Heilbrigt líf - 01.12.1943, Page 53
líka að verkum, að sjúkrahúsin geta ekki hresst sjúkl-
inga sína á víndropa. En slíkt væri kærkomin hressmg
mörgum manninum í langvarandi, tærandi sjúkdómslegu.
Góðtemplarar hafa stofnsett hæli fyrir ofdrykkjumenn
í Kumbaravogi, og verður fróðlegt að sjá, hvern árangur
það ber. Erlendis er mjög misjöfn reynsla af drykkju-
mannahælunum. Ritstj. lítur svo á, að nau.ðsyn beri til
að svipta ofdrykkjumenn fjárforræði og lögræði meðan
vej-ið er að koma þeim á réttan kjöl — ef það tekst. En
þeirri lcröfu er ekki haldið fram við vistmenn Kumbaia-
vogs.
Þei r, sem beita sér fyrir umbótum í áfengismálunum,
mega ekki einblína á áfengissölu ríkisins. Verði henni
iokað, kemur áfengið samt úr annarri átt. Bindindismönn-
um hefur því miður mistekizt það, sem er aðalatriði máls-
ins — að skapa almenningsálit, sem telur það miniikun
hverjum manni að gerast ölvaður á mannfundum eða á
almannafæri. Og eins hitt, að stjómarvöld landsins eða
stjórnmálaflokkar feli ekki drykkfeldum mönnum embætti »
eða aðrar trúnaðarstöður. Allt þetta á sér stað hér á landi
vegna þess, að siðferðiskröfurnar í opinberu lífi eru neðan
við lágmark. Áfengismálið er almennt menningarmál. Og
verulegj-a umbóta má vart vænta á því sviði nema með efl-
ing síðferðisþroska þjóðarinnar. En það er önnur og
íslendingar láta svo sem þeim sé annt um
tungu feðra sinna og vafalaust fylgir þar
hugur máli.
Líklega hefur útvarpið mest og fiest tækifæri til þess
að móta tungu og talmál landsmanna. En er það tækifæri
notað sem skyldi? Þulir útvarpsins flytja að vísu
sómasamlega það efni, sem þeim er falið. Þulirnir eru vin-
sælir meðal hlustenda, en flytja aðallega auglýsingar og
meiri saga.
Hljóðvilltir
í útvarpinu.
Heilbrigl líf
165