. Ein leiðin til að gera
þetta er með vetni, þar sem vatn
er klofið í frumefni sín, vetni og
súrefni. Vetnið er hægt að nota
hreint til brennslu eða binda það
öðrum efnum.
Hugmyndir eru uppi um að
byggja upp slíka verksmiðju á
Reyðarfirði. Að henni standa öflugir
aðilar, danskur fjárfestingasjóður og
Landsvirkjun auk Fjarðabyggðar
og fyrirtækja. Til þessa hefur lítið
haldbært fengist um það sem
raunverulega er í burðarliðnum,
það er í mælanlegum stærðum.
Það gerir verkefnið ótrúverðugt.
En það má skynja að þungi og
alvara er í vinnunni, þetta er ekki
enn ein hugmynd ævintýramanns
um vatnsútflutning, að baki standa
öflugir aðilar. En jafnvel þótt
tölurnar sem unnið er með væru
nefndar þættu þær trúlega of stórar
til að verða trúverðugar.
„Þetta er sýn en ekki sannleikur,“
sagði Hafsteinn Helgason,
verkfræðingur þegar hann kynnti
hugmyndir um vetnisframleiðslu í
Finnafirði þegar skrifað var undir
samninga um áframhaldandi
þróun þar vorið 2019. Sýnin
virðist vera að raungerast hraðar
en við héldum. Um allan heim er
talað um nýja orkugjafa. Gömlu
orkugjafarnir verða dýrari en
hinir nýju hagkvæmari. Þess
vegna bætast nýir aðilar í spilið.
Verðugt er að hafa í huga að baki
Finnafjarðarverkefninu stendur
hafnarsamlagið í Bremen, eitt
það stærsta í Evrópu. Fjarðabyggð
er komin í samstarf við annað
risasamlag, Rotterdam.
Á loftslagsráðstefnunni í Glasgow
keyrði vetnisknúinn strætisvagn
um göturnar. Vetnisvagnar hafa
ekið um Reykjavík. En vagninn
í Glasgow tengist Austurlandi,
hann var gerður út af Ineos, félagi
Jim Ratcliffe sem safnað hefur
jörðum í Vopnafirði. Nokkrum
dögum fyrir ráðstefnuna tilkynnti
Ineos um að það ætlaði sér að taka
forystu í þróun vetnis, sem það teldi
eiga eftir að leika lykilhlutverk í
eldsneytisframleiðslu framtíðar.
Fjárfestingar fylgja í kjölfarið.
Það hefur stundum hent
Íslendinga að á land þeirra skolar
stórum breytingum sem ríkið er
vart tilbúið að takast á við. Mörg
teikn eru á lofti um að mikill
skriður sé að komast á vetnisvinnslu
og rafefnaeldsneyti, eitthvað sem
fáir Austfirðingar hefðu leitt
hugann að fyrir tveimur mánuðum
síðan. En það er full ástæða til
þess núna. Stundum er það svo að
vísindaskáldskapurinn raungerist.
GG
Ásgeir ánægður með bókina. Mynd: Úr einkasafni
Börn eru klárari en við höldum