Heima er bezt - 01.06.2007, Page 37

Kviðlingar
kvæðamál
-
Umsjón: Auðunn Bragi Sveinsson Lia

vísnaþáttur
Góðir lesendur. Júní er víst talinn fyrsti eiginlegi
sumarmánuðurinn. Þá eru trén orðin laufguð og tún græn
yfir að líta. Eg er alinn upp í fannaplássi, en vorið var líka
fljótt að koma, eftir að það lét á sér bæra.
Um þetta fyrirbrigði orti ég ungur að árum, og mundi
víst ekki gera betur nú. Sést af þessu, að mér hefur lítið
farið fram á ljóðasviðinu. En erindin eru þannig, óbreytt
frá fyrri tíð:
Ekki er lengi að leysa snjó
Laxárdals úr hlíðum,
þegar Suðri sendir nóg
af sumarvindum þíðum.
Þá er allt í einum sjó
á dalbotni víðum.
Aar-sprænan, oftast mjó,
er á miðjum síðum.
Og eftir viku, elfan ströng
ísa- snjóa trafið
hefur flutt - með jjöri og söng
fjarlœgt út í haftð.
En ekki meira frá mér af ljóðmáli, því að hagyrðingur
mánaðarins er mættur til leiks, og það ekki af lakara taginu,
bróðir Guðmundar Inga skálds, Halldór Kristjánsson (1910-
2000). Hann kenndi sig jafnan við bæinn, sem hann var fæddur
á og ólst upp, Kirkjuból í Bjamardal í Önundarfírði
Hann stundaði nám í Núpsskóla, en var að mestu
sjálfmenntaður maður og fjölfróður. Sýndi hann það glögglega,
er hann tók þátt í spurningakeppnum í útvarpi, og bar sigur
úr býtum. Hann keppti á móti mér eitt sinn og vann mig þar.
Fyrir keppni þessa var Halldór spurður, hvað hann segði
um að mæta mér á þeim vettvangi, og hann varpaði fram
vísu:
Þó ég tapi, telst ei smán,
tvísýnni í keppni.
En ef ég sigra, er það lán,
- eða bara heppni.
Margir telja æskuárin besta tíma ævinnar. Halldór segir
sitt álit:
Fögur orð um œskuglóð
oft við höfum skrifað,
þó eru árin öll jafn góð,
ef að rétt er lifað.
Fögur er óskin, sem Halldór sendi vini sínum í
vísuformi:
Sittu heill við sól og fönn,
sjáðu blessast hverja önn.
Vertu sœll af sauði, kú,
sonum, dœtrum, góðri frú.
Bræður Halldórs vom Guðmundur Ingi skáld, bóndi
og skólastjóri, og Ólafur Þ. Kristjánsson, skólastjóri
Flensborgarskólans í Hafnarfírði.
Heiðra skal ég herra vorn,
- hann sem öllu ræður.
Guðmundur Ingi og Ólafur Þ
eru mínir bræður.
Þegar Eiríkur Eiríksson frá Dagverðargerði í Hróarstungu
keypti ritið „Kyntöfrar“, og virtist mjög hrifínn af, orti
Halldór:
Glumdu Eiríks hlátrahljóð,
heim frá verslun gekk hann,
er við kostakaupin góð
kyntöfrana fékk hann.
Heima er bezt 325