Dögun - 24.06.1946, Blaðsíða 1

;a
• a
Heilir og sælir, iesendur.
O '
Á framboðsfundum í vetur
deildum við, sósíalistar og óháð-
ir, mjög á liina flokkana fyrir
leynd þá, er hvílt hefði undan-
farið yfir bæjarstjórninni og
bæjarmálefnum. Víttum við
sambandsleysi bæjarfulltrúanna
við kjósendur sína, bæjarbúana.
Fólkið kvað upp dóm sinn,
um þessi mál og önnur, í tvenn-
um kosningum. Ekki skal hér
um þær rætt, þar sem langt er
um liðið, en á hitt bent, að með
kjöri tveggja bæjarfulltrúa úr
okkar hópi, var sú ábyrgð, m. a.,
lögð á heyðar okkar, að reynast
í þessu á annan veg en hinir
fyrri.
Nú er ekki því að leyna, að
ýmsir andstæðinga okkar hafa
vafalaust ekki tekið þessa ádeilu
okkar alvarlega: Við mundum
naumast kjósa annað frekar en
ró og næði, er við værum komn-
ir í bæjarstjórnina.
En þar er skjótt að svara;
Skoðun okkar hefur ekki breytzt
nema síður sé. Fólkið á heimt-
ingu á að vita, hvað líður störf-
um fulltrúa þess. Bæjarstjórnin
er aðeins nefnd, sem ber ábyrgð
gagnvart bæjarbúum. Ffenni er
skylt að skýra þeim frá athugun-
um sínum, hlýða á óskir fólks-
ins og bendingar og vinna eftir
getu í samræmi við vilja þess.
Fólkinu er að sjálfsögðu jafn
skylt að tjá fulltrúunum sín sjón-
armið, gagnrýna gerðir þeirra á
opnum vettvangi, svo að naál
skýrist.
Okkur hefur ætíð verið Ijóst,
að þetta verður ekki gert nema
með stöðugri blaðaútgáfu, þar
sem við, fulltrúarnir, skýrum frá
störfum okkar, og þið, bæjarbú-
arnir, berið fram óskir ykkar og
aðfinnslur. Þess vegna hefur nú
Dögun göngu sína sem hálfs-
mánaðar blað.
Ég hef tekið að mér ritstjórn
hennar, fyrsta sprettinn. Bar
mér til þess skylda sem bæjar-
fulltrúa og er það enda hugljúft
að ýmsu leyti. Veit ég þó vel, að
þar fylgir ýmis vandi:
Þess er þd jyrst að geta, að
margir munu vilja leggja stein í
götu þessa fyrirtækis, af ótta við
illan tilgang. Það er nú sem fyrr
almennt blásið að þeim kolum,
að sósíalistar og stuðnings-
menn þeirra, séu missindis-
menn, útblásnir af illmennsku
og lágum hvötum. Þetta hefur
margur ætlað fyrr um nýtan, en
Kosningar þær sem í hönd fara
eru fremur en nokkru sinni áð-
ur prófsteinn á stjórnmálaþroska
Islendinga. Þau straumhvörf
hafa átt sér stað í þjóðlífi voru
síðustu árin að vér stöndum sem
í sporum þess manns, er ófrjáls
hefur verið gerða sinna, eða
þurft að fara að annarra vilja í
flestum efnum, en fær síðan
frelsi og rétt til að taka sjálfstæða
ákvörðun um athafnir sínar,
stundarhag og framtíð.
Stofnun lýðvelcjis » íslandi
1944 gerði íslendinga að ábyrg-
um mönnum og frjálsum að
vali eigin vega. Það sem máli
skipti við endurheimt sjálfstæð-
isins var því, að öll þjóðin fyndi
að nú var hún ekki lengur að-
eins ábyrg fyrir því stóra verk-
efni að vinna sjálfstæðið og
fagna því, heldur var hún skýld-
ug að varðveita það og ávaxta.
Nokkur þytur smó um raðir
þeirra, sem minnsta áttu trúna
á þrek þjóðarinnar til að standa
á eigin fótum. Þeir fundu margt
til ástæðna, sem skilja mátti á
þann veg að framkoma íslend-
inga væri of gustmikil og ein-
örð til þess að samrýmast upp-
nýjan málstað. Ofsóknir gegn
frumkristni og galdrabrennur
miðalda ættu að opna eyru
hinna skelfdustu nútíðarmanna
svo, að þeir þyrðu að hlera á
málstaðinn, þótt hann væri
kenndur við sósíalisma. Hinum,
sem fremur minnast nútíðar en
fornra atburða, mætti góðfúslega
benda á athafnir núverandi rík-
isstjórnar íslands, sem er fyrsta
stjórn hérlendis með fulltrúum
sósíalista. — En nóg um það í
bili.
Annar erfiðleikinn stafar af
fjárskorti þessarar útgáfu. Prent-
un er dýr, en sölumöguleikar
Framhald á bls. 3.
eldi þjóðar, sem í 7 aldir hafði
beðið og barizt fyrir frelsi sínu
og fullveldi. í öllum stjórnmála-
flokkum nema Sósíalistaflokkn-
um, voru hópar manna, sem
veltu vöngum og vildu fá að
tala við kónginn.
En þjóðin sjálf var á einu
máli um hvað gera skyldi og
því var lýðveldi stofnað með
þeim glæsibrag, sem lengi mun
í rninnum hafður á Islandi. Þjóð-
in skildi að vorið var gengið í
garð eftir dimman harðan vet-
ur, því skyldu voryrkjur hefjast.
Þessar voryrkjur eru sú nýsköp-
un x atvinnulífi Islendinga, sexn
hafin var með myndun núver-
andi ríkisstjórnar. Það fór að
vonum að þeir, sem sterkasta
áttu trúna á manndóm þjóðar-
innar blésu í glæðurnar, styi'ktu
hvern þann vilja til athafna, sem
til var, — hvar sem hann var.
Það var ekki vafi á því að til
þessa verks hafa menn og flokk-
ar gengið af misjöfnum hvötum.
Sá hluti auðmannastéttarinnar,
sem dregið hafði réttasta lær-
dóma af endalokum gerðardóms-
laganna og þjóðstjórnarinnar, sá
að ekki var unnt að stjórna Is:
Það, sem um er kosið.
Stefán Ögmundsson
Stefán Ögmundsson frambjóðandi
Sósialistafloliksins í Borgarfjarðar-
sýslu við alþingiskosningarnar 30. júní.
Stefán Ogmundsson er fæddur 22.
júlí ígog, sonur Ingibjargar Þorsteins-
dóttur og Ögmundar Stephensen i
Reyk javík.
Hann lærði prentiðn og varð prent-
ari 1929. Hann hefur gegnt ýmsum
trúnaðfirstörfum fyrir Hið íslenzka
prentarafélag, m. a. setið í stjórn þess
um 6 ár, þ. á. m. gegngt formansstörf-
um í tvö ár.
Hann hefur verið varaforseti Al-
þýðusambands íslands á fjórða ár.
Hann var fulltrúi Islands á stofn-
fundi alþjóðasambands verkalýðsins í
París í fyrra. Stefán á sæti í miðstjórn
Sósíalistaflokksins.
landi á friðsamlegan hátt, nema
í samvinnu við verkalýðshreyf-
inguna og á þeim grundvelli,
sem hún taldi nægilega spor-
þéttan til að standa á. Þessi
grundvöllur er fólginn í kjör-
orði Sósíalistanna: ATVINNA
HANDA ÖLLUM. Framkvæmd
þessa kjörorðs er: nýbygging
íslenzkra atvinnuvega, tvöföld-
un fiskiskipastólsins á þremur
árum, tvöföld afköst síldarverk-
smiðjanna, fjórfaldur flutningá-
skipastól! á fáum árum, nýjar
fiskvinnsluverksmiðjur, svo að-
eins sé greint frá þeim helztu
tækjum, sem tvöfalda munu út-
flutningsverðmæti íslendinga á
4-5 árurn, auk allra þeirra menn-
ingar- og félagslegu umbóta, sem
Framhald á bls. 4.
L