Reykjanes - 15.01.1946, Blaðsíða 3

REYKJANES
3
»K

á
cc
CýOól
vm
Þann 3ja jóladag hóf Kvenfélag
Keflavíkur sýningu á gamanleikn-
um „Gleiðgosinn“ eftir Hoffmann.
Leikrit þetta var leikið hér í Kefla-
vik fyrir ca. 8 árum síðan, og
munu vinsældir þessa þá hafa ráð-
ið nokkru um, að hafist var
handa að leika hann aftur nú.
Leikritið sjálft er skemmtilegt og
atburðahraðinn mikill. Brandarar
og hnittin tilsvör eru sem rauður
þráður gegn um allan leikinn og
vekur óskiptan híátur og ánægju
sýningargesta.
Leikendur eru 15 að tölu. Aðal-
hlutverk, dr. Winternitch —Gleið-
gosann — leikur Helgi S. Jónsson,
sem jafnframt hafði leikstjórn á
hendi. Fer hann prýðilega með
hlutverk sitt og sýnir að hann er
leiksviðavanastur þeirra, sem
þarna léku. Leikur hans er léttur
og með þeim hraða, sem hlut-
verkið útheimtar. Þó dró úr fjöri
hans og gáska í síðasta J)ætti í
viðræðum hans við furstann, en
])að má efalaust kenna daufum
og þunglamalegum leik mótleikara
hans.
Annað aðalhlutverkið, Dittmar
byggingameistara leikur, Arin-
björn Þorvarðarson. Arinhjörn er
skemmtilegur leikari og upp-
lífgandi að sjá hann í hlægilegum
hlutverkum. Þessu hlutverki sýndi
hann góð skil og vakti mikinn
hlátur hjá leikhúsgestum. Ilins-
vegar má að leik hans finna, að
hann ýkir of mikið, og heldur
virðast hlaup hans um leiksviðið
of mikil, miðað við aldur bygg-
ingameistarans, og þann óvana
þyrfti hann að leggja niður, að
snúa sér að áhorfendum eftir að
sýni og' varúðar í stjórn fjármála
hreppsins. Sjálfstæðismenn munu
því beita sér fyrir að gætt sé
sparnaðar í meðferð fjármuna
hreppsins, að hreppsbúum sé ekki
ofþyngt með útsvarsálögum, og að
opinberar framkvæmdir séu við
það miðaðar, að stuðla sem mest
að eflingu atvinnu-lífsins.
hafa lokið við „Repikku“, sem
hlegið er að.
önnur stór lilutverk voru þarna
leikin af Margreti Arinbjarnar-
dóttur, Karli Guðjónssyni, Bjarna
össurarsyni og Dagmar Páls-
dóttur.
Frú Margret er Keflvíkingum
kunn á leiksviðinu, og fer hún
laglega með hlutverk sitt, þótt
vafasamt sé, að hún fari þarna
með hlutverk við sitt hæfi. Karl
Guðjónsson er sá leikarinn, sem
J)arna kom fram, sem jafnastan
sýndi leikinn og fór aldrei útaf
hlutverki sínu. Honum tókst á
meistaralegan hátt, að sýna upp-
hurðarleysi aðstoðarkennarans, og
gaf sanna og heilsteypta mynd
af hinum hjákátlega og trúgjarna
bókaormi. Þessi leikur Karls er
eg viss um að hefði sómt sér með
ágætum á lciksviði höfuðstaðar-
ins.
Bjarni össurarson fer vel með
hlutverk sitt en hlutverkið gefur
annars ekki til efni til mikilla lil-
])rifa.
Jensína Jóns-
dóttir, Þórunn
Ólafsdóttir, —
Arinbjörn Þor-
varðarson og
Anna Þórarins-
dóttir. Sitjandi:
Dagmar Páls-
dóttir.
Frú Dagmar Pálsdóttir leikur
konu Dittmars byggingarmeistara
og leikur þar af skörungskap. Sýn-
ir hún ótvíræða leikarahæfileika
og ætti hún oftar að sjást hér á
leiksviði. Leikur hennar var hress-
andi og sannur og málfar hennar
og rödd þannig, að hvert orð
heyrðist þótt lágt væri talað.
Dætur Dittmars leika frúrnar
Jensína Jónsdóttir, Þórunn ölafs-
dóttir og Anna Þórarinsdóttir.
Fara þær allar vel með lilutverk
sín, en þó tekst l'rú Jensínu með
ágætum í biðilssenunni með Karli
Guðjónssyni.
Smærri Jilutverk fara þarna með
Guðmundur Jóhannesson, sem
leikur furstann, Eyjólfur Guð-
jónsson, hirðráðið, Kristinn Guð-
mundsson, kansellíráðið og Jakob
Indriðason þjón furstans.
Leikur Guðmundar Jóhannes-
sonar er að mörgu leyti góður, en
lielzt til bragðlaus og þunglama-
legur. Furstinn á efalaust að vera
fjörmaður mikill, frjálslyndur og
kvenhollur nokkuð og kann illa
við stjórnarstörf.
Eyjólfur Guðjónsson og Krist-
inn Guðmundsson fóru að mörgu
leyti laglega með hlutverk sín,
en þó var áberandi að Kristinn
kunni ekki hlutverk sitt, en