Fréttir - Eyjafréttir - 05.04.2023, Page 9
5. apríl 2023 | | 9
Silja Rós Guðjónsdóttir fermdist
árið 2001. Minningar hennar frá
fermingardeginum eru mjög góð-
ar. „Ég myndi segja að hann hafi
bæði verið gleðilegur en einnig
stressandi að einhverju leyti. Ég
fékk frunsu daginn fyrir fermingu
og heimurinn hrundi vægast sagt
en dagurinn var þrátt fyrir það
yndislegur með fjölskyldu og
vinum. Það er hægt að hlæja að
þessu í dag en 14 ára mér var alls
ekki skemmt á þeim tíma”.
Hún segir fermingartískuna þá
ekkert ósvipaða og hún er í dag.
„Hugsanlega hefði kjóllinn sem
varð fyrir valinu hjá mér alveg
gengið sem fermingarkjóll í dag.
Það sem hefði hins vegar ekki
gengið í dag væru skórnir sem ég
var í enda margt breyst í þeim efn-
um, sýnist flestir velja sér striga-
skó í dag en það þekktist ekki þá.
Við val á fermingarfötum fór ég á
nokkra staði að skoða og máta en
endaði á að kaupa fallegan hvítan
kjól í búðinni Flash á Laugavegi
og var með ljósbleikt sjal með.
Alls ekkert hræðilegt tískuslys
myndi ég segja og enn bara nokk-
uð ánægð með valið.“
Í heild sinni fannst henni ferm-
ingarferlið allt mjög spennandi
og skemmtilegt. „Í minningunni
var þetta stærsti dagur lífs míns
og allt frekar fullorðins í kringum
þetta. Ég tók virkan þátt og hafði
heldur betur skoðanir á öllu, allt
frá útliti á boðskortum, val á lit,
þema, skrauti og veitingum“, segir
Silja. Stór hluti fermingargjafanna
var skart en það sem var eftir-
minnilegast voru græjurnar sem
hún fékk. „ Þær voru silfurlitaðar
með bláu ljósi sem lýsti upp þegar
spilaður var geisladiskur, útvarpið
eða kasetta. Fékk líka rúm, úr og
eitthvað af pening.“
Silja er að ferma sjálf í fyrsta
skipti núna í ár. Í spjalli við
mömmu sína og pabba við undir-
búning í ár segist hún vera að spá
í sömu hlutunum og þau þegar
hún fermdist. „Í grunninn held ég
að þetta sé bara nokkuð svipað en
hugsa að gjafamenningin til ferm-
ingarbarna hafi þó breyst eitthvað
með árunum“, segir Silja.
Foreldrar fermingarbarna Jóhanna Jóhannsdóttir:
Hvítt silki og blúndur út um allt
Jóhanna Jóhannsdóttir fermdist
árið 1982. Fermingardagurinn
var frekar hefðbundinn, farið
var í greiðslu, haldið til kirkju
og veisla í Oddfellow salnum á
eftir. „Á þeim tíma voru hvítir
kjólar allsráðandi, dálítið eins og
míní brúðarkjólar með blúndu á
bringunni. Ég tók þetta alla leið,
hvítt silki og blúndur út um allt.
Vinkona mín úr nágrenninu sem
fermdist árið eftir fékk hann svo
á eftir mér. Fyrir stuttu síðan var
hann meira að segja ennþá til.“
Af öllu fermingarferlinu fannst
henni skemmtilegast að kaupa
fötin. „Ég man eftir mér að ganga
niður Laugaveginn með fullt af
seðlum, keypti sjúklega flotta
skó, æðislega kápu og kjólinn
umrædda.“
Hún man ekki til þess að hafa
tekið sérstakan þátt í undirbún-
ingi né veislunni. „Mig minnir að
mér hafi fundist allt vont nema
franskar í dós á fermingarborðinu
enda með eindæmum matvant
barn. Ég held að ég hafi heldur
ekki fengið að ráða neinu og
var ekkert spurð svo ég muni“,
segir Jóhanna. Fermingargjöfin
sem hún man helst eftir voru
hljómflutningsgræjur og fór strax
eftir fermingu og keypti fyrstu
vínilplöturnar.
Jóhanna á fermingarbarn í ár,
hana Aðalbjörgu Andreu. Að
hennar mati finnst henni ekki
mikill munur á fermingum í dag
og þegar hún fermdist. „Það er
enn föt, greiðsla, kirkja og veisla.
Munurinn kannski sá að mín
stelpa fær að ráða meiru – hún
valdi þema veislunnar, ætlar að
hjálpa til við að skreyta salinn.
vill bara hafa kökur og fær að
ráða því og við ætlum að baka
smá sjálfar en líka fá hjálp frá
vinum og vandamönnum“, segir
Jóhanna.
Jóhanna, Gísli og Aðalbjörg Andrea
sem fermist í ár.
Silja Rós, Sara Kristey, Gústaf, Guðjón Elí fermingarbarnið í ár og María Steiney.
Foreldrar fermingarbarna Silja Rós Guðjónsdóttir:
Allt mjög spennandi og
skemmtilegt
Jóhanna á fermingardaginn.
Silja Rós á fermingardaginn.