Heima er bezt - 01.10.2007, Blaðsíða 20

Hér vœri þörf deyfingar.
Nalnre.
geg.:.
Örnólfur

Thorlacius
Hœttu að gráta, hringaná,
heyrðu ræðu mína;
ég skal gefa þér gull í tá
þó Grímur taki þína.
Hœttu að gráta, hringaná,
huggun er það meiri,
ég skal gefa þér gull í tá
þó Grímur takifleiri.
Hættu að gráta, hringaná,
huggun má það kalla,
ég skal gefa þér gull í tá
þó Grímur taki þœr allar.
Jónas ílallgrímsson1
m yrir daga svæfmga og deyfmga
takmörkuðust skurðaðgerðir
___Sou.— að mestu við aflimun. sem
beitt var ef drep komst í sár á útlim. Það
fór svo eftir stöðu og umfangi meinsins
hve stórum hluta limsins sjúklingurinn
varð að sjá á bak - allt frá fmgri eða tá
upp í allan arminn eða fótlegginn. Þetta
var að sjálfsögðu afar kvalafúll aðgerð.
Helsta ráðið til að lina sársaukann, sem
hrökk raunar skammt, var að hella í hinn
ólánsama sjúkling áfengi þartil hann var
rænulítill. - Fíngerðari aðgerðir, þar með
holskurðir, vom óframkvæmanlegar vegna
ofsafenginna viðbragða sjúklingsins.
Fyrsta svæfingin
Þannig var staðan ffam undir miðja
nítjándu öld, þegar ungur tannlæknir í
Boston í Massachusetts í Bandaríkjunum,
William Thomas Green Morton, setti saman
1 Um þelta kvœðiskorn stendur meðal annars
í Ritverkum Jónasar Hallgrímssonar, IV bindi,
277: / bréfi (Lbs. 4791 4to) tilHannesar Haf-
steins sem sá um aðra útg. af Ijóðmœlum Jónasar
Hallgrimssonar (Ljóðm83) skrifar Páll Melsteð
(yngri) 26.júní 1882: „Einusinnisagði hann
[Jónasj mér frá Grími grœðara í Eyjafirði, hann
hjó tá afstúlku með sporjárni. Utafþví bjuggum
við til þessar vísur ’Hcettu að gráta hrínganá,,.
&c. Eg segi við, af því eg á þar helminginn.
Þetta er gamanvrövl, en ekki skáldskapur, og eg
ímynda mér, að Jónasi hefði sízt dottið í hug að
prenta slíkt.,,
500 Heima er bezt