Iceland review - 2007, Blaðsíða 67

Iceland review - 2007, Blaðsíða 67
ICELAND REVIEW 73 Behind the house is the small wood­fronted smoke house. With its thick stone walls it looks almost like a natural feature distinct from, but part of, the landscape. This is not true though. The old smoke house actually burnt down, and the new one is “only” 60 to 70 years old. “I have been smoking for four years myself, but my parents long before,” says Árnason. “My mother did it for maybe 40 years.” As he opens the door, the cloud of strong smoke permeates the clothes and provokes the senses to ask: what is it? It’s a rich, organic smell, but it’s certainly not wood smoke. Over the winter the sheep shed floor becomes obscured by a layer of com­ pacted straw and sheep dung. It is carefully removed in turf­like squares in the spring and dried in the new and increasingly warm sunshine. Before long, the squares lose their moisture, their ammoniac aroma and their bacteria. What’s left is basically just a varied selection of plant matter, and the resultant smoke is unique, surprisingly appealing and cheap. You could therefore argue that the end product is basically sheep­smoked sheep. Árnason smokes his hangikjöt for about a week and nearly all of it goes to family and friends. At the other end of the scale, Nordlenska hangikjöt is available under a variety of brand names all over the country and it comes from Húsavík – one of Árnason’s nearest towns, just 50 kilometers as the raven flies. A variety of smokes can be used for hung meat, but perhaps surprisingly, the industrial scale Nordlenska plant also opts for the traditional sheep poo smoke. “We have calculated that over Christmastime every Icelander eats hangikjöt at least once produced by Nordlenska,” says Ingvar Már Gíslason, Nordlenska’s marketing manager. “Over Christmas we have around a 40 percent market share.” The plastic­wrapped, industrially produced version totally lacks the love and patience invested on the farm, and romantic images of burly farmers, woolly pullovers and snowy fields are thin on the ground. Preserving a national tradition and allowing everyone to enjoy it almost al­ ways involves a level of sacrifice. But the taste is authentic and the meat on the Christ mas plate is rich, strong and deeply nostalgic to Icelandic souls, no matter where it was smoked. With electric lights, electric fires, shampooed dogs and synthetic fabrics, the house­filling aroma of boiling hangikjöt is one of the few remaining rural smells to be found in every home. It means Christmas. It means warmth and laughter. Above all, it means home. Enjoy.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iceland review

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iceland review
https://timarit.is/publication/1842

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.