Kristilegt skólablað - 01.09.1975, Síða 10

HUflD n ES AD eJORfl
Hefurðu nokkurn tíma spurt á
þennan hátt? Ertu nokkurn tíma
í vandræðum með hvað þú átt að
gjöra? Kjánalega spurt. Auðvitað
er þér líkt f'arið og öðrum. Stund-
um í vandræðum, stundum ekki.
En ég drep ekki niður penna til
að velta vöngum yfir því hvenær
fólk er í vandræðum og hvenær
ekki.
Eiginlega er fyrirsögn þessa
greinarkorns tilvitnun. Hún er
tilvitnun í ungan mann sem
spurði annan ráða, af því að
hann var í raunverulegum
vanda. Ef til vill finnst þér vandi
hans óraunverulegur. Spurningin
var nefnilega svona: „Hvað gott
á ég að gjöra til þess að ég eignist
eilíft líf? Þessi ungi maður var
sem sagt ekki að hugsa um hvern-
ig hann ætti að fara að því að
koma sér vel fyrir í þessu lífi.
Hann þurfti þess raunar ekki.
Hann átti miklar eignir. En hann
hafði gert sér ljóst að til voru
verðmæti, sem hann átti ekki og
gat ekki keypt, en þurfti að eign-
ast. Þessi verðmæti voru eilíft líf,
þ.e. eilíft líf í samfélagi við Guð.
Ég veit ekki hvort þú hugsar
nokkurn tíma þannig. Það gera
þó margir og ekki síður ungt fólk
en aldrað. Hér á landi er fólki
tamt að tala og hugsa um fram-
haldslíf. Ungi maðurinn spurði
ekki um framhaldslíf heldur ei-
líft líf, þ.e. líf í samfélagi við Guð
um eilífð. Margir sem velta þessu
fyrir sér hugsa líkt og þessi ungi
maður: Hvað gott á ég að gjöra?
Flestum finnst skikkanlegra að
„gera eitthvað“ til að eignast eitt-
hvað.
Hvern spurði þessi ungi mað-
ur? Hann spurði Jesúm frá
Nasaret. Hann var svo heppinn
10
að vera samtímamaður hans.
Hann slapp við alla milliliði. Og
svör fékk hann; eða þó öllu held-
ur spurningar. Þekkti hann boð-
orðin? Já, heldur betur. Upplits-
djarfur játaði hann að hann bæði
kynni þau og hefði haldið þau
frá blautu barnsbeini. Hraustleg
játning, sem ég þori ekki að gera
— en þú? Ef til vill. hefur ungi
maðurinn glaðst í hjarta sínu yfir
því að geta gefið þetta svar. Ef til
vill hefur hann farið að hugsa
sem svo að hann væri þegar bú-
inn að gera allt hið góða sem gera
þyrfti. Þetta halda margir enn í
dag. Vandaðu breytni þína og
Guð umbunar þér með eilífu lífi.
En þessu einarða og sjálfsörugga
svari unga mannsins var ekki
mætt á þann hátt sem hann
vænti. Eins er þér vant! Þessu
fróma ungmenni hefur eflaust
fundist að sér yrði ekki ofraun að
uppfylla þetta eina skilyrði fyrst
öll boðorðin höfðu verið haldin.
Eins er þér vant! Og hvað var svo
þetta eina? Far og sel allar eigur
þínar og gef fátækum! Minna
mátti það ekki kosta. Ef til vill
hefur Jesús með þessu viljað
minna á að hið æðsta boðorð í
lögmálinu var að elska Guð af
heilu hjarta og hið annað að
elska náungann eins og sjálfan
sig. En eignasalan var þó ekki
nóg. — Kom síðan og fylg mér.
Eilíft líf fæst gefms í fylgd með
Jesú. En Jesú fylgir enginn, sem
setur eitthvað ofar honum eða
tekur eitthvað fram yfir hann.
Þetta var áfall fyrir þennan ríka
unga mann. Hann varð dapur í
bragði við þessi orð og fór burtu
hryggur, því að hann átti miklar
eignir.
Þessi saga endar dálítið dapur-
lega. Það er alltaf dapurlegt þeg-
ar menn snúa baki við Jesú. En
það eru því miður margir, sem
meta eitthvað annað meira en
frh. bls. 21.