Þjóðólfur - 01.03.1939, Blaðsíða 5

Þjóðólfur - 01.03.1939, Blaðsíða 5
- 5 - og nýfallinn). Einnig skal maður hafa með ser dalitið- af kjarngóðu nesti, svaladrykk og snjógleraugu, en þau á maður að hafa til þess að varna því, að maður fái ofhirtu í . augun,- Menn mega aldrei leggja sór snjó ti munns við þorsta, því að þá verður maður ennþa þyrstari. Þegar menn kaupa sór skíði eru þau mátuleg, þegar maður lætur þau standa upp a endann og getur náð vel með hendinni upp á toppinn. Að endingu vil óg hæta hór við litilli sannri sögus Ég dvaldi við skógarhögg í Vaglaskógi fyrir tveimur árum. BÓndinn á hænum, þar sem eg var þurfti einu sinni að leita læknis við einhverri skemmd, sem hann hafði fengið 1 eitthvert hein út af einhverju sári»- Þegar hann þurfti að fara var snjór mikill á milli Akureyrar og Vaglaskógar, en til Akureyrar þurfti hann að fara. Þessi maður á gömul skíði og fór hann á þeim a milli. Ferðin inn á Akureyri gekk vel og þar var hann skorinn upp, og eftir tæpan halfan mánuð var hann kominn á fætur, og þá fór hann einn daginn aftur heim til sín. Það vil óg taka fram, að þessi skíðamaður var þá 63 ára gamall. Þessa sögu vildi óg aðeins koma fram með til þess að syna, að það er ekki eintómt ungt fólk, sem fer á skíðum. Har. 1. Bjarnason. nÞ jóðólfur11, Blað þetta, er nú hefur göngu sína, er gefið út af 1. bekkingum x Gagnfr.sk, Reykvíkinga. Það hefir lengi verið áhuga- mal nemanda að eignast sitt eigið hlað, malgagn, þar sem þeir gætu rætt öll sxn ahugámál og jafnframt þjálfað ritleikni sina, Það hafa reynzt mikil vankvæði og erfiðleikar á því að hrinda þessu máli 1 framkvæmd. Bak við það liggur talsverð vinna ýmissa nemenda, því það er allt annað en lett verk fyrir óvana menn að fara að gefa út blað í tómstundum sínum. En áhuga- menn þessarar útgáfu vona, að nemendur 0g kennarar skólans sýni þessari viðleitni velvild og skilning. Ef slíkt er fyrir hendi mun það ekki bregðast að fleiri ein- tök komi út framvegis, ÞÓtt xmdarlegt megi virðast hefir útgáfa blaðsins mætt mótspyrnu innan skolans, fra einum nemanda.. Þetta er utgefendum þessa bla,ðs alveg óskiljanlegt Þeir höfðu frekar húizt við utanaðkomandi andstöðu eða erfiðleikum svo sem; peninga- leysi OoS.frv. Þeir höfðu einnig húizt við ahugaleysi meðal einhvers hluta nemanda en aldrei hreinni og beinni motspyrnu. "Rökin" fyrir því að ekki væri fært að gefa blaðið ut voru þau aðallega að enginn nem- andi væri fær til að skrifa í blaðið. Þessu var auðvitað kastað fram að óathuguðu máli0 Það væri undarlegt ef enginn nemandi í 150 manna skola væri fær til að skrifa í blað, sem enga.r sórstaklega strs,ngar kröfur væx-u gerðar tii5 nema vandað 0g sijðprútt orðfærie Slík motbára er auðvitað hreinasta firrs,. Flestir ef ekki allir skölax'1 gefa út blöð;, og væri undarlegt ef við gæiuji ekki gert hið sama með líkum arangri0 Hemendur Gagnfræoaskóla Reykvíkinga eru vai’l svo openuafærir og standa vait öðxum é'kolum svo langt að baki. Slikt vantraust á hæfi • leikum nemenaa er alveg dæmalaust, og mun slxks ekki dæmi í öðrum skólum. Auðvitað ei’u engir ritsnillingai’ innan þessa skola, enda ekki við slíku að búast, en blaðið mun þó standast samanburð við hvert annað skólablað* Þessi undarlegi nemandi lcveðst mundu ljá blaðinu lið, ef tómir kennarar skrifuðu í þao. Þessi afstaða er jafnvel enn oskiljanlegri en hin« Skolablað, ut- gefið af nemendum til þess að fegra og bæta rithatt þeirra og ræða áhugamál þeirra, sem svo væri eingöngu skrifað af kennurum skolans0 Getur maður, sem hugaar þannig verið með öllum mjalla? Er það ekki ábyi’ð • arhluti að láta slíkan mann ganga lausan innan um sæmilega skyniborið fólk? Ég ætla ekki að hrekja þetta nánar, menn geta dæmt um það sjálfir, Mer finnst slxkt dæna sig sjálft. Þessi maður heldur því líka fram að nemendur eigi engin áhugamále Eru ekki otæmandi ahugamál sem æakarþessa lands a, æska lands hinna mikitx og óhagnýfctu möguleika? Eru ekki áhugamál þjóðarinnar einnig áhugamál þeirrar æsku sem á að erxa landið a komandi árum? Og svo eru menn að t-.ia um að engin áhixgamál sóu til innan æskulyðsinso Ég nenni svo ekki að fara í neinn sparðatíning eftir hinum miður gáfu- legu "x-ökum" þessa manns, sem öl 1 eru alíka gafulegv. Það er leitt að verða að eyða rumi biaðsins í það að hrekja slxkt gaspur

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/1790

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.