Alþýðublaðið - 05.02.1920, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
og talaði Ólafur þar hvorki með
eða móti tillögunni.
yfirlýsingu þessa gefum við
vegna ummæla í „Morgunblaðinu"
31. f. m. í grein með yfirskriftinni
„Ritstjóri Alþýðublaðsins og „jafn-
aðarmaðurinn“ Ó. F.“.
Reykjavík 3. febr. 1920.
Kjartan Ólafsson.
Pétur G. Guðmundsson.
Ingimar Jónsson.
Khöfn 3. febr.
Bolsivíkar hafa aftur boðið Pól-
verjum frið. Litvinoff segir, að
Rússar (bolsivikar) séu reiðubúnir
að senda heim herlið það, er þeir
hafa boðið út, ef saminn verði
friður.
FpaJkkaí* og
skamm&stl
Khöfn 3. febr.
Stjórnarvöld Frakka og ítala
deila opinberlega um jagóslavnesku
málin (Fiume).
Með næstu skipsferð fer Ríkarð-
ur Jónsson til Khafnar og þaðan
til Rómaborgar, eins og leið iiggur
suður Þýskaland og Sviss til Ítalíu.
Það er að segja ef ekki breyta
fróttir um Svartadauða og inflú-
enzu fyrirætluninni. í íör með
Ríkarði verður Kjarval málari.
Ríkarður æt.Iar að vera alls utan
eitt ár eða svo, en nokkurn hluta
þess árs ætlar hann að vera í
Paris. 2000 kr. styrk til farar
þessarar hefir Ríkarður fengið, en
skamt mun það hrökkva. Gunnar
Gunnarsson er að sögn haldinn
til Róma með fjölskyldu sinni, og
þangað kvað bráðlega vera von á
myndhöggvaranum ungfrú Nínu
Sæmundsson. Það munu því verða
óvenju margir íslendingar í Róma
á þessu vori.
Styttiag viiiiiutimans.
í enska vísindaritinu „Nature"
sem tvímælalaust mun vera fræg-
asta þesskonar rit í heimi, er
(15. jan. 1920) sagt frá umræðum
um styttingu vinnutímans, er fram
fóru nýlega f Brezka Vísindafé-
laginu. Þátttakendur f umræðun-
um voru vísindamenn, sem höfðu
það eitt markmið að koraast að
sem réttastri niðurstöðu, eða þeirri
er bezt væri fyrir þjóðarheildina,
án þess að horfa sérstaklega,
hvorki á hag atvinnurekenda né
verkalýðsins.
Umræðurnar hófust með því að
dr H. M. Vernon hélt fyrirlestur:
Ahrif sex stunda vinnudagsins á
íramleiðslumagn og vinnuþreytu
(The Influence of the Six-hour
Day on Industrial Efficiency and
Fatigue).
Leverhulme lávarður (eigsndi
verksmiðjanna sem búa til sól-
skinssápuna) hafði getið til að
hagkvæmara mundi vera að iáta
tvo flokka vinna 6 tíma á dag
hvorn flokk, heldur en að láta
einn flokk vinna 8 tíma. Gerði
ráð fyrir að þegar þannig væru
hafðar tvær áhafnir í verksmiðj-
um, sem notuðu hinar dýru vélar
f 12 tfma samtals (á sólarhring),
þá mundi það borga sig betur en
að hafa aðeins eina áhöfn sem
notaði vélarnar aðeins í 8 tíma.
Sýndi ræðumaður fram á ýms
dæmi þess að þ3.nnig löguð stytt-
ing jók framíeiðsluna, en einnig
ýms dæmi þess að framleiðslan
minkaði, Aðalatriðið virtist vera
vöðvakraftiirirn sem lagður væri
í vinnuna. Þegar um erfiða líkam-
lega vinnu væri að ræða, væri
hægt að vinna þeim mun hrað-
ara að framleiðslaa ykist þegar
vinnutíminn væri styttur [úr 8
tímum], en þar sem ekki væri
um erfiða likamsvinnu að ræða,
minkaði framleiðslan (við frekari
styttingu).
Mr. P. Sargant Florence stað-
festi með skýrslum úr Bandaríkj-
unum niðurstöðu þá er dr. Vern-
on komst að í fyrirlestri sfnum.
Hann benti ennfremur á, að horfa
bæri á hvað væri meðalaldur
verkamanna þegar væri verið að
rannsaka hvort vinnutíminn væri
of langur, eða vinna of erfið.
Hann benti og á, að hávaði [véla-
F,rrölt] f verksmiojum væri mjög
þreytandf.
Prófessor E. L. Coilis mælti
með styttingu vinnutímans af
heilsufræðislegum ástæðum, en
sagði að það ytði að gera það
með hægð. Það væri verið að
reyna að bæta úr hinni ójöfnu
skiftingu auðæfanna, en það yrði
að auka framleiðsluna.
Sir Hugh Bell becti á að mis-
munandi ætti við í hinurn ýmsu
framleiðslugreinum. I þeirri fram-
leiðslugrein, þar sein vinuulaunin
væru sðeins lítill hluti af fram-
leiðslukostnaði vörunnar væri auð-
veldara að hækka launin heldur
en þar sem verkakaupið væri
meginhluti framleiðslukostnaðarins.
Miss C. Smith-Rossic mælti
með betra kensíumalakerfi (alm-
mentun) bygt á svipaðan hátt og
það sem notað væri í Danmörku.
Með betri almennri menni»gu
kæmi betri skilningur og áhugi
(interest) sem inni á nióti þreytu-
Menn athugi þetta f ssmbandi
við togavavökumálið.
cffiömincjarnar.
Breytingar á listunum.
Af 807 kjósendum, sem kusu
A-listann, höfðu aðeins 84 breyR
listanum, strikað út eða breytt
um röð nafnanna. Af 1562, sefli
kusu B-listann, höfðu 389 breytt
listanum. Breytingar á B-listanuua
eru pví ca. 25%, eða %, en á
A-listanum ekki nema ca. 10,5°/°»
eða rúmlega Þetta sýnir, að
þrátt fyrir allan róginn um efstu
mennina á lista AlþýðuflokksinS/
þá er þó samheldnin miklu rneirl
hjá Alþýðuflokknum en andstseð'
ingunum. Og það er skiljanlegt-
Þeir berjast um málefni, siefnU,
en ekki menn. Hinir, aftur á mótb
hafa ekkert sameiginlegt, anua^
en það, að berjast fyrir eigin hagS'
munum, en móti hagsmunum a*'
mennings. En eigin hagsmunirhir
eru margvíslegir, og því er gluað'
roðinn eðlilegur.
Pí.