Æskulýðsblaðið - 26.03.1950, Síða 5

ÆSKULÝÐSBLAÐIÐ ÆSKULÝÐSBLAÐIÐ
5
Kristsmynd Thorvaldsens. Bœnargarður í trjágarði í Los Angeles.
til mín allir .
• •
áskornir eru i nónd. Efíir fáa daga kemur þessi hátið krisfninnar. Hún minnir oss á þá stórkosflegusfu viðburði, sem sagan kann að greina frá. Hér er ekki um að r-eða
ndvinninga, styrjaldir, keisara eðo einvaldsherra. Hér er það dauði og upprisa Manns-sonarins frá Nazaret, sem er hinn söguhgi viðburður. — Hinn kristni heimur v ð jr-
ennir í orði kveðnu trúna á hinn krossfesta og upprisna Krist. Dagarnir eru ennþá taldir aftur og fram í tímann frá jarðristardögum hans. En hið daglega lif ber vott um,
ð kenning hans er litilsvirt. Athyglin snýst um hrápin til hins endurborna Pilatusar, sem áttaðist lýðinn og keisarann: „Krossfestu hann, krossfestu hann." bjóðirnar hafo
nn ekki losað sig undan seiðmagni þessara orða. Veröldin skelfur «f ágn haturs og hefnda. Milljónir svelta. Heiðinglegar skemmtanir visa hinum mörgu út á glapstigu.
árin gráa ekki, tárin þorna ekki. Hvað má nú frelsun valda? — Leiðin til bjargar er að snúa sér til Krists. Frá honum koma hinir lifgandi og læknandi geislar Guðs kær-
aika og miskunnar inn í lif manna. Æska, það er þin köllun að snúa fyrst við af vegi fjöldans og falla fram fyrir Krist. í mætti hans átt þú bæði djörfung og hugrekki til
>ess að hrifast frá því seiðmagni, sem fylgir sporum fjöldans. Þú átt siðon að ganga fram fyrir skjöldu eins og Isrisveinamir í fyrstu og leiða fólkið af villubraut. Vertu al-
gjör í fylgdinni við Krist, eg drog ekki að sinna köllun þinni.
Get oss Barrabas!