Ferðir - 01.04.1979, Blaðsíða 36

36
FERÐIR
austur þar til skammt var að Sveinagjá. Ekki var þá tími til að
athuga meir.
Vörðulínan er nokkuð sunnar á þessum kafla en áætlað var
í fyrra sumar eftir stefnunni á Heilagsdal. Menn kunnu
snemma að velja bestu leiöir um öræfin. Hraunin kringum
Ketildyngju þóttu ekki aðlaðandi til yfirferðar.
Á bakaleið var ítarlega gáð að vörðum í framhaldi af því
sem áður var fundið og sönnuðu nokkur vörðubrot við suð-
austanvert Bláfjall að fundin var sú leið er fornmenn þekktu á
10. öld.
í Hrafnkelssögu Freysgoða segir orðrétt um ferð Sáms á
Leikskálum á Þingvöll. „Fær hann mest til reiðar með sér
einhleypinga ok þá, er hann hafði saman kvatt. Ferr Sámr ok
fær þessum mönnum vápn ok klæði ok vistir. Sámr snýr aðra
leið ór dalnum. Hann ferr norðr til brúa ok svo yfir brú ok
þaðan yfir Möðrudalsheiði ok váru í Möðrudal um nátt.
Þaðan riðu þeir til Herðibreiðstungu ok svá fyrir ofan Bláfjöll
ok þaðan i Króksdal ok svá suður á Sand ok kómu ofan í
Sauðafell ok þaðan á Þingvöll.“
Þessi leið var um margar aldir þjóðleið. Eru til sterkar
heimildir fyrir því, að hún var þekkt og farin framundir miðja
17. öld. Halldór Stefánsson segir í blaðagrein „Fjallaleiðin um
Ódáðahraun.“ í Múlaþingi vakir vitneskjan um hina týndu
Þingreiðar-leið um Odáðahraun.“
Hans Wíum sýslumaður gerir út leiðangur í Ódáðahraun
1777 til að leita hennar, en sú leit var árangurslaus.
Margoft síðan hefur verið reynt að finna þessa leið og lagt
var til þess fé frá því opinbera.
Stefán Thorarensen var mikill áhugamaður fjallvega.
Hann gerði samning við Bjarna hreppstjóra á Draflastöðum í
Fnjóskadal að leita Sámsvegar 1791. Samningur amtmanns
við Bjarna er svohljóðandi. (tekið orðrétt upp úr, Fjallvega-
mál íslendinga, eftir Einar E. Sæmundsen).
„Fyrir þá reisu, sem hreppstjórinn Bjarni Jónsson á
Draflastöðum hefur uppá tekið sér til að gera þá mögulegustu
reynslu með að uppleita þann gamla Sámsveg yfir Ódáða-