Feykir - 08.06.2022, Page 8

Heilir og sælir lesendur góðir.
Það er Ingólfur Ómar sem byrjar þáttinn
að þessu sinni og er þar að yrkja svo
fallega um sumarnóttina.
Nú blikar yfir sundum sólarlagsins glóð,
og sumarþeyrinn leikur blítt um vanga.
Og lindin silfurtæra í lautu streymir hljóð.
og litfríð blóm í hlíðarbrekku anga.
Ég lofa vil þig ljúfa sumartíð
er landið fagurt skartar grænum feldi.
Því sumarnóttin bjarta er seiðandi og blíð
í sólroðans glóandi eldi.
Ekki hallast hagmælskan með þessu
innleggi frá Pétri Stefáns.
Af alskyns kveðskap yndi hef
andans dafna glóðir.
Ennþá breiða íslensk stef
yl á freðnar slóðir.
Frá liðnum stormavetri verður þessi til.
Væla og orga veðrin stinn
vex hér sjávaralda.
Vekur harður veturinn
veðrið ísa kalda.
Glatt verður framundan hjá Pétri ef þessi
fróna ósk hans gengur yfir.
Bölvuð feigðin fjarri er
fátt mér veldur ekka.
Ég vil lifa og leika mér
liggja víf og drekka.
Það er Rakel Bessadóttir áður húsfreyja
á Þverá í Norðurárdal sem yrkir svo
fallega á vordögum.
Vertu hingað velkomin
vina, um lyng og móa
við það yngjast ég mig finn
ef að syngur lóa.
Þú hefur oft, það segi ég satt
sungið ljóð í haga
og margan dapran getað glatt
gleðisnauða daga.
Ein vísa kemur hér í viðbót eftir Rakel og
er þar á ferð auðskilin hringhenda sem
mun reyndar vera ort að vetri, þegar
glitta fer til vorsins.
Aftur skánar er mín trú
eyðist fáninn svartur.
Því að gljána gyllir nú
geislinn mánabjartur.
Ágætur hagyrðingur Jón Stefánsson
að nafni mun hafa flutt til Vesturheima
um fyrri hluta síðustu aldar. Var hann
þekktur fyrir vel ortar hringhendur, mun
hann hafa viljað lýsa lífshlaupi sínu með
þessari upphafs vísu.
Flýja ylinn flemt er mér
frá er skilin blíða,
út í bylinn hríðar hér
hrekst ég til að stríða.
Á miðri ævileiðinni verður þessi til..
Vísnaþáttur 809
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) bladamadur@feykir.is
Einn ég rogast enn í dag
öfund logann bálar,
menn ei toga mér í hag
mínar vogaskálar.
þegar fer að halla á ævina verður þessi
til.
Ský á mána skugga ber
skór að tánum kreppir,
leið yfir ána lítt fær er
lítið skánar fyrir mér.
Þegar fer að nálgast síðustu andartökin
verður þessi til.
Blundinn festa brátt ég fer
böli fresta um síðir.
Listin mesta lífsins er
líf, sem flest við stríðir.
Mikil tíðindi þóttu þegar bílar fóru að líta
dagsins ljós hér á skerinu. Þótti orðið bíll
eitthvert vafasamt klám frá danskinum
og komu fram ýmsar nafngiftir á
farartækið, einn af þeim sem eignaðist
einn slíkan lagði til hugmynd að nafni í
eftirfarandi vísu. Veit því miður ekki nafn
á höfundinum.
Þó á malar vondum veg
velting illan finni,
út um hérað hristist ég
í hjólaruggu minni.
Í hinum helgu bókum er varað við því
að drýgja syndir. Jakob Thorarensen
útskýrði sitt sjónarmið svo.
Oft er lífsins úfinn mar
ást og hatri ei lyndir.
Eina leið til auðmýktar
er að drýgja syndir.
Það mun hafa verið í júní á ónefndu
vori sem ferðamenn á Hornströndum
tilkynntu um að ísbjörn léki þar lausum
hala. Til stuðnings sínum málflutningi
sýndu þeir digran kúk sem örugglega
væri frá ísbirni kominn. Við nánari
rannsókn kom síðar í ljós að þar munu
stórvaxnir fuglar verið að hægja sér.
Kristján H. Theodórsson gat komið þeim
tíðindum fyrir í fjórum línum.
Hafa á ströndum tíðum tórt
tillitslausir fuglar.
Keppast við að kúka stórt
það kappa margan ruglar.
Góði vísnavinur Magnús á Selfossi spyr
þessi tíðindi og yrkir svo.
Stönsuðum við bjarnarból
burstaðir skór og fægðir.
Enginn sér við Arnarhól
svo undarlegar hægðir.
Gott er að leita þá til Óskars í Meðalheimi
með lokavísu þessa þáttar.
Við skulum ekki á vinafund
vera alltof sparir
kemur hinsta kveðjustund
kannski fyrr en varir.
Veriði þar með sæl að sinni.
Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
AÐSENT | Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar
Ég hef alla tíð haft mikinn áhuga á
sjávarútvegsmálum enda kannski ekki
skrítið búandi á Vestfjörðum þar sem
birtingarmynd af ranglæti
kvótakerfisins hefur verið hvað
sterkust í gegnum árin og voru
þættirnir um Verbúðina að rifja
ágætlega upp þá sögu.
Stórir samráðshópar
Ég fór í mikla þverpólitíska vinnu á
síðasta kjörtímabili við að gera breytingar
á strandveiðikerfinu ásamt ýmsum
ráðstöfunum sem gögnuðust
sjávarbyggðunum og minni útgerðum og
hefði gjarnan viljað að haldið yrði áfram á
þeirri braut. Ég þekki vel til vinnu í
stórum samráðshópum um
fiskveiðistjórnarkerfið eins og þeim sem
settur var á fót árin 2009 til 2012 þar sem
útkoman var fjöldi sérálita og bókana og
frumvarp sem endaði í skrúfunni í lok
kjörtímabilsins.
Hverjir vilja engu breyta
Það eru ekki bara stórútgerðirnar sem
vilja engar breytingar á
fiskveiðistjórnarkerfinu heldur eru það
líka fjármálafyrirtækin sem setja stólinn
fyrir dyrnar með veðsetningu í
auðlindinni þetta vitum við sem höfum
setið í slíkum nefndum og glímt við þessi
mál á þingi. Ég hefði gjarnan viljað sjá að
nýttar væru allar þær skýrslur og
upplýsingar sem nú þegar liggja fyrir með
aðkomu allra flokka og ótal sérfræðinga
og hafist yrði handa við að gera þær
breytingar strax sem blasir við að gera
þurfi.
Hefjast handa á fyrirliggjandi
upplýsingum
Þar má nefna t.d. að koma útgerðum
undir kvótaþakið og nýta og efla
félagslega hluta kerfisins markvisst til
þeirra sem því var ætlað að nýtast í
upphafi, taka á endurvigtun, brottkasti og
kvótabraski, að þeir borgi veiðigjöld sem
leigi frá sér kvóta og koma á leigupotti
ríkisins fyrir kvótalitlar útgerðir eða
kvótalausar og skylda hluta afla á uppboð
á fiskmarkaði og að innlendar
fiskvinnslur hafi forgang í að bjóða í fisk
sem seldur er óunninn úr landi svo tekin
séu nokkur brýn dæmi. Því miður er það
lenska í íslenskum stjórnmálum að ætla
alltaf að finna upp hjólið í stað þess að
skipta strax um þá hlekki í keðjunni sem
ónýtar eru.
Sporin hræða
Sporin hræða um útkomu úr stórum
nefndum um heildarendurskoðun á
fiskveiðistjórnarkerfinu þó markmiðin
séu göfug þá eru þau vörðuð ótal pyttum
og ekki miklar líkur á að hægt verði að
komast að sameiginlegri niðurstöðu um
hvað þarf til svo skapa megi meiri sátt um
fiskveiðistjórnarkerfið til framtíðar, nema
að það yrði þá minnsti samnefnari sem
litlu skipti eða eingöngu hækkun
veiðigjalda og engin kerfisbreyting.
Tíminn til aðgerða er skammur
Tíminn er takmörkuð auðlind og brýnt
er að nýta hann vel í þágu þeirra sem
órétti eru beittir í ranglátu kvótakerfi sem
er að festa sig enn betur í sessi eftir því
sem árin líða. Tryggja þarf atvinnurétt og
atvinnuöryggi íbúa sjávarbyggðanna og
koma í veg fyrir enn meiri samþjöppun í
greininni og auðsöfnun fárra. Tryggja
þarf sameign þjóðarinnar í stjórnarskrá
og að greinin skili þjóðinni sanngjarnri
rentu af sameiginlegri auðlind með
sjálfbærri nýtingu að leiðarljósi.
Lilja Rafney Magnúsdóttir
Varaþingmaður VG NV kjördæmi
Tíminn er takmörkuð auðlind!
8 22/2022