Veiðimaðurinn - 01.06.2019, Page 53
52 Veiðimaðurinn 53 Veiðihópurinn Hásléttan
Hann segir veiðina síðasta sumar hafa
gengið afar vel og allir fengið sitt. Nokkrir
úr hópnum „þjófstörtuðu“ hins vegar
ferðinni með opnun í Svartá í Bárðardal.
En það dugði ekki og því var haldið á
neðra svæðið í Laxá, sjálfan Laxárdalinn.
„Eftir hádegis-flatböku í Dalakofanum
renndum við í hlað á Rauðhólum. Þangað
er gott að koma, algjör kyrrð og rólegheit
enda á þar engin leið um nema kindur og
fuglar. Ásamt veiðimönnum að sjálfsögðu
og fyrsta kvöldið komu menn sér fyrir
við Djúpadrátt,“ segir Þorgils dreyminn.
„Þar hljóp snemma á færið því strax í
þriðja kasti settum við í fisk sem við
lönduðum. Það var dásamlegt að sitja á
bakkanum með ljúfa tónlist, spjalla við
félagana og pikka upp einn og einn fisk.
Eins og Sigþór Steinn Ólafsson komst
eftirminnilega að orði, þá var aðeins einn
hængur á þessari kvöldstund: „Það var
ekki stundarfriður fyrir fiski.”
Þorgils segir að næsta dag hafi verið
haldið að Varastaðahólma.
„Það er svakalega fallegur og veiðilegur
strengur ofarlega í Laxárdalnum. Við
vorum ekki lengi að koma okkur á blað
þar heldur. Settum í og lönduðum fall-
egum fiskum. Þar á meðal einum 66 sm
dreka sem dró mig 50-100 metra niður
fyrir flúðirnar við Varastaðahólma. Eftir
það var það ekkert annað að gera en að
setjast niður og bíða eftir að fæturnir
finndu jörðina á ný.
Eftir Varastaðahólma kíktum við á flotta
staði við Auðnuhólma og Nauteyri án þess
að finna fiska.“
Þá veiddu menn fleiri staði eftir hádegi
í þeirri miklu náttúrufegurð sem þarna
ríkir og nutu þess að kynnast nýjum
stöðum.
„Þegar í hús var komið sögðu veiði-
mennirnir á hinum stöngunum okkur
frá fantaveiði sinni í Ferjuflóa. Það var
frábært að skoða Dalinn og þarna verður
gott að koma aftur til að læra betur á
svæðið,“ segir Þorgils.
„Það var aðeins einn hængur á þessari kvöldstund: „Það var
ekki stundarfriður fyrir fiski.”
Sigþór togast á við góðan fisk í Djúpadrætti
Urriði lendir í netinu við DjúpadráttBjarni með urriða úr Djúpadrætti
Moskító ský eins og í Volgograd. Þetta elskar
urriðinn svo munum líka eftir þakklæti þegar þær
standa í okkur.