Víkurfréttir - 06.03.2024, Blaðsíða 18

GUÐBRANDUR EINARSSON fermdist árið 1972 í Keflavíkurkirkju en séra
Björn Jónsson sá um athöfnina. Fermingarbarninu þótti veislan lítið
spennandi og laumaði sér upp í hesthús, þar sem fermingargjöfin
var reyndar geymd.
Hvað kemur fyrst upp í hugann
þegar þú rifjar upp ferminguna?
Ætli það sé ekki fermingargjöfin
sem ég hafði vitneskju um að biði
mín.
Af hverju léstu ferma þig?
Kannski ekki einfalt svar við því.
Maður fylgdi bara straumnum á
þessum tíma enda létu allir ferma
sig. Að eiga von á gjöfum skemmdi
örugglega ekki fyrir.
Hvernig var fermingarundirbún-
ingurinn, presturinn og kirkjan?
Fermingarundirbúningurinn
var örugglega bara hefðbundinn,
við mættum í kirkjuna og þuldum
upp það sem við höfðum lært utan
bókar s.s. eins og trúarjátninguna
en við vorum hins vegar nokkrir í
þessum hópi sem höfðum uppi ein-
hverjar efasemdir um sköpunar-
söguna, Adam og Evu og tilvist
Guðs. Það var örugglega talsvert
verkefni fyrir séra Björn að eiga
við okkur og við létum segjast að
lokum.
Var haldin veisla og hvað er eftir-
minnilegast úr henni?
Já já það var haldinn þessi fína
veisla en mér fannst hún ekkert
voðalega spennandi, enda fór það
svo að ég laumaði mér úr veislunni
og upp í hesthús sem þá voru bara
rétt hjá heimilinu mínu þar sem
er verið byggja nýjan leikskóla og
mörg fjölbýlishús og kallast nú
Hlíðahverfi.
Eru einhverjar fermingargjafir
sem þú manst eftir?
Já, ég fékk hest í fermingargjöf
frá mömmu og pabba og þeirri
gjöf gleymi ég aldrei. Peningarnir
sem ég fékk einnig voru svo nýttir
til að kaupa mér úrvals hnakk og
þar með var ég orðinn fullgildur
í samfélagi hestamanna sem áttu
sín hesthús á þessu svæði. Margir
þeirra eru mér minnistæðir enn
þann dag í dag. Hestinn átti ég í
einhver ár en hann var síðan seldur
til þess að fjármagna kaup á raf-
magnspíanói og sú della fylgir mér
enn.
Manstu eftir fermingarfötunum
eða klippingunni?
Það voru keypt fjólublá jakkaföt
af þessu tilefni og toppurinn var
síðan þverklipptur eins og örugg-
lega var í tísku á þeim tíma.
Ertu að fara í einhverjar ferm-
ingarveislur?
Ekki svo ég viti en þær hafa flest
árin verið nokkrar.
GUÐLAUG MARÍA LEWIS fermdist í Keflavíkurkirkju 8. apríl 1984 og
á því 40 ára fermingarafmæli í vor. Prestur var Sr. Ólafur Oddur
Jónsson. Fermingarfötin voru keypt í Fataval á Hafnargötunni og
Helga Harðar sá um hárið.
Hvað kemur fyrst upp í hugann?
Hvað þetta var í raun stórt.
Mikill undirbúningur og veisla og
gjafir, allt fyrir mig. Þetta var alveg
stór áfangi á leið inn í fullorðins-
árin. Og svo bara góðar minningar
um bekkjarsystkinin. Það var auð-
vitað mikill spenningur í kirkjunni
á sjálfan fermingardaginn og aðal
áhyggjurnar voru þær að fara nú
ekki að hlæja og gera sig að fífli.
Af hverju léstu ferma þig?
Það var aldrei nein spurning.
Þetta var nánast jafn sjálfsagt eins
og að fara upp um bekk. Í 8. bekk
fermdist maður, þannig var þetta
bara. Auk þess hafði ég verið í
sunnudagaskólanum og alltaf haft
mína barnatrú.
Hvernig var fermingarundirbún-
ingurinn, presturinn og kirkjan?
Því miður
verð ég að segja
að ég varð fyrir
dálitlum von-
b r i g ð u m í
fermingarund-
irbúningnum.
Ég hafði haft
miklar vænt-
ingar um að
þ e t t a y r ð i
gefandi og skemmtilegt en upplif-
unin varð ekki alveg sú. Við vorum
stórir hópar saman í fræðslunni og
líklega hefur Ólafur Oddur, sá góði
maður, átt fullt í fangi með okkur
gelgjurnar og verið þeirri stund
fegnastur þegar hann gat blessað
okkur og kvatt. Ég man líka sér-
staklega eftir því hvað við vorum
undrandi þegar Ólafur Oddur til-
kynnti okkur í einni fermingar-
fræðslunni að við ættum að borga
fyrir að fermast. Áttum við virki-
lega að borga fyrir að gera Jesú
Krist að leiðtoga lífs okkar? Okkur
hefur örugglega fundist að hann
ætti bara að þakka fyrir að fá okkur
til að taka þessa ákvörðun.
Var haldin veisla?
Já, það var haldin veisla heima
sem var nú ekkert voða stór, lík-
lega 30-40 manns. Við vorum tvær
frænkurnar sem fermdust sama
daginn og því var hádegismatur
hjá mér og svo veisla seinnipartinn
hjá henni. Eftirminnilegast er nú
kannski bara matarundirbúning-
urinn, allt var heimatilbúið og mig
minnir að það hafi verið gerðar til-
raunir með nýjungar eins og kjúkl-
ingabita sem áttu að bragðast eins
og KFC og eitthvað í þá veru.
Eru einhverjar fermingargjafir
sem þú manst eftir?
Já, man vel eftir ýmsu. Ég fékk
rúm, skíði, tjald, svefnpoka, stól,
lampa og smávegis skart. Ég fékk
heilar 6.000 krónur í peningum
sem taldist líka frekar lítið á þeim
tíma, en þó heldur meira en 500
krónurnar sem ein bekkjarsystir
mín fékk og okkur þótti mjög
fyndið.
Manstu eftir fermingarfötunum
eða greiðslunni?
Ég hafði voða litla skoðun á
fermingarfötunum og fór bara í
Fataval sem var á Hafnargötunni
og keypti eitthvað pils og topp sem
var til þar. Ég held að mér hafi
ekki einu sinni þótt þetta neitt
voða flott föt en það var nú ekkert
verið að þvælast til Reykjavíkur til
að græja þetta. Ég fór í greiðslu til
Helgu Harðar sem var þá vinsæl
hárgreiðslukona.
Ertu að fara í einhverjar ferm-
ingarveislur?
Já, ég er að fara í fermingarveislu
hjá einu barnabarni í apríl.
THELMA HRUND HERMANNSDÓTTIR fermdist árið 2011 í Keflavíkur-
kirkju. Séra Skúli Sigurður Ólafsson sá um athöfnina.
Hvað kemur fyrst upp í hugann
þegar þú rifjar upp ferminguna?
Ég man helst eftir spennunni,
maður beið svo lengi eftir þessum
degi.
Af hverju léstu ferma þig?
Þegar stórt er spurt, ég viður-
kenni að ég trúi svolítið eftir
hentugleika en ætli það hafi ekki
verið aðallega fyrir stemninguna.
Hvernig var fermingarundir-
búningurinn, presturinn og
kirkjan?
Það var mikið lagt í boðskortin
fyrir fermingarveisluna. Ég fór í
myndatöku og ein af myndunum
var notuð á kortið. Restin af
myndunum voru svo í albúmi
fyrir gesti til að skoða í veislunni.
Ég man sáralítið frá fermingar-
fræðslunni en ferðin í Vatnaskóg
stóð upp úr.
Var haldin veisla og hvað er
eftirminnilegast úr henni?
Það var haldin lítil krúttleg
veisla í heimahúsi. Heimilinu var
umturnað, borðum og stólum
komið upp hér og þar og minnti
helst á kaffihús, það var frekar
krúttlegt og eftirminnilegt.
Eru einhverjar fermingargjafir
sem þú manst eftir?
Það sem kemur fyrst upp í
hugann er sæng og koddi sem ég
fékk frá ömmu og afa, klárlega
mest notaða gjöfin.
Manstu eftir fermingarfötunum
eða greiðslunni?
Heldur betur, ég var í kjól sem
var vissulega ekki í tísku því ég
vildi alls ekki vera í eins fötum og
hinir. Hann var laxableikur með
doppum, ágætlega hallærislegur
en gæti svo sem verið verri.
Ertu að fara í einhverjar ferm-
ingarveislur?
Já ég ætla að skella mér í eina.
Laumaði sér úr fermingar-
veislunni út í hesthús
Áttum við virkilega að
borga fyrir að gera Jesú
Krist að leiðtoga lífs okkar?
Laxableikur fermingarkjóll með doppum
18 // vÍkurFrÉttir á suðurNEsJuM