Skák - 15.02.1956, Blaðsíða 12

GUÐJÓN M. SIGURÐSSON
In memoriam
Hinn 10. janúar s.l. lézt Guðjón M. Sigurðsson
skákmeistari. Hafði hann lengi átt við vanheilsu að
stríða og dvaldist siðustu mánuðina að Reykja-
lundi. Með honum er fallinn í valinn einn af snjöll-
ustu skákmeisturum hér á landi hin síðari ár, og
er íslenzku skáklífi að honum mikil eftirsjá.
Guðjón fæddist í Reykjavík 16. júní 1927, og
var þvi aðeins 28 ára gamall, er hann lézt. Por-
eldrar hans voru Petró-
nella Magnúsdóttir og
Sigurður Einarsson. Guð-
jón var bam að aldri, er
hann veiktist af þeim
sjúkdómi, sem gekk svo
nærri honum, að hann
bar þess merki alla æfi.
Lá hann á sjúkrahúsi svo
árum skipti. Á þeim árum
byrjaði Guðjón að tefla,
og kom fljótt f Ijós, að
hann hafði óvenjulega
hæfileika á því sviði. —
Tefldi hann í fyrstu eink-
um sér til dægrastytting-
ar á spítalanum, en er
hann hafði heilsu til,
vildi hann reyna krafta
sina gegn öflugri and-
stæðingum og gekk þá í
Taflfélag Reykjavíkur.
Náði hann þar fljótt mik-
illi leikni. í fyrsta skipti,
er við Guðjón tefldum
saman, var á Skákþingi
íslendinga 1946, en þá fylgdumst við að upp í
meistaraflokk, hann í fyrsta sæti. Eftir það var
Guðjón meðal iðnustu þátttakenda á skákmótum
í Reykjavík, en einnig tók hann þátt í skákmótum
úti á landi, og tvívegis keppti hann fyrir ísland
á erlendum vettvangi. Þrisvar hefim Guðjón orðið
skákmeistari Taflfélags Reykjavíkur, árin 1947,
1952 og 1953. í landsliðskeppnum hefur hann oft
tekið þátt, m. a. var hann í þriðja sæti í landsliðs-
keppnunum 1950 og 1953. Á Skákþingi Norðurlanda
í Reykjavík 1950 keppti hann í landsliðsflokki og
vann þá sinn stærsta sigur, er hann varð annar,
á eftir Norðurlandameistaranum Baldri Möiler.
Þar lagði Guðjón meðal annars að velli tvo af beztu
skákmönnum Dana, þá Palle Nielsen og Julius Niel-
sen. — Þegar hollenzki skákmeistarinn L. Prins kom
hingað til lands árið 1952, tefldi Guðjón við hann
tveggja skáka einvigi og fór með sigur af hólmi,
1%—%. Á Rossolimo-mótinu 1950 varð hann í 2.—
3. sæti ásamt Friðriki Ólafssyni, á eftir Rossolimo.
Erlendis keppti Guðjón fyrir ísland á Olympíu-
mótinu í Helsingfors 1952, og s.l. sumar kepptihann
i landsliðsflokki á Norðurlandamótinu í Osló, þar
sem hann varð í 8.—9. sæti. Guðjón hefur oft tekið
þátt i skákmótum úti á landi, teflt fjöltefli og veitt
tilsögn í skák, m. a. í Hafnarfirði, á Akureyri og
Akranesi. — í hraðskákmótum var hann jafnan i
fremstu röð; varð Reykja-
vikurmeistari í þeirri
grein 1947 og íslands-
meistari 1948. —• Um skeið
var Guðjón ritstj. „Skák-
ar“ ásamt Jóni Þorsteins-
syni.
Guðjón var náttúru-
barn í skák. Hann lærði
ekki að tefia í bókum,
heldur með því að tefla
við aðra, og mótaðist stíll
hans þannig fyrst og
fremst af eigin athyglis-
gáfu og dómgreind. Var
stíllinn frumlegur, svip-
mikill og ærið tilbrigða-
ríkur. Bezt kunni Guðjón
við sig i sókn, og í slíkum
stöðum komu vel í ljós
hinir sérstöku hæfileikar
hans til að skapa fallegar
leikfléttur, eins og marg-
ar skákir hans bera ljós-
an vott um. Sigurviljinn
var sterkur og hjálpaði
honum oft að markinu, þótt á móti blési stundum.
Hann var flestum fljótari að átta sig á skákborð-
inu, og í hraðskák átti hann fáa jafnoka. Kom þar
vel í ljós sú leikni, sem hann með mikilli og stöð-
ugri þjálfun hafði aflað sér.
Guðjón var hinn ákjósanlegasti félagi, drengur
góður, skemmtilegur, og í hópi vina og kunningja
hrókur alls fagnaðar. Ég var tíður gestur á heimili
foreldra hans að Urðarstíg 9 á þeim árum, er ég
var að byrja að tefla, og átti ’’á margar ánægju-
legar og lærdómsríkar stundir með Guðjóni við
skákborðið. Svo var einnig um marga aðra skák-
menn í Reykjavík á þeim árum, enda voru þeir
alltaf velkomnir á heimili þeirra hjóna. —• Það var
þungt áfall fyrir Guðjón, er hann missti móður
sína árið 1948. Dvaldist hann eftir það með föður
sínum, en átti athvarf hjá systkinum sínum í
Reykjavík og Hafnarfirði.
Þó að Guðjón M. Sigurðsson sé horfinn, mun
24 SKÁK