Mímir - 01.12.2016, Síða 115

,Við verðum að halda vöku okkar'
113
Okkur í ritnefndinni
langar að vita hvað
þér finnst um stöðu
íslenskunnar. Börn
lesa minna en áður
og sjónvarp og net-
miðlar eru allsráð-
andi. Ert þú í hópi
þeirra sem hafa
áhyggjur af stöðu
tungumálsins?
Hvaða stefnu
myndirðu vilja sjá
í íslenskukennslu í
framtíðinni?
Ég sveiflast dálítið til og frá með það. Ég held
að við verðum alltaf að vera meðvituð um þá
hættu sem getur svo auðveldlega steðjað að
okkar litla tungumáli. Það ætti að vera einboðið
af stjórnvöldum að setja fjármagn í varðveislu
málsins - en kemur mér ekkert á óvart að það
skammsýna lið skuli ekki standa við faguryrðin
þegar kemur að framkvæmdum. Börnin lesa
minna, það er áhyggjuefni og erfitt að bregðast
við því, vegna þess að foreldrarnir lesa líka minna.
En stundum sé ég einhver frábær verkefni frá
yngri kynslóðinni, eða dett inn i heitar umræður
um það á spjallþráðum á netinu hvort sé rétt
að segja hitt eða þetta, og þá hugsa ég að á
meðan fólki getur orðið svona mikið niðri fyrir út
af málinu, sé ekkert að óttast. En ég held að við
verðum að halda vöku okkar alltaf. Gleymum því
ekki að íslenska málsamfélagið er örsamfélag og
veikburða sem slíkt.
Ég myndi vilja sjá hana ganga í takt við 21. öldina
og taka mið af þeirri þróun og þeim breytingum
sem orðið hafa á samfélaginu síðustu árin.
Skólinn og námið ætti að vera í fararbroddi, ekki
alltaf þremur skrefum á eftir því sem er að gerast
úti í samfélaginu. Það eru mýmörg dæmi um að
skólar séu að gera frábæra hluti með nemendum
sínum, en oftast er það skortur á fjármunum
sem stendur fyrir þrifum, og þessi menntunar-
fjársveltistefna sem við búum við á sök á því.