Bænavikan - 07.12.1935, Side 27

- 25
vildi á einhvern hátt nota f'ennan nann til aS gera nafn hans
dýrSlegt og frelsa sálir. f'egar eg hafði lokið tesn minni,
hikaði eg augnahlik, og M sagði hann nokkur orð, eg gat ekki
greint nerna síðasta orðið, en T?að var !,anen". þegar við
stóðun upp, sneri hann sér til veggja og t'erraði augun. Síð-
an tók hann tótt í hönd nína og sagði: "Vinur ninn, eg hef
nætt norgu’ á ferðalögun nínum un allan hein á hættulegun
stöðun, en tessi stund hefur verið sólskinsblettur í lífi
nínu. • Eg er yður innilega takklátur. Viljið t&r biðja
fyrir nér í framtíðinni?" "Já, læknii', það vil eg glaður
gera. Sn nig langar til að biðja yður að gera dálítið fyr-
ir nig. Viljið í'ér gora bað?". "það vií eg, ef nér er það
nögulegt," svaraði hann. "Ef eg fæ yður eitthvað til að
* lesa, viljið þór þá lesa það í því trausti, að Guð nuni færa
yður einhvern hoðskap í því?" Eann sagði að hann vildi gera
það. "Og ef. tækifæri býðst í vetur, begar þér dveljið neð
fólögun yðar í suður-heir.iskautslönduliun, viljið tér þá lesa
einnig fyrir þá?" Eann sagðist skyldi gera það, ef tæki-
færi byðist. Svo fórun við að hátta.
Næsta norgun konun við til Honolulu. þegar haan kvaddi
nig, ságði hann: "Gleynið ekki." Eg fór til skrifstofu okk-
ar, náði í "Deiluna" í njúku,:rauðu skinábandi og skxifaði
nokkur orð frá sjálfun ner á saurblaðið. Eg tók líka aðra
bók, sen’heitir "Hverfuileiki heinsins", siðan ’fór eg.neð
báðar bækurnar til gjaldkera skipsins og bað harm un að fá
lækr.inun þær naesta norgun, þegar skipið væri konið í haf.
Persónulegt starf' að frelsun sálna, er göfugasta starfið,
sen Guð leyfir nönxxunun að frankvæna. íiristur sjálfur kaus
helst bá starfsaðferð, og það er líka áhrifanesta aðferðin
oklear,. öflugasta ræðan, sen haldin er í heininun, er áhrif
hins hins áliugasana og heilaga Guðs barns, sen í lífi sínu
A ber vott un frelsandi kraft Guðs náðar. Og nunið eftir bví,
bræður og systur, að alstaðar finnast örvinglaðir, þjáðir
og vonsviknir nenn og konur, sen hrópa á frelsi, og Guð þrá-
ir að nota lítilfjörlegustu hörnin sín til þess að flytja s
slíkun náðarboðskapinn. Hann þráir að nota þig, og hann
bráir að nota nig.
Evet þú nig, Drottinn, svo heininun þrái"eg að bjarga,
hvet nig að biðja, að gefa og vinna þór mrga -
og blóðfána krossins að hefja'yfir heiðnxmiar sölun,
í húmskuggans auðnun að krossinn þinn gnæfi'yfir dölun.