Mímir - 01.12.2016, Síða 80

Því hefur verið haldið fram að í sínu daglega lífi
hafi Tchaikovsky I reynt að fela samkynhneigð
sína en aftur á móti sé að finna játningar fyrir
samkynhneigð í öfgakenndri tónlist hans.22 Á 19.
öld var litið á samkynhneigð sem lastafullt líferni.
Það voru ekki komin lög gegn samkynhneigð í
Rússlandi en fordómar gegn henni voru miklir og
fóru vaxandi. Hugtakið „homosexual'1 varð ekki til
fyrr en í lok 19. aldar en á tímum Tchaikovskys I
var vísað til samkynhneigðra sem öfugugga eða
kynvillinga.23 Því er ekki að undra að hann hafi
forðast að básúna út kynhneigð sinni og kosið að
hlífa ættingjum sínum við hneyksli. Játningar um
samkynhneigð í tónlistinni hefur verið eins konar
dulmál fyrir þá sem það kunnu. Með því gat tón-
skáldið komið tilfinningum sínum á framfæri við
þá sem skildu dulmálið og þjáningu hans.
Ekki eru þó allir á þeirri skoðun að tónlist Tchai-
kovskys I hafi verið játning um samkynhneigð
en Alexander Poznansky hefur haldið því fram
að Tchaikovsky I hafi verið fullkomlega sáttur við
samkynhneigð sína og ekki viljað fela hana. Þær
kenningar byggir hann á bréfaskrifum og dag-
bókum Tchaikovskys. Timothy L. Jackson hefur
hins vegar mótmælt Poznansky harðlega og bent
á að sá sem vill kanna ævisögu tónskálds má
ekki aðeins reiða sig á slíkar heimildir heldur sé
mikilvægt að líta til tónsmíða þess.
Peraino, Listening to the Sirens, 82.
Jackson, ,J\spects of Sexuality and Structure in the Later SjTnphonies of Tchaikovsky,“ 4.