Alþýðublaðið - 13.02.1920, Blaðsíða 3

A LÞÝÐUBLAÐIÐ
3
Öþokbabragð. í gær ?éðust
nokkrir stalpaðir strákar á io ára
gamlan dreng, sera var sð krefja
ÍRa áskriftargjöld fyrir Alþýðu-
blaðið, og rifa af honum alla mið
a«a sem hanrt var með.
Strandferðir 1920. ÁætSun um
ferðir Strandferðsskips íslands er
dt komin, er því ætlað að fara io
ferðir alls umhverfis land og auk
þess tvisvar til útlanda Suðurland,
SRm brátt verður lokið viðgerð á,
TO’-m eiga að annast ferðir frá ísa-
fifði til Seyðisfjarðar, sunnan um
land.
leiðrétting. í blaðiau i fyrra-
dag hafði nafn i. þingmanns
Reykvíkinga, Sveins Björnssonar
fallið út, þar sem taldír voru þeir
sem töluðu við umræðurnar um
það, hvort fresta skyldi að telja
gilda kosninguna hér í Rvík. Tal-
aði hann á móti þvf, og hélt þar
frarn þeirri skoðun, að ef gera
®tti kosningu Jakobs ógilda, bæri
að ógilda alla kosninguna í Rvík.
Úttenðar jréttir.
Góð ár og TOnd ár í Jnpan.
Japaninn próf. T. Ókada segir,
&ð hlý veðrátta í ágústmánuði sé
sama sem góð uppskera í Japan,
köld veðrátta í peim mánuði
hierki rýra uppskeru. Árin 1902,
1905 og 1913 var hungursneyð í
^apan, og þau ár hafði ágústmán-
^ður verið sérlega kaldur. Próf.
Okada segist hafa fundið ákveðið
sanii-£emi milli veðráttunnar í
ö°iðurhluta Japan og sólbletta-
tinians.
Menn eru að smá-ráða gátur
'feðurfræðinnar, og vafalaust kem-
11 r það einhvern tíma, að hægt
verður að segja veðrið fyrirfram
í stórum dráttum.
Fastar ferðir
*»im Noregs og Spitzbergen.
Norðmenn hafa oft verið að
íaðgera að koma á föstum ferðum
sín og Spitzbergen. Nú, eftir
fiiðarráðstefnan hefir úthlutað
■^orðmönnum Spitzbergen, hefir á
byrjað umtal í norskum blöðum
ílð koma á föstum ferðum
milli landanna. Er þá gert ráð fyrir
að skipin flytji kol til norskra
hafna, en þaðan aftur ýmiskonar
vaming, er námumenn á Spitz-
bergen þarfnist. Einnig er gert ráð
fyrir að skipin hafi töluverðan
farþegaflutning, því margír muni
fara þessa Ieið að gamni sínu, ef
fastar ferðir komist á. Ekki er þó
gert ráð fyrir að ferðir þessar
verði farnar nema 3 — 4 mánuði
ársins, og ekki gert ráð fyrir að
þær borgi sig nema með styrk úr
ríkissjóði. Sennilega verða notuð
stór mótorskip til ferða þessara,
ef úr þeim verður.
Floti Syía var 30. nóv. síðastl.
1227 gufuskip, samt. 827x/2 þús.
smál., 422 mótorskip., samt. 96
þús. smái., og 1064 seglskip,
samt. 121V2 þús. sm.ál.
Skipagerð Pjóðverja.
Eftir friðarsamningunum eiga
Þjóðverjar að afhenda bandamönn-
um 200 þús. smálestir skipa árlega.
En eftir því sem nú er á daginn
komið, munu Þjóðverjar fljótlega
geta bygt 1 miljón smálesta árlega,
eða fimmfalt það sem þeir eiga að
afhenda bandamönnum. Eru Eng-
lendingar þegar farnir að óttast,
að Pjóðverjar geti orðið þeim
slæmir keppinautar í siglingum
eftir nokkur ár.
750 fnlltrúar
voru á verkamannaþinginu enska,
þar sem tekin var ákvörðun um
að kolanámurnar skyldu vera gerð-
ar að þjóðeign. Þessir 750 voru
fulltrúar samtals 5 miij. verka-
manna.
Hetja og glæpamaður.
Einn þeirra frambjóðenda, er
kosningu náði við frönsku þing-
kosningarnar, var liðsforínginn
Vernieres, sem mikið orð fór af
í stríðinu fyrir hreysti, og sæmdur
var riddarakrossi heiðursfylkingar-
innar, fyrir vasklega framgöngu.
Var hans getið tíu sinnum í opin-
berum skýrslum, fyrir hugrekki,
og 56 sinnum særðist hann alls,
þessi stríðsár, en oftast lítið.
Rrátt fyrir það, þó hann lægi
'í sárum á sjúkrahúsi meðan kosn-
ingahríðin stóð yfir, náði hann
kosningu. Þingmenskan stóð þó
ekki lengi, því hann var dæmdur
í 2 ára fangelsi fyrir svik og
þjófnað, er hann hafði framið árið
1918 og í byrjun árs 1919, og
varð því að leggja þingmenskuna
nifur.
Fæddur 31. júlí 1896.
Dáinn 2. marz 1919.
Kveðja frá syrgjandi móður.
Hún fylgdi þér ætíð um farmannaál,
þín funheita ættjarðartrygð.
Þar leyndi sér eigi þín ijóselska sál
og lundernið: sjóvíkingsdygð.
Þú hafðir með siðprýði æskunni eytt
svo aldrei var brautin þín grýtt,
og allir, sem þektu þig, unnu þér
heitt,
því eðli þitt brosti svo hlýtt.
Þú sómdir vel íslenzkri sjómanna-
stétt
í sigling við fjarlæga sforð.
Og þar sem þú fórst var þín fram-
koma nett
þér fylgjandi drenglyndisorð.
Og æskan var léttstíg og lífið svo
bjart,
þar listin í eðlinu bjó.
Og velsæmið göfuga gaf þér svo
margt
af gulli, og það var þér nóg.
En nú ertu liðin, mín Ijúfasta von,
sem lyfti mér sorgunum frá.
Það helsyngur unað minn, hjart-
kæri son,
að heyra þig örendan ná.
Já, lífið er hverfult og vonin er völt
og vegurinn grýttur og háll
og framsýni manna svo farlama hölt
og fáir jafn spakir sem Njáil.
En forlagadísin hér siglir þann sæ
er sorgirnar íalla við röng
ogdagurinn nístir sitt nýþroskað fræ
og nóttin er þögul og löng.
Og kveðjuna hinstu, minn hjart-
kæri son,
þér helga mín þegjandi tár,
og héðan af á eg þá einustu von,
að eilífðin græði mín sár.
J. Húnfjörð.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.