Blysið : skólablað Gagnfræðaskóla Austurbæjar - 04.01.1969, Side 4

Ægit mitt á atómtjóÁum
Fyrir nokkru varð ég þess aðnjótandi að heyra upplestur á nokkrum "ljóð-
um" í sjónvarpsþættinum "Bókaskápurinn", sem okkar ágæti Helgi Sæmunds-
son hefur umsjón með. "Skáldin" lásu sjálf upp úr verkum sfnum, af mis-
munandi mikilli andagift. Að sjálfsögðu telja þau þetta krot sitt fullkomið,
eða svo heyrðist mér. En ég tel þetta vægast sagt mjög lélegt.
Af þeim "ljóðum" sem þarna litu dagsins ljós, var eitt er mér fannst hafa
algera sérstöðu hvað innihaldsleysi snertir. Að vfsu man ég ekki nafn höf-
undar, en það er aukaatriði. "Ljóðið" heitir A fjórðu hæð við umferðar-
götu, og er eitthvað líkt þessu:
Bílamir á bílastæðinu hnipra sig saman
eins og hræddar skjaldbökur eða mýs,
mig langar niður til að strjúka þeim.
Já, -meira var það ekki.
En að sjálfsögðu selst þetta eins og heitar lummur, vegna þess að þetta er
eftir "viðurkennt skáld". Eg er ekkert skáld, og sízt af öllu hefur mér
dottið í hug að framleiða svona "skáldskap" f stórum stíl. En samt þyrmdi
svo yfir mig að ég gat ekki orða bundizt, og sagði svon^ alveg ósjálfrátt
og án þess að hugsa ( eins og svo mörg skáld ) :
Sjónvarpið í horninu andskotast
eins og flogaveikissjúklingur með kast
mig langar óstjórnlega til að slökkva á því.
En ég ætla ekki að fara að leggja neinn dóm á þetta óráðshjal mitt, því að
þetta er ekki skáldskapur. Aftur á móti get ég bent þeim unnendum atóm-
ljóðalistarinnar sem þetta lesa á, að ef þeir hafa hugsað sér að kaupa bók
með ekki merkilegra innihaldi en því er á undan er lýst, að þeir geta eins
vel sparað sér peningana, og "ort" svona þvælu sjálfir.
Það ætti að reynast þeim auðvelt.
4
Sífulli Sjóræninginn.