Jólablað Skátafélagsins Fylkir - 22.12.1945, Blaðsíða 8

Jólablað Skátafélagsins Eylkir.
8
OTILEGUÞÁTTUR
Hjörtur: ,,Jæja, þá erum við búnir að tjalda til
einnar nætur, og tjalda því, sem til er.
Gréta: ,,Fin-n-nst ykkur ekki rómantískt hérna —
guð — agalega er alltaf smart hérna við Hreðavatn.“
Óli: ,,Já, lekkert. Það er bara verst, að við skulum
hvorki hafa rafmagn né síma — ekki skil ég hvernig
þeir gátu lifað til lengdar í gamla daga, án þess að
hafa þessi þægindi?“
Hjörtur: ,,Þeir gátu það heldur ekki. Þeir eru
dauðir.“
Óli: „Já, svona er það. En úr því, að við erum að
tala um útvarp. Ég las einhvers staðar um daginn,
að tunglið endurkastaði radíóbylgjunum til jarðar-
innar.“
Hjörtur: „Það þykir mér trúlegt. Fólkinu þar
finnst víst ekki svo mikið til útvarpsdagskrárinnar
koma.“
Regina: „Blessuð látið þið nú ekki ermar standa fram
úr höndum. Elsku Hjörtur minn náðu í vatn, svo við
getum hitað okkur kaffi. Eg er að deyja úr þorsta.
Hjörtur: „Engin læti. Veiztu ekki, að það drekka
sig þúsundir í hel á móti hverjum einum, sem deyr úr
þorsta. — Komdu með Óli.“
Óli: „Nú, jæja. Finnst þér annars ekki óvenjulítið
í vatninu í sumar?“
Hjörtur: „Jú, það er meiri sannleikUr en skáld-
skapur í því. Það hefur til dæmis verið svo lítið vatn
í veiðiánum í sumar, að laxinn varð freknóttur.“
Óli: „Skárri eru það nú ósköpin. Já, þú varst á
laxveiðum i sumar. Fékkstu mikið?
Hjörtur: „O, þú veizt, að það eru til tvennskonar
veiðimenn. Þeir, sem veiða sér til skemmtunar og
þeir, sem veiða eitthvað. Jæja, en við skulum flýta
okkur áður en stelpurnar verða piparjúnkur.“
ÓIi: „Hvar í fjandanum er tjaldið?“
Hjörtur: „Ertu nú farinn að villast? Þú ert eins og
kýr með júgurbólgu.“
Óli: „Vertu ekki að baktala mig svo ég heyri. Ég
veit ekki hvert ég er að fara, en ég er á leiðinni.“
Hjörtur: „Já, rétt segir þú. Kálfur er kálfur,
þangað til hann eignast kálf, þá verður hann fyrst
kýr.“
Óli: „Ef Múhammeð vill ekki koma til fjallsins, þá
verður f jallið að koma til Múhameðs. Passaðu þig að
rekast ekki á tjaldið.
Hjörtur: „Sjáum til, engum er alls varnað. Mér
þykir loga á prímusnum hjá ykkur stelpur.
Regina: „Glenntu ekki svona upp tjaldskörina,
drengur. Er meiningin að hita upp allt útiloftið?"
Hjörtur: Jæja, Regina mín. Mundu nú, að kaffið
er aldrei of sterkt, heldur er það fólkið, sem er stund-
um ekki nóg sterkt fyrir kaffið.“
Regina: „Svona, seztu nú á buxnabotninn.
Gréta: „Guð, og mjólkin orðin súr.
Hjörtur: „Því segi ég það, ég læt það vera, þó að
svipurinn súrni á fleirum en mér. Gleymið þið því ekki
næst, að bezta ráðið til þess að geyma mjólk, án þess
að hún súrni, er að hafa hana í beljunni.“
Regina: „Anzaðu honum ekki. Hann þykist vera
allt í öllu. Ég er viss um, að ef hann væri við brúð-
kaup vildi hann vera brúðguminn, og ef hann væri við
jarðarför vildi hann vera líkið.“
Hjörtur: „Dæmi upp á, að hart vatn er ís.“
Regina: „Svona vinakongurinn. Ég skal kyssa þig
á augað.“'
Hjörtur: „Verð ég rauðeygður á eftir?“
Óli: „Góða, Gréta mín ! Gefðu mér nú eitthvað snarl
úr matarkörfunni á meðan kaffið er að hitna.
Gréta: „Sjálfsagt. Leystu þennan hnút elskan —
svona já — nú skulið þið fá að sjá — almáttugur!
Það er karfan með óhreina tauinu, sem ég hef tekið
með í staðinn fyrir matarkörfuna.
SKRÍTLUR
/
Siggi sölumaður hafði haft erfiðan dag og sofnaði
fljótt í bezta gistihúsi bæjarins. Hann vaknaði brátt-
við það, að barið var á herbergisdyrnar. Hann spratt
á fætur og opnaði dyrnar. IJti fyrir stóð drukkinn
maður, sem bað afsökunar og gekk í burtu. Siggi var
ekki fyrr sofnaður aftur en sama sagan endurtók sig.
Á næsta klukkutíma kom þetta enn fyrir þrisvar
sinnum.
Er hægt að álasa honum fyrir, þótt hann að lokum
hafi misst þolinmæðina og talað yfir hausamótunum á
þeim drukkna?
En maðurinn hörfaði kjökrandi aftur á bak og
sagði: „Hvernig getur þetta verið? — Hik — Hafið
þér öll herbergin á hótelinu í nótt ?“
.Nazistaforingjarnir voru að spila bridge heima hjá
Hitler.
„Þrjú hjörtu,“ sagði Göring.
„Grand,“ sagði Göbbels.
„Fjögur hjörtu,“ sagði Ribbentrop.
„Eitt lauf,“ sagði Hitler.
,,Pass!“
„Pass!"
„Pass!“
Stúlkan: „Mér var sagt, að yður vantaði vinnu-
konu.“
Frúin: „Já, en við fengum stúlku í gær. Reynið
þér að koma aftur eftir 2—3 daga.“-
Lögregluþjónninn: „Þú mátt ekki aka upp þessa
götu, drengur minn, það er einstefnuakstur á henni.“
Drengurinn: „Einstefnuakstur! Heldurðu kannske,,
að ég stefni í tvær áttir í einu?“
Frúin (við búðarmanninn): „Viljið þér gjöra svo
vel og selja mér sögubók. Hún verður að enáa vel og
vera með tveggja sentimetra kili.“