Bergmál - 01.07.1955, Blaðsíða 15

B E R G M Á L
1 9 5 5 ------------------------
fötunum mínum og samlagast
húsveggnum hérna. Hann gekk
rétt fram hjá mér og horfði for-
vitnislega bæði á úlpuna mína
og inniskóna, sem lágu við girð-
inguna.
Nú er þér ljóst hvers vegna ég
verð að klæða mig eins og ég
geri, ég myndi aldrei hafa tíma
til þess að taka af mér slifsi,
reimaða skó eða annan þann
fatnað, sem karlmenn flestir
ganga í og ef ég ekki kemst úr
fötunum nógu fljótt, þá hefi ég
ekkert gagn af hæfileika mín-
um og böðull minn myndi þá
fyrir löngu síðan hafa náð mér.“
Hann hafði lokið frásögn sinni
og ég óskaði honum til ham-
ingju með þennan hæfileika,
sem ég vissulega öfundaði hann
af.
Næstu dagana hugsaði ég
ekki um annað en þennan sér-
kennilega hæfileika. Ég gerði
sjálfur tilraunir til þess að sam-
laga mig umhverfinu og beitti
öllum mínum viljastyrk, en allt
kom fyrir ekki. Ég reyndi að
breyta sjálfum mér í strætis-
vagn. Enn fremur reyndi ég við
veggina í háskólanum og ekki
sízt við Eiffelturninn, en þrátt
fyrir það varð mér ekkert
ágengt. Ég hafði auðsjáanlega
enga hæfileika í þessa átt, eða
þá að ég var ekki nógu vilja-
sterkur. Ég var ekki ánægður
með þá tilhugsun að ég hefði
ekki viljastyrk á móti Honoré
Subrac og að síðustu huggaði ég
mig við það, að mismunurinn
lægi í því, að ég væri miklu
kjarkmeiri en hann, það væri
náttúrlega þessi skelfilegi, óvið-
ráðanlegi ótti, sem skapaði
þennan hæfileika hjá Honoré
Subrac.
Nokkrar vikur liðu án þess
ég sæji Honoré Subrac aftur, en
svo kom hann skyndilega heim
til mín eitt kvöldið.
„Þessi maður,“ stamaði hann.
„Óvinur minn, hann veitir mér
eftirför, hvar sem ég fer. Þrisvar
sinnum hefir mér tekizt að
sleppa undan honum með því að
nota hæfileika minn til að sam-
lagast umhverfinu.
Ég get ekki lýst því, vinur
minn, hversu hræddur ég er.
Hræðslan er alveg að gera útaf
við mig.“
Ég sá að hann hafði lagt af,
en auðvitað nefndi ég það ekki.
„Það er aðeins eitt, sem þú getur
gert,“ sagði ég, „þú verður að
hypja þig á brott, það er eina
leiðin til að losna við þennan
óþreytandi og samvizkulausa
þrjót. Hypjaðu þig á brott og
feldu þig í einhverju smáþorpi.
13