Alþýðublaðið - 09.04.1926, Blaðsíða 2

2
ALÞ. ÝÐUBLAÐID
ALÞÝÐUBLAÐIÐ f
kemur út á hverjum virkum degi. {
Afgreiðsla í AiÞýðuhúsinu við t
Hverfisgötu 8 opin frá kl. 9 árd. {
til kl. 7 síðd. ►
Skrifstofa á sama stað opin kl. ►
9’/2 —101!3 árd. og kl. 8 — 9 síðd. |
Simar: 988 (afgreiðslan) og 1294 ►
(skrifstofan).
Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,00 á ►
mánuði.'Auglýsingaverð kr. 0,15 ►
hver mm. eindálka. ►
Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiðjan
íí sama hiisi snmn simarV
AlþingL
Sameinað ping.
Kröfur til trúnaðarmanna landsins
erlendis.
Þingsál.till. Jónasar um skyldu
stjórnarinnar til að velja jrá eina
til að vera fulltrúa landsins er-
lendis, sem treysta megi að kotni
hvar.vetna frani þjóðinni til sæmd-
ar, var til umræðu í gær. Urðu
umræður heitar mjög, er fram í
sótti, og lýstu nokkrir pingmenn
vantrausti sínu á sannleiksást til-
tekinna jringbræðra sinna með
sterkustu.orðum tnálsins. — Jónas
sagði m. a., að sumir löggæzlu-
menn rlkisins hefðu orðið fyrstir
út í skip til að setjast að ólöglegri
drykkju og brjóta , bannlögin, í
stað jjess að innsigla áfengið. Við
j)að gall einhver rödd nokkrum
sinnum við uppi á pailinum og
vildi sá munnhöggvast við ræðu-
mann, en hann skoraði á forseta
að láta loka pöllunum, ef áheyr-
endur hegðuðu sér ekki sæmilega.
Pá jragnaði hinn. Kvað Jónas of-
drykkjulöngun sumra Islendinga
æsast, frá er jjeir kæmu í önnur
lönd, jjangað sem þeir héldu, að
peir Jjektust ekki. List stjórnar
væri að velja sér hæfa samstarfs-
menn. Þá mintist hann á „staupa-
réttinn" og sendifarir Gunnars
Egilssonar. Ekki bar neinn fram
afsökun fyrir „stauparéttinn“, en
M. Guðm. reyndi að bera blak af
Gunnari, — taldi hann jafngóðan
sendimann fyrir fislunarkaðinn,
hvort sem hann væri bannmaður
eða ekki, og treysti honum jafnvel
i Spánarvinamálinu. Jón Magn. og
J. A. J. tóku í sama strenginn. Þá
spuröi Jónas, hvort jreir héldu,
að Bandaríkin myndu hafa sent
mann, sem áður hefði opinberlega
óvirt bannlögin, til Spánar í slík-
um erindum. Nú hefði hann {jó
miklu hærri laun en sendimaður
Norðmanna á Spáni. Þó hefði
sannast á siðasta' pingi, að hann
stóð í sök. fyrir að hafa eytt í
Ameríkuförinni meiru en 20 Jjús.
kr. af landsfé fram yfir pað, sem
til var ætlast. Hefði orðið aÖ semja
við hann um greiöslu pess á
niannsaldurslöngu tímabili. Það
kannaðist M. G. við, en kvaðst á-
líta úr pví bætt, ef hann stæði við
samninginn, sem hann byggist. við
að hann gerði, pó að ekki gæti
hann fullyrt neitt um pað. I 2.
ræðu sinni krafði Jónas skýrslu
af hendi stjórnarinnar um sendiför
Árna frá Múla til .Ameríku. Kvað
hann Magn. Guðm. eiga par sök á,
sem hann gæti aldrei að eilífu
pvegið af sér. Undir pessum á-
sökunum gripu peir Sigurjón og
ól. Th. fram í á pá leið, að forseti
(Jóh. Jóh.)''varð að hringja á pá.
M. G. kvað Árna hafa beðist pess
í Khöfn, að vera laus við sendiför-
ina, og hefði hann veitt honum
pað. Fyrir pað mætti Jónas lasta
sig eins og honum væri lagið. —
Jakob bar fram dagskrártill. um
að vísa málinu frá, sem óparfri
ályktun um sjálfsögð atriði, er
skoða beri sem áskráð lög (p. e.,
að slíkrar áminningar gerðist ekki
pörf). Jón Baldv. sagði, að pvi
væri ver, að Jónas hefði ]>arna
alt of mikið til síns máls. Því
væri sjálfsagt að sampykkja till.
hans, og ættu íhaldspingmennirnir
að treysta stjórninni til að fram-
kvæma pað, er tillagan færi fram
á. — Margt annað bar á góma við
umræðurnar. T. d. sagði Þórarinn,
að allir pingmálafuadir í V.-Húna-
vatnssýsiu hefðu verið með hækk-
un krónunnar. — Dagskrá Jakobs
var sampykt með 28 atkv. gegn 13
að viðhöfðu nafnakalli, og slapp
stjórnin jjannig við verðskuldaða
áminningu. — „Já“ sögðu allir í-
haldsmennirnir og auk peirra Ág.,
Ásgeir, Ben. Sv„ H. Stef., Jakob,
Klemenz, Sig. Eggerz og Jóhann,
en „nei“ sögðu aðrir „Framsókn-
ar“-f!okksmenn og Jón Baldv. og
M. T.
Rögur Jóns Þorlákssonar um oliu-
samninginn.
Við umræður pær, er nú var
getið, dró Jón Þorláksson stein-
olíusanming pann, er Landsverzl-
•unin hefir haft við brezka stein-
olíufélagið, inn í umræðurnar, og
vildi kenna honum um hinn mikla
toll á islenzkri ull, er verið hefir í
Bandarikjunum. Jón Baldv. bað
hann að sanna pau ummæli, en
pað varð ekkert úr, að Jón Þorl.
gerði jjað. Þá sagði Kl. J.: „Á
pinginu 1923 var sannað með
skjöium frá utanrikisráðherra
tíana, sem nú eru í stjórnarráð-
inu, að tollurinn var lagður á
áður en samningurinn var gerð-
ur.“ Þeir Tr. Þ. skýrðu enn fremur
frá, að mál, sem Samband ísi.
samvinnufélaga höfðaði par vestra
út af tollinum, myndi hafa flýtt
fyrir lækkun hans. Kvað Tr. Þ.
fréttina um lækkun tollsins hafa
borist til sambandsins um hálfum
mánuði áður en stjórnin auglýsti
hana. Þá sagði Jón Baldvinsson:
„Hvernig stendur á pví, að Jón
Þorláksson ráðherra ber pað fram,
að olíusamningurinn hafi verið
orsök hækkaðs ullartolJs, en neitar
svo að skýra frá ástæðum? Þing-
ið á heymtingu á að heyra jjær.
Ella verða pessi ummæli hans að
álitast að eins tilraun til að villa
mönnum sjónar." Áður fyrri hefðu
menn haldið, að pessi fyrirsláttur
J. Þorl. væri að eins venjuleg
mótstaða hans gegn bjargráðum
pjóðarinnar. Skoraði hann á J.
Þorl. að standa við pessar ásakan-
ir sínar við 3. umr. fjárlaganna,
ef hann gæti. Verður fróðlegt að
sjá, hvort ráðherrann treystist til
pess. —
Frá deildarfundum verður skýrt
á morgun. Frv. um afnám húsa-
leigulaganna samp. meiri hluti n.
d. og afgreiddi tii e. d.
Um daginn og veginn.
Næturlæknir
er í nótt Ölafur Gunnarss., Lauga-
vegi 16, sími 272.
Alþýðuhljömleika
hefir Hljómsveit Reykjavíkur í
kvöld kl. 7,15 í Nýja Bíó. Miðar,
sem kynnu að verða eftir óseldir,
fást við innganginn.
Landhelgisbrot.
„Fylla“ kom í nótt með þrjá enska
togara, er hún tók af landhelgis-
veiðum i Faxaflóa.
Togararnir.
Af veiðum komu i gær: Geir með
85 tn. lifrar og Arinbjörn hersir með