Helsingjar - 01.07.1943, Side 45

Helsingjar - 01.07.1943, Side 45
Helsmgjar 27 Heilsuhælid í Kristnesi Og hvers hef ég að minnast? Mér finnst hver dagurinn hafi ver- ið öðrum líkur. Einna helzt bregð- ur fyrir í huganum, einstökum minningum og atvikum, sem gerð- ust fyrst eftir að ég kom hingað. En svo. . . .“ Og þessi föngulegi maður, með þreklega yfirbragðið, sem lifað hef- ur innan þessara veggja í meira en áratug af bezta hluta æfinnar-—þann áratuginn, sem starfslöngunin er rík- ust og skynjan mannsins á veruleika daglegs lífs, ef til vill næmust; — þessi maður sér ekki annað, þegar hann horfir yfir þessa löngu áraröð, eftir að nýáhrifum og heildarsvip fyrstu stundanna hér sleppir, en endalaust tilbreytingarleysi daganna. Hann minnist hvernig hér var um- horfs þegar austfirzki æskumaðurinn sté hér í hlað og hann sér að um- hverfið hefur fegrast og sum þæg- indi aukizt síðan. Hann minnist, að hann kom hér að nýafstöðnum stór- viðburði í sögu hælisins, — þegar þakið brann ofan af því í ársbyrjun 1931. Og hann minnizt þess, hve mörg voru rúmin í stofunni, þar sem honum var búin hvíla. Hann minnizt að allar vistarverur eru þá fullar af fólki eins og nú, — einhverju fólki, — fólki, sem kemur og fer, fólki úr öllum landshlutum og öllum stéttum, því „þeir koma úr hverri sveit, þeir koma úr hverri borg. . . .“ En svo streymir líf hans og þeirra inn í hina bjölluklingjandi hringrás, sem heldur áfram endalaus og óumbreyt- anleg, með þungum, svæfandi nið: Bjölluhljómur, morgunverður. •— Bjölluhljómur, legutími. — Bjöllu- hljómur, hádegisverður. •—- Bjöllu- hljómur, þagnartími. Og svo áfram þannig til kvölds, þegar gjallandi bjallan, í síðasta sinni þann dag, kveður alla til hvíldar og nóttin kemur. Jafnvel heimsóknir vina og vanda- manna, — röltið umhverfis hælið á góðviðrisdögum og annað, sem í fyrstu virðist hressandi röskum, verð- ur fljótlega jafn vanabundið. Hvort tveggja er regluboðað og stundvíst á dagskránni og verður fyrr en varir aðeins óskýrir drættir í andliti svip- lausra daga. Og árin líða án þess að nokkurs sé að minnast. . . . Svör hins austfirzka manns eru í raun og veru spegilmynd af svörum hinna. Ef til vill myndi vera hægt með hugkvæmni og einbeiting viljans að kalla fram slitur einstakra minn-

x

Helsingjar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helsingjar
https://timarit.is/publication/1979

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.