Alþýðublaðið - 02.02.1926, Page 2
2
ALÞÝÐUBLAÐID
sviftur foringjastöðu flokksins
vegna vaxandi ó.inægju gegn hon-
um.
Á biðilsbuxunum0
„Hver, sem hefði séð þann segg
svona’ á biðilsfundi:
með linaðan hrygg og lostið negg,
og líka, hvað hann stundi!“
Gísli Thorarensen.
„Morgunblaðinu" hefir orðið
heldur en ekki bumbult af því
að ganga í skóla til ritstjóra
„Storms". Það hefir alt í einu
fengið skyggni inn í framtíðina,
og séð þann augljósa sannleika,
sem jrað hafði ekki verið nógu
skarpskygnt til að eygja áður,
að völd íhaldsins eru á heljar-
þröminni, og að ekki verður til
lengdar spornað við því, að jafn-
aðarmönnum fjölgi á alþingi,
þrátt fyrir öll rangindi auðvalds-
ins í kosningum og þingsetu-úr-
skurðum, sbr! þingmannsútvaln-
inguna handa Isafirði, sem fræg
er að firnum.
„Ritstjórum” „ Morgunblaðsins”
hefir brugðið mjög við þessa
sýn, sem þeim birtist undir hand-
arkrika „Storms“,-ritstjórans, og
þeir hafa fundið, að nú voru góð
ráð dýr. Loksins fundu þeir „góða
ráðið“. Það var að fara í bónorðs-
för til „FramsóknarMlokksins og
biðja „Tíma“-menn að rugla reit-
um sínum við Ihaldið. En nú hefir,
sem kunnugt er, ekki verið sem
bezt samkomulagið á bæjunum
þeim, svona í orði kveðnu. Það
er því engin furða, þó að „drengj-
unum" finnist það þung þrauta-
ganga fyrir húsbændur sína, t. d.
.ión Þorláksson, að labba sig nið-
úr í Samvinnuskóla og biðja Jón-
as frá Hriflu að hokra með sér
íramvegis. Því að öðrum kosti
haldist hann ekki við í kotinu
fyrir jafnaðarmönnunum, sem
sæki að sér á alla vegu. Til þess
að milda pílagrímsgönguna rekast
þelr alt í einu á það snjaliræði,
að fara krókaleið að markinu,
undirbúa hugi áhorfendanna með
erlendu biðilsbréíi. Þýðingin gekk
þó vonum ver og valt á krukkum.
Rúsínan hélst þó nokkurn veginn
og er svona útlítandi: „Ég vil
spyrja foringja Ihaldsflokksins og
bændaflokksins [sbr. Jón Þorl. og
Jónásjt Gétíð þið ékki tekið liönd-
unl saman og látið fánýtt flokka-
þras falla niðitr, svo við getum
fengið sterka, lögmæta stjórn?"
Jafnframt er gefið í skyn, að
rnargt sé líkt með skyklum, og
báðum hafi þessum flokkum orðið
það sama á. Þeir hafi t. d. báðir
fuilyrt, að þjóðin þoli ekki þyngri
skatta, en keppist svo báðir við
að auka þá. Það sé því ástæðu-
laust fyrir þá að halda áfram að
rífast.
Enn þá er bónorðsförinni ekki
lengra komið, og þykir mörgum
byrjunin óburðug. Verður sjálf-
sagt einhverjum á að minnast
stöku séra Gísla, er hann kvað
um mann, sem var í líku ástandi:
„Með hrygginn keyrðan hart að
vegg
höndunum pata mundi t
og biðlaði svo með oddi og egg,
en alt af með hann — stundi.
Eftir að grein þessi er skrifuð
kemur í ljós, að „ritstjórarnir"
hafa fengiö Guðmund Hannesson
til að þýða framhald af biðils-
þönkunum.
Skjaldarylíma Ármanns
var háð í Iðnó í gærkveldi fyrir
troðfullu húsi. Keppendur voru
þeir, er hér segir: Ágúst Jóns-
son frá Varmadal (hlaut 5 vinn-
inga), Gunnar Magnússon (hlaut
1 vinning), Jóhann Guðmundsson
(hlaut 6 vinninga), Jörgen Þor-
bergsson (hlaut 4 vinni'nga),
Ragnar Kristinsson, Þorsteinn
Guðmundsson (hlaut 3 vinninga),
Þorgeir Sveinbjörnsson (hlaut 2
vinninga) og Þorgeir Jónsson frá
Varmadal (hlaut 7 vinninga).
Hlaut hinn síðast nefndi skjöld-
inn. Hefir hann nú unnið hann
tvisvar í röð.
Þá voru veitt tvenn verðlaun
fyrir fagra glímu. Hlaut Jörgen
Þorbergsson 1. verðlaun, en Ág.
Jónsson 2. verðlaun. Þá var og
þeim Þorgeiri Sveinbjörnssyni og
Gunnari Magnússyni sérstaklega
þökkuð fögur glíma.
Margir áhorfendanna höfðu bú-
ist við því, að Jóhanni Guðmunds-
syni yrðu veitt verðlaun fyrir feg-
urðaglímu, svo mjög þótti þeim
hann skara fram úr um fagra
glímu. En hvað um það — „ekki
tjáir að deila við dómarann," seg-
ir gamalt máltæki, • enda skal það
ekki gert hér.
Glíman var yfirleitt hin fegursta
og fjörmikil og glímumönnunum
til hins mesta sóma. Fylgdu á-
horfendurnir henni með mestu at-
hygli og klöppuðu görpunum ó-
spart lof í lófa. x,
Um dagjÍEin ©gf vcgiim.
Næturlæknir
er í nótt Friðrík Björnsson, Thor-
valdsensstræti 4, sími 1786.
Kyndilmessa
er í dag — hin forna kertahátíð
í kaþólskum sið. Þá voru vigð
kirkjukertin til alls ársins.
Fundi
Jaínaðarmannafélags Islands er
frestað í kvöld, vegna afmælishá-
tíðar „Dagsbrúnar".
Dánarfrétt.
Guðlaug Halldórsdóttir í Vík í
Mýrdal andaðist 30. f. m. þrem-
ur dögum eftir lát föður hennar;
gáfuð merkiskona.
Leiðrétting'
I' nokkrum eintökum blaðsins í
gær misprentaðist i auglýsingu
skattstjóra „árslok 1926“ fyrir: árs-
lok 1925.
Togararnir.
Apríl kom frá Englandi í morgun,
en Menja af veiðum með 800 kassa
og Gulltoppur með 1200. Njörður
kom í gærkveldi með 1000 kassa og
Hilmir með 800. Draupnir kom frá
Englandi í gær.
Tryggvi gamli var síðast með 800
kassa, en Belgaum með 1600.
Menja
var vestur í Jökuldjúpinti í fyrra
dag og heyrðu skipverjar vel
þangað ræðu séra Ólafs Ólafsson-
ar, sem send var út í víðboði.
Druknun.
Jón Guðjónsson frá Siglufirði
druknaði: í Hafnarfirði um s. 1. helgi.
Fanst líkið á sunnudagsmorguninn
þar í flæðarmálinu við Geirs-
bryggju.
Linubáturinn „Golan“,
skipstj. Guðmundur Jónsson, fconr
af veiðum í gærmorgun með 40 000
piind eftir stutta útivist.
ísfisku bátarnir
Sjöfn kom hingað inn 31. f. m.með
40 000 pund fiskjar. Hefir hún feríg-
ið alls 80 000 pund. Gissur hvíti