Skessuhorn - 28.09.2022, Blaðsíða 4

MIÐVIKUDAGUR 28. SEPTEMBER 20224
Til stendur að breyta fyrirkomu-
lagi á sorptunnum og flokkun á
heimilum á Akranesi. Samkvæmt
lögum sem taka gildi um næst-
komandi áramót þá verður skylt að
flokka sorp á heimilum í sex flokka
sem eru: Málmar, gler, plast, pappi/
pappír, lífrænt og blandað sorp.
Fram kemur á heimasíðu Akra-
neskaupstaðar að við þá breytingu
mun fyrirkomulag sorpíláta breyt-
ast til að mæta þeim kröfum. Er
þeim sem íhuga byggingu skýla
fyrir sorpílát við heimili sín bent á
að best væri að fresta þeirri fram-
kvæmd þar til fyrir liggur hvernig
sorphirðumálum verður háttað
eftir að nýjar flokkunarreglur hafa
tekið gildi.
Málmum og gleri verður hægt að
skila af sér á grenndarstöðvum sem
er verið að útfæra og finna stað-
setningar fyrir. Plast, pappi/pappír,
blandað sorp og lífrænt verður
safnað í sorpílát við hvert heimili
og er verið að útfæra þá lausn.
vaks
Garðabraut 2a - Akranesi - Sími: 433 5500 - www.skessuhorn.is
Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14.00 á þriðjudögum.
Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega. Skráningarfrestur smá-
auglýsinga er til kl. 12.00 á þriðjudögum.
Blaðið er gefið út í 3.700 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 4.110 krónur með vsk. á mánuði. Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða
kr. 3.550. Rafræn áskrift kostar 3.220 kr. Rafræn áskrift til elli- og örorkulífeyrisþega er 2.968 kr.
Áskrifendur blaðs fá 50% afslátt af verði rafrænnar áskriftar. Verð í lausasölu er 950 kr.
SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 VIRKA DAGA
Útgefandi: Skessuhorn ehf. skessuhorn@skessuhorn.is
Ritstjórn:
Magnús Magnússon, ritstjóri s. 894 8998 magnus@skessuhorn.is
Gunnlaug Birta Þorgrímsdóttir gb@skessuhorn.is
Valdimar K. Sigurðsson vaks@skessuhorn.is
Guðrún Jónsdóttir gj@skessuhorn.is
Steinunn Þorvaldsdóttir sth@skessuhorn.is

Auglýsingar og dreifing:
Díana Ósk Heiðarsdóttir auglysingar@skessuhorn.is
Umbrot og hönnun:
Siggi Sigbjörnsson umbrot@skessuhorn.is
Bókhald og innheimta:
Guðbjörg Ólafsdóttir bokhald@skessuhorn.is
Prentun: Landsprent ehf.
Leiðari
Áhugasamir
eða ævareiðir?
Ég ætla í byrjun að segja ykkur frá því að í síðustu viku var ég nappaður, eins
og það er kallað. Þannig var mál með vexti að síðla mánudagskvölds gerðist
ég bjartsýnn um að starfsorkan og vinnuþrekið væri af sama kalíberi og fyrir
aldarfjórðungi eða svo. Bjartsýnn settist ég því um miðnættið við tölvuna og
skráði ítarlega frétt um fund sem ég var þá nýkominn af. Fundur þessi var sá
fyrsti af þremur sem Vestanátt boðaði til. Í stuttu máli er Vestanátt óform-
legur samstarfsvettvangur fjögurra fyrirtækja sem hafa plön um að reisa vind-
orkuver víðsvegar á Vesturlandi, auk Norðuráls sem ákveðið hefur að slást
í hópinn sem væntanlegur kaupandi af orkunni. Fréttina skrifaði ég þarna
um nóttina og birti hana svo í blaðinu sem prentað var næsta dag. En ég var
nappaður fyrir það að hafa valið á þessa fréttaskýringu fyrirsögn sem fór í
taugarnar á sumum. Fyrirsögnin var: „Margir áhugasamir um áform vind-
orkufyrirtækja.“ Vera kann að þetta hafi verið óheppilegt orðaval, betra hefði
verið að skrifa: „Ævareiðir nágrannar taka illa í áform vindorkufyrirækja.“
Meti hver fyrir sig, en ég hafði enga forsendu til að gildishlaða málið með
þeim hætti, þótt vissulega hafi á fundinum heyrst meira í þeim sem eru á móti,
en fylgjandi því.
Fólki í nágrenni meintra vindmyllugarða er mikið niðri fyrir vegna þess að
því finnst að verið sé að troða á því. Ekki sé hlustað á raddir þess efnis að orku-
ver með frá sex og upp í þrjátíu risastórum vindmyllum í þyrpingu eigi ekki
heima á hvaða bæjarhól sem er. Svo því sé til haga haldið er ég sammála þessu
sjónarmiði. Alveg sama hversu mikil þörf er fyrir aukna framleiðslu umhverfi-
svænnar raforku hér á landi, eða á heimsvísu ef því er að skipta, eigum við ekki
að sætta okkur við að slík stóriðjuver séu sett niður hvar sem mönnum dettur
í hug. Náttúra okkar fallega lands á betra skilið og ekki síður fólkið sem býr
í nágrenninu. Staðsetningin er nefnilega alls ekki einkamál gerandans; land-
eiganda eða erlends fjárfestis, því mannvirki þeirra munu ef til kemur sjást
jafnvel í tugkílómetra fjarlægð. Menn skulu auk þess ekki í eina sekúndu halda
að nokkurt þeirra fyrirtækja sem kynna þessi áform sín séu að þessu ráða-
bruggi í öðrum tilgangi en að fjárfesta í orku með tiltölulega hreinni ímynd og
það sem mestu máli skiptir; til að mynda hagnað fyrir eigendur sína.
Rót þess vanda sem kominn er upp varðandi nýtingu vindorkunnar má
rekja til stjórnvalda. Þau höfðu þar til í sumar brugðist í að marka stefnu sem
hægt væri að vinna eftir. Síðasta ríkisstjórn situr vissulega undir sök. Einstak-
lingar, sveitarstjórnir og stofnanir hafa því á liðnum árum þurft að engjast í
óvissu um hvernig bregðast skuli við, því enginn veit í raun hvernig á að taka
því sem kalla mætti innrás erlendra fjárfesta með íslenska trúboða í broddi
fylkingar. Enn hefur ekki verið svarað spurningum á borð við; hvar, hvernig
eða hvenær. Öllu sem skiptir máli er því enn ósvarað og í ljósi þess nánast pín-
legt að þurfa að sitja fundi eins og þá sem haldnir voru í liðinni viku.
Um mitt þetta sumar gerðist þó hið óvænta. Umhverfisráðherra skipaði
þá starfshóp sem ætlað er að móta tillögur um beislun vindorku á Íslandi.
Skal hópurinn skila tillögum fyrir 1. febrúar nk. Tekið verður í þeirri vinnu á
ýmsum álitamálum sem sannarlega hafa verið uppi. Áhersla verði m.a. lögð á
að vindorkuver verði byggð upp á afmörkuðum svæðum nærri tengivirkjum
og flutningslínum, svo unnt verði að tryggja afhendingaröryggi og lágmarka
umhverfisáhrif. Tekið var fram í starfslýsingu nefndarinnar að mikilvægt verði
að „breið sátt ríki um uppbyggingu vindorkuvera“ og tillit verði tekið til sjón-
rænna áhrifa, dýralífs og náttúru. Þetta með „breið sátt“ er í mínum huga
algjört lykilatriði málsins og gæti komið því úr því öngstræti sem það vissu-
lega hefur setið fast í.
Með skipan þessa starfshóps má segja að loks hafi stjórnvöld vaknað af
þyrnirósarsvefni. Á umliðnum árum er nefnilega búið að gera þúsundum
landsmanna lífið leitt með stórkallalegum áformum um byggingu vindmyllu-
garða á stöðum sem öllu venjulega fólki finnst fráleitt að staðsetja slík mann-
virki. Vonandi mun starfshópurinn sjá að slíkir risavaxnir vindorkugarðar
eiga heima á fáförnum stöðum fjarri mannabústöðum þar sem náttúran og
umhyggja fyrir henni verður í hávegum.
Magnús Magnússon
Kveðjumessa séra Þorbjörns Hlyns
Árnasonar og innsetningarmessa
séra Heiðrúnar Helgu Bjarnadóttur
var í Borgarneskirkju síðast liðinn
sunnudag. Tekur Heiðrún Helga nú
við starfi prests í Borgar prestakalli.
Fjöldi fólks sótti athöfnina þar sem
sr. Þorbjörn Hlynur þjónaði fyrir
altari ásamt sr. Önnu Eiríksdóttur
sóknarpresti í Stafholti. Í ræðu
sinni þakkaði hann samstarfsfólki
sínu þau rúm fjörutíu ár sem hann
hefur þjónað sem prestur á Borg og
bað því blessunar, sem og samferð-
armönnum í Borgar fjarðarhéraði
þennan langa tíma. Að lokinni
athöfn var kirkjugestum boðið til
kaffisamsætis á Hótel Borgarnesi.
Frá árinu 1888 hafa einungis
fjórir prestar setið á Borg á Mýrum
þótt eitthvað hafi verið um afleys-
ingar, svo sem þegar sr. Árni Páls-
son leysti sr. Þorbjörn Hlyn son
sinn af árin 1990-1995. Nú hefur
kona tekið við embættinu í fyrsta
sinn síðan kirkja var fyrst reist á
Borg á Mýrum í upphafi kristni.
Prestar sem áður hafa setið eru:
Einar Friðgeirsson 1888-1929,
Björn Magnússon 1929-1945, Leó
Júlíusson 1946-1982 og Þorbjörn
Hlynur Árnason 1982-2022. gj
Kveðju- og innsetningarmessa
í Borgarneskirkju
Sr. Heiðrún Helga Bjarnadóttir og sr. Þorbjörn Hlynur Árnason að lokinni messu í
Borgarneskirkju á sunnudaginn. Ljósm. gj.
Á fundi stjórnar Orkuveitu Reykja-
víkur í gær upplýsti Bjarni Bjarna-
son að hann hyggist láta af störfum
forstjóra. Meðfylgjandi bókun lét
hann fylgja með uppsögn sinni:
„Fyrsta mars á næsta ári eru 12 ár
liðin síðan ég tók við starfi forstjóra
Orkuveitu Reykjavíkur. Það er vilji
minn að láta af starfi forstjóra á
þeim tímamótum. Með því að boða
starfslok mín með góðum fyrirvara
vil ég gefa stjórn OR tækifæri til að
hefja leit að eftirmanni, konu eða
karli.
Nýtt kjörtímabil er nú hafið og
ný stjórn tekur senn við taumunum
í Orkuveitu Reykjavíkur. Ný stjórn
mun væntanlega hefja vegferðina
með stefnumótun fyrir Orkuveitu-
samstæðuna til næstu ára. Ég tel
mikilvægt að hún fái tækifæri til
að vinna það verk með eftirmanni
mínum. Ég tel því að þetta sé rétti
tíminn fyrir mig og fyrir Orkuveitu
Reykjavíkur að ég stígi til hliðar. Ég
óska því eftir samþykki stjórnar OR
fyrir því ferli sem ég hef lýst hér að
framan.“ Stjórn OR féllst á erindi
Bjarna og þakkaði góðan fyrirvara
til að finna fyrirtækinu nýjan for-
stjóra.
mm
Fyrir fundi byggðarráðs Borgar-
byggðar í síðustu viku lá erindi frá
Guðmundi Eyþórssyni og Ingi-
mundi Ingimundarsyni þar sem
boðuð var stofnun Hollvinasama-
taka um Hamarshúsið í Borgarnesi.
Spurðu þeir sveitarstjórn í bréf-
inu hvort hún sæi annmarka á að
stofna hollvinasamtökin. Slík varð
reyndar raunin, samtökin stofnuð
á formlegum fundi þar sem fjöldi
manns tóku þátt og kusu sér stjórn.
Sama dag og stofnfundur hollvina-
samtaka hússins var haldinn fund-
aði einnig byggðarráð sem kvaðst í
bókun sinni fagna frjálsum félaga-
samtökum sem stofnuð væru til
góðra verka. Erindinu var engu að
síður svarað með óbeinni neitun,
en byggðarráð bókaði:
„Golfklúbbur Borgarness er
með gildan leigusamning um hús-
næðið sem um ræðir. Engir fjár-
munir hafa verið settir í viðhald
húsnæðisins undanfarin ár og ekki
er fyrirsjáanlegt að til staðar séu
fjármunir til þess að leggja háar
fjárhæðir í viðhald eða endur-
bætur húsnæðisins í ljósi viðhalds-
þarfar annars húsnæðis sem tengist
kjarnastarfsemi sveitarfélagins.
Byggðarráð mun auglýsa húsnæðið
til sölu áhugasömum að leigu-
tíma loknum.“ Samkvæmt heim-
ildum Skessuhorns rennur núver-
andi leigusamningur við Golfklúbb
Borgarness um Hamarshúsið út
árið 2028.
mm
Breytingar á flokkun sorps
taka gildi um áramót
Sveitarfélagið hyggst selja Hamarshúsið
Forstjóri OR boðar afsögn