Alþýðublaðið - 04.12.1925, Blaðsíða 3
¦ rpf*m"l!»IM
Verkamenu! Verkakonor! VerzIiD Vio Kanpiélagio!
ytmm
Hreins-
stangasápa
•r seld i pökkum og
einstðkum stykkjum
hjá ölfum kaupmönn-
um. Engln alvsg eins
góð.
Samninpr
milli Félags íslenzkra botn-
v0rpnsklpaeigenda annars veg
ar og SJÓmannafélags Reykja-
víknr og Sjómannafélags Hafn-
arfjatðar hlns vegar.
Féfag ísleezkrs botnvSrpusklpa-
elgenda annars vegar og Sjó-
inannafélag Reykjavíkur og Sjó
mannafélag Hafnarfjarðar hias
vegar gera með sér aftlrfarandl
eamnlng um ráðnlngarkjör há-
seta, matvelna, aðsteðarmanna í
vél og kyndnra á botnvörþu
skipum þelm, sem eru < fyrr
nefnda félagl, en gildlr samnlng-
urinn þó að elns, þegar framan
greind skip stunda fs- eða salt
fisksveiðar. Um kátup á þeim
tfma, er skipin stunda aíidvelðar,
•koml tll sérstakur samningar.
Heildsölu-
birgðir hefir
2 Eiríkur
Leifsson,
Reykjavík.
Frá Alþýöubrauogeroinni,
Framvegls verðar
nýmjólk
seld í Moinni á Lanpveg! 61. -
i. gr. SamnÍBgur milii Félags
íslenzkra botnvorpusklpaeigenda
og Sjómannaíéf *gs Reykjavikur,
dagsettur ( Rey sjavík i. október
1924, glldl óbreyttur til 31. dt-z-
embsr 1925.
2. gr. Frá i, fsraúar 1926 til
31. d«zamber 1926 skal tnánað-
; rkaup vera: h&aetar (lágmarks-
kaup) kr. 235 o® — tv6 hundruð
þrjátiu og fimm krónur —, mat-
sveinar kr. 309,00 — þrjáhundr-
uð og n(u krónur —, aðstoðar-
maður í vél kr 360,00 — þrjú
hundruð og sextfu krónur —,
kyndari kr. 33600 — þrjú
hundruð þrjátíu 0« sex krónur —,
hafi hann stundað þá atvlnnu
samtals < stx mánuði. Kanp
óvaos kyndara skal vera kr.
300 00 — þrjú hundruð krónur —.
3. gr. Stundi skip saitfiaks
vciðar eða fsfisksveiðar eg alæli
með afla sinn til útlanda, skai
frá 1. janúar 1926 tll 31. dez-
ember 1926 grelða auk mánað-
arkaupsins sukaþóknun, sera
miðuð sé vlð, hversu mörg föt
Ilfrar mælast flutt á land úr
skipinu (sbr. 4 gr) Aukaþóknun
þm si skai vera kr. 2 8 00 — tntt-
ugu og átta króuur —, fyrlr
hvert fult fat Fatið reikoast fult
með 4 þumluap-a borði. Auka-
þóknan þessi sklftist jafnt mllii
sk'pstjóra, stýrimanna, báts-
manns, háseta og maUveins á
akiplnu.
4 gr. Leggi sklpið afla sinn
hér á land, skal lifrin mœld að
vlðstöddam umboðsmanni Sjó-
mannafélajerslns. Skal hann út-
nsfndur sf Sjómannafélaginu, en
samþyfctur aí Félagi (slenzkra
botnvorpusklpaelgenda, enda
grsiði útgerðarmenn laun hans
með 25 — tuttugu og fimm —
aurum fyrir hvert fát llfrar, sem
Idgár Ripe Burroughs: VIHi Tsrias.
Eétt i þessu heyrði hann barið ákaflega á ytri dyrnar.
Stúlkan stökk á íætur, tók i handlegg Bretang pg dró
hann með sér að hðfðalagi legubekkjarins. Hún svifti
tjaldi til hliðar og.benti honum inn i dálitið skot, sem
hann gat hulist i fyrir augum þeirra, er voru 1 fremra
herberginu.
Smith-Oldwick heyrði hana opna burðina og rödd
hennar blandast saman við karlmannsmálróm. Hljóm-
fallið i röddunum var eðlilegt, svo að þvi var likast, að
hann heyrði framandimál talað. Hann bjóst þó við að
heyra einhver vitfirringsóp innan skamnos, svo var
hann orðinn sliku vánur um daginn.
Hann varð þess var, að þau voru komin inn i lok-
rekkjuna. Hann vildi forvitnast um, hvernig þessi nýi
andstæðingur liti út, og gægðist með fram tjaldinu.
Þau sátu með handleggina hvort utan um annað. Sama
meinleysis-brosið var nú á andliti stúlkunnar og þegar
hann sá hana fyrst. Bretinn gat auðveldlega séð aliar
hreyfingar þeirra án þess að sjást.
Hann sá, að stúlkan þrákysti komumann, sem var
miklu yngri en sá, sem hann hafði drepið. Alt i einu
hætti hún kossunum, eins og hún mintist einhverg