Fréttablaðið - 06.01.2023, Page 9

Þeir hafa
til dæmis
ekki heyrt
af því að
Evrópu-
sambandið
standi í
ljósum
logum.
Um áramótin læddist ein frétt
framhjá okkur.
Hún var um að Króatar fengu
aðgang að Schengen-svæðinu og
tóku upp evru svona i forbifarten.
Gott á þá.
Í stað þess að fjarlægjast eða
ganga úr Evrópusambandinu vilja
þeir tengjast því enn frekar.
Þetta er nú meira fólkið.
Króatar vinna okkur ítrekað í
öllum íþróttum, en á móti kemur
að enginn hefur sakað íþróttatröll
um að vitsmunir ríði þeim á slig.
Brennandi hús
Þeir virðast til dæmis ekki hafa
lært íslenzku.
(Tungumál þeirra er raunar
þannig, að enginn skilur. Landið
heitir Hrvatska – reynið bara að
bera það fram.)
En sumsé. Króatar hafa ekki
lært íslenzku.
Þeir hafa til dæmis ekki heyrt af
því að Evrópusambandið standi í
ljósum logum.
Ekki hafa mín orð fyrir þessu.
Eftir einhverjum krókaleiðum
– í gegnum Bjarna Benediktsson
og gott ef ekki síðar sjálfan Jón
Baldvin – komst sá sannleikur á
allra vitorð, að umsókn um aðild
að Evrópusambandinu jafngilti
því að vilja „leigja íbúð í brenn-
andi húsi“.
Háflugi náðu þessi sann-
indi í forsetakosningum 2012,
þegar Þóra Arnórsdóttir bauð
sig fram gegn Ólafi Ragnari, sem
benti þjóðinni náðarsamlegast
á að stelpan – hann kallaði hana
reyndar „upp á punt“ – væri Evr-
ópukrati í dulargervi.
Undir skeleggum málflutningi
okkar manns í sjónvarpinu svar-
aði hún einmitt svona: Nei. Maður
leigir ekki íbúð í brennandi húsi.
Við munum vonandi að okkar
maður vann.
Ég hef ekki upplifað slíka tíma
frá Kópavogsfundinum.
Hitt blessað fólkið
Eriðara er að skilja sakleysingjana
enn austar í álfunni, sem vilja
endilega leigja í hjallinum, sem
stendur varla uppi nema ræfillinn
af honum öllum þessum árum
seinna.
Ég nefni bara Úkraínu – er ein-
hver skortur á brennandi húsum
þar? – eða Serbíu, Svartfjallaland
og þau öll frá tíma Tító gamla. Eða
Albaníu.
Það voru nú góðir menn, Tító og
Enver Hoxha.
Þessar þjóðir eiga að lágmarki
eitt sameiginlegt.
Þær hafa heldur ekki lært
íslenzku.
Þær vita ekki að framfarir og
hagvöxtur fást með átökum við
nágrannana, ekki með samvinnu
og viðskiptum.
Þetta vita hins vegar til dæmis
Ungverjar. Þeir víggirða landa-
mærin, henda óheppilegum
útlendingum út fyrir garðinn,
banna óþjóðholla fjölmiðla og
dómara, og ganga almennt örna
sinna í stigagangi Evrópusam-
bandsins.
Vel gert hjá þeim.
Og svo við
Þessar fréttir frá Króatíu – sem
kratamiðlarnir sögðu bara frá í
hálfum hljóðum, en básúnuðu um
leið lygar um Trump – eru slæm
tíðindi. Eins og váfugl hafi f lögrað
yfir með gargi.
Nú sem aldrei fyrr er nauðsyn-
legt að við höldum vöku okkar.
Þeir eru enn til á Íslandi sem
vilja að Ísland gangi á hönd
erlendum hagsmunaöflum. Þann-
ig hefur það verið frá örófi alda og
tókst loks með Gamla sáttmála.
Í því felst afsal fullveldis og
sjálfstæðis sem enginn ættjarðar-
elskandi Íslendingur getur sam-
þykkt.
Eða getur einhver haldið því
fram að Króatar – sú arma þjóð –
séu fullvalda og sjálfstæðir?
Eða Danir? Tékkar? Austurrík-
ismenn, sem við gætum reyndar
lært margt af?
Hinir finnast líka, sem vilja að
við föllum á kné fyrir útlenzkum
fjármálamöngurum og tökum
upp gjaldmiðil þeirra.
Ég spyr á móti hvort fullreynt sé
með spesíuna og ríkisdalinn? Eða
skreiðina og vaðmálið? Hefur það
í nokkru misst verðgildi sitt?
Enginn hagfræðingur gæti
haldið því fram.
Að við nefnum ekki hið aug-
ljósa, að tíu þúsund króna seðill-
inn – sem er sannarlega djásn í
sögu okkar – er í reynd milljón
króna seðill, eftir að tvö núll voru
klippt aftan af krónunni af bók-
haldslegum ástæðum.
Getur einhver þjóð státað af
svo verðmætum peningaseðli?
Milljón?
Örstutt gúgl skilar bara tveimur
nýlegum niðurstöðum. Zimbabwe
og Íran, ef við sleppum tyrknesku
lírunni.
Þar eru nú vanmetnir menn,
Mugabe og Khomeini.
En enginn stöðvar tímans
þunga nið.
Við Íslendingar verðum að
búa okkur undir áframhaldandi
sókn þeirra, sem ásælast fullveldi
okkar. Hún ágerist bara.
Ég bið okkur þó þess lengs-
tra orða, að undanskilja í þeim
átökum öll stórfyrirtækin sem
selja óvinum okkar fisk og aðrar
auðlindir, og skrifa í bókhaldið
greiðslu í útlenzkum ríkisdölum.
Slík umræða eykur aðeins
sundurlyndi og gæti fært okkur á
sömu leið og Króata.
Hraðleið inn í brennandi hús. n
Beint inn í brennandi hús
Karl Th.
Birgisson
n Í dag
TILKYNNING UM
FRAMBOÐSFREST TIL STJÓRNARKJÖRS
Samkvæmt 37. gr. laga Félags íslenskra rafvirkja
skal fara fram allsherjaratkvæðagreiðsla um kjör
stjórnar og trúnaðarráðs.
Með hliðsjón af framansögðu og 34 gr. tilkynnist hér
með að framboðsfrestur hefur verið ákveðinn til
kl. 16.00 fimmtudaginn 16. febrúar 2023.
Skila ber tillögum ásamt meðmælendum fyrir þann
tíma á skrifstofu félagsins. Kosið verður um
varaformann, gjaldkera, tvo meðstjórnendur
og níu fulltrúa í trúnaðarráð.
Hverjum framboðslista skal fylgja skrifleg
meðmæli minnst 18 fullgildra félagsmanna.
Reykjavík 4. janúar 2023
Stjórn Félags íslenskra rafvirkja
Ég spyr á móti hvort
fullreynt sé með spesí-
una og ríkisdalinn?
Eða skreiðina og vað-
málið? Hefur það í
nokkru misst verðgildi
sitt?
FÖSTUDAGUR 6. janúar 2023 Skoðun 9FréttaBlaðið