Iceland review - 2007, Blaðsíða 93

Iceland review - 2007, Blaðsíða 93
18 ICELAND REVIEW This departure may be routine for the humans in the cockpit, but for the horses, they will be the first in their lineages to leave the country. And they can never come back. Once a horse has left Iceland, century-old legislation stipulates that the animal may never set hoof on the island again. Although simply a matter of disease control, it cannot be undone. Before we seal the hatch I step back out into the rain to observe the ground crew in their full rain gear loading the horses. The loader guid- ing the crates into the hold pulls back his rain-slicked hood to nuzzle a horse pitching his head, trying to calm the animal down. It’s not until the baggage-slinger’s bags come alive with a quickening pulse and worried eyes that the rules of engagement change, and then suddenly his rough hands grow gentle and patient in contact with the smooth, broad coats of his restless ward. The loader manages to soothe the horse and pushes the enclosure, a gambrel-roofed box resembling a miniature silver barn, deeper into the plane’s dark belly. I keep my eye out for one dark bay in particular. I first met Lykill at a farm in South Iceland, just outside Selfoss. He is steady and calm on the lead rope behind his owner, 36-year-old Fjölnir Thorgeirsson, but as I approach to stroke his muzzle, Lykill grows skittish, drawing his head up, pinning his ears, and dropping his hind legs as if about to bolt. “Lykill is a one-person horse,” Fjölnir tells me as a caveat, kneading Lykill just behind the ears to keep him placid. “He can only trust one person.” That’s horse sense for you. Fjölnir thinks he has found Lykill’s match, a 17-year-old Finnish girl named Katie Brumpton. The chemistry is evidently strong enough for Katie to put down the millions of ISK it will cost to call this horse her own. Each animal is issued a passport, which identifies their registration, pedigree back six generations, and a detailed system of markings and colorations wherein a veterinarian inspects the horse’s body to locate swirls in the animal’s fur, the equine fingerprint. Once the animal is assigned a registration number, the information is imprinted onto a microchip no larger than a grain of rice, which is inserted under the skin on the horse’s neck. But more primitive techniques have not been abandoned. The horse’s number is also clipped into its coat with a pair of kitchen shears. The f light to Nyköping is uneventful, so I try to talk to the other human passenger on the plane, Siggi the horse handler. The thick, middle-aged man accompanies each cargo f light transporting horses, just so someone on board knows the fillies from the colts. This has garnered him the moniker Siggi, the Horse Stewardess among the Iceland- air cargo staff. The largish, dour man doesn’t find this funny, but despite himself he is the one who plays mother when the time comes to hand out the sandwiches and cans of coke. I take this as an invitation to chat, but my attempts at conversation are all rebuffed with humorless, one-word answers. Perhaps he only turns on the charm with the horses.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iceland review

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iceland review
https://timarit.is/publication/1842

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.