Alþýðublaðið - 10.03.1926, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐID
| ALÞÝÐUBLAÐIÐ
< kemur út ú hverjum virkum degi.
J Afgreiðsla i Alpýðuhúsinu við
< Hverfisgötu 8 opin frá kl. 9 árd.
: til k). 7 síðd.
Skrifstofa á sama stað opin kl.
< ÐVa— ÍO1/^ árd. og kl. 8—9 síðd.
j Simar: 988 (afgreiðslan) og 1294
< (skrifstofan).
< Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,00 á
J rnánuði. Auglýsingaverð kr. 0,15
< hver mm. eindálka.
J Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiðjan
< (í sama lnisi, sömu símar).
—.................
Óvenju-ljósí dæmi.
Þótt alþingi hafi ekki enn átt
setu lengur en rúman mánuð að
þessu sinni, þá hefir því tekist
að láta eftir sig óvenjuljóst dæmi
þess, að það er að yfirgnæfandi
rneiri hluta stéttarþing burgeisa-
stéttarinnar. Það hefir neitað að
gefa sextugum alþýðumönnum
eftir ranglátan réttindamissi, ef
þeir þurfa á almannahjálp að
haida eftir að hafa slitið sér út
í mannsaldurslöngum þrældómi
við bágborin kjör. En atvinnurek-
endafélag eins og h. f. „Kári“ orð-
ar ekki fyrr eftirgjöf á veðrétti í
góðri eign en öll stjórnin og mest-
ur hluti þingsins rýkur til að
koma því fram með afbrigðum frá
þingsköpum, og sæmilega greind-
ur fjármálaráðherra svífst þess
ekki að krossbrjóta lögmál heil-
brigðrar hugsunar til að koma
einhverri mynd á að mæla stétt-
ar sérdrægninni bót.
„Hvar þurfum vér nú framar
vitnanna við“ um stéttareinkenni
þings og stjórnar?
Tilraira með hreiðurkassa.
í nágrenni Reykjavíkur og í út-
jöðrum bæjarins halda sig nokkr-
ar tegundir af spörfuglum alt vor-
ið og sumarið. Algengastir eru:
Maríuerlur, steindeplar og þúfu-
titlingar. Skógarþrestir dvelja hér
í bænum um tíma, haust og vor,
en fara uni varptímann lengra upp
í land. Eitt vor gerði samt þröst-
ur sér hreiður í þakrennu á húsi
hér í bænum, en vatnsrensli ó-
nýtti hreiðrið. Þetta bendir á, að
þrestir myndu verpa hér i bænum,
ef skilyrðin væru fyrir hendi.
Hinir spörfuglarnir halda sig alt
sumarið i útjöðrum bæjarins.
Steindeplar verpa í grjótgörðum
hér og hvar utan við bæinn og
maríuerlur enda líka. Þær nálg-
ast þó hýbýli manna enn þá meir.
Kemur fyrir, að þær verpa utan
í útihúsum, ef þær finna þar hent-
ugan hreiðurstað. Dærni eru og til
að þær verpa í útihúsum, þar sem
enginn umgangur er. Þúfutitling-
ar verpa víða í mýrum og móum
kringum bæinn.
Víða erlendis eru búnir til
hreiðurkassar handa fuglum til að
verpa í. Kassarnir eru festir upp
á þeim stöðum, sem fuglar halda
sig mest. Þetta er gert í þeim
tilgangi að varðveita fuglana frá
hættum, sem þeir verða oft fyrir
um varptímann, — í annan stað
að hæna þá að mannabústöðum
og í þriðja lagi að vekja hjá
mönnuin velvild til fuglanna og
hvöt ti! að vernda þá.
Ekki er ólíklegt, að takast megi
að koma fuglum ti! að verpa í
hreiðurkassa hér á landi sem er-
lendis, þó að hér sé um mjög
fáar fuglategundir að ræða. I
Bandaríkjunum í Ameríku verpa
t. d. 5 tegundir af músarrindlum
í hreiðurkassa og auk þess marg-
ar aðrar tegundir af fuglum. Hér
á landi er til ein músarrindilsteg-
und, sem útlit er fyrir að verði
aldauða. Hún virðist mjög fágæt
orðin á landinu. Munu kettir einna
skæðastir að eyða þessum fugli.
Hver veit nema tækist að fá mús-
arrindilinn til að verpa í hreiður-
kassa, þar sem hann heldur sig?
Með því móti ætti að takast að
halda við tegundinni.
Nú er í ráði að gera tilraun
með um hundrað hreiðurkassa
hér í Reykjavík á næsta vori.
Drengir í barnaskólanum smíða
kassana eftir fyrirsögn Guðjóns
Guðjónssonar kennara. Gert er
ráð fyrir, að kassarnir verði festir
upp víðs vegar í bænum snemma
í laprílmánuði n. k. eða nokkru
áður en farfuglarnir koma. Bezt
mun vera að festa kassana upp
í trjágörðum inni í bænum og í
útjöðrum bæjarins, þar sem spör-
fuglar staönæmast að vorinu, og
umferð er ekki mikil.
Hreiðurkassa má búa til úr
ýmsu efni og hafa þá mismun-
andi að gerð. Venjulegast eru þeir
hafðir úr tré, en þó má nota
annað efni, svo sem blikk, stein-
steypu, pappa 0. s. frv. Ef fugl-
ar venjast á annað borð á að
verpa í hreiðurkassa, giidir einu,
úr hverju efni kassinn er. Dæmi
eru til, að músarrindlar hafa
orpið í blikkdós undan ávöxtum
og gamla kaffikönnu, sem boín-
inn var tekinn úr.
Skógarþröstur er stærstur þeirra
spörfugla, sem vænta má að hér
verpi í hreiðurkassa. Hann verpir
ekki í lokaða kassa eins og flest-
ir aðrir spörfuglar.
Lokaða kassa á að búa þannig
út, að hægt sé að opna eina hlið-
ina. Annaðhvort á að hafa hana
á hjörum eða með renniloki. Á
haustin þarf að hreinsa úr kass-
anum og á vorin að Iáta í hann
fefni í hreiðrið.
Venjulega nota fuglarnir þur 0g
hrein sinustrá, rötartægjur, hár
0. s. frv. í hreiöur sín. Lítið eitt
af efni þessu má láta í varpkass-
ann áður en hann er festur upp.
Fuglinn bætir svo við því, sem
á vantar, um leið og hann býr
til hreiðurkörfuna. (Frh.)
Guðm. Davíðssan.
Neðri deild.
Þar voru í gær afgreidd tvenn
lög, urn happdrætti og hlutavelt-
ur og um raforkuvirki. Samkv.
fyrr nefndu lögunum rná ekki
setja peningahappdrætti á stofn
hér á landi án lagaheimildar né
selja erlenda happdráttahluti. Jón
Baldv. vildi láta bæjar- og sveita-
stjórnir hafa ákvæðisrétt um hin
smærri happdrætti og bjóst við,
að þá yrðu lögin síður brotin, því
aö hægast væri að líta ^ftir því
í hverjum hreppi uni sig. Br.till.
hans í þá átt var feld. Um br.till.
frá Magnúsi dósenti um að hafa
fyrirsögn frumvarpsins að eins á
íslenzku, en ekki erlend nöfn 1
svigum aftan við hin, fór fram
nafnakall, og var hún feld með
13 atkvæðum gegn 12. Minti hann
nokkru síðar flokksbræður sína á
ástfóstur þeirra við dönsku nöfn-
in. — Við raforkuvirkjafrv. bar
Jón Baldv. fram br.till. um að
færa aftur í upprunalega mynd