Alþýðublaðið - 08.06.1926, Blaðsíða 2

2
ALPÝÐUBLAÐID
j ALÞÝÐUBLABEB
3 kemur út á hverjum virkum degi. •
! Afgreiðsla i Alþýðuhúsinu við :
< Hverfisgötu 8 opin frá kl. 9 árd. ;
í til kl. 7 síðd.
<í Skrifstofa á sama stað opin kl. ;
< 9V2—10Vs árd. og kl. 8—9 siðd.
; Simar: 988 (afgreiðslan) og 1294 ;
(skrifstofan). í
Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,00 á ;
t mártuði. Auglýsingaverð kr. 0,15
hver mm. eindálka. ;
j Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiðjan j
} (i sama húsi, sömu símar). ;
<'
Lanðkjor og helrtri konur.
Þetta er í fyrsta skifti, sem ég
gríp pe'nna í þeim tiigangi að
skrifa blaðagrein, en ástæðan til
þess er sú, að kynsystur mínar
hinúm megin frá — úr yfirráða-
stétt — hafa rétt mér, fátækri al-
þyðukonu, sína mjúku og ólúnu,
giófaklæddu hönd og gefið mér
„Kvennablaðið".
Ég verð að játa, að þetta er í
fyrsta skifti, sem kynsystur mínar
úr yfirráðastétt virða mig viðtals
í slíkum málum, og stend.ég því
á nokkrum tímamótum. Ég baða
mig í nýju Ijósi „stéttakœrleik-
ans“(i).
En nóg um það. Mig langar að
eins með nokkrum orðum til að
svara þessari sendingu þeirra,
kynsystra minna, því að þó að
ég sé ekki gædd miklum gáfum
eða víðlesin, vil ég svara, þegar
á mig er yrt, þótt úr yfirráðastétt
sé. *
Ég man árið 1922, þegar kyn-
systur mínar úr yfirráðastétt tóku
til fótanna um þvert og endilangt
fsland í atkvæðaleit handa Ingi-
björgu H. Bjarnason.
Þá var ekki komið til mín. En
ég stóð álengdar og sá og heyrði.
Ingibjörg var ímynd allra kven-
legra kosta. Hún átti aö starfa
að heill okkar kvenna i ýmsum
málum. Hún þekti móðurástina og
tilfinningar barnanna. Þess vegna
var hún -sjálfkjörinn fulltrúi
þeirra. Hún átti ekki að tilheyra
flokki. Hún átti að leggja sína
græðandi hönd á allar flokkadeil-
ur og milda hjörtu karlanna í
þingsalnum. Alt gott átti Ingi-
björg að vera og gera. Og margir
komust við af trú á þessa al-
góðu gyðju.
Ingibjörg var kosin, og nú hefir
hún setið þrjú þing.
„kforgunblaðinu", blaði heldri
mannanna, danskra og íslenzkra,
varð sú skyssa á rétt eftir kosn-
ingarnar, að lýsa Ingibjörgu
haldsmaim“. Reis þá Ingibjörg
upp með tárin í augunum af sann-
leiksást og lýsti þetta ekki sann-
leika, og blaðið bað hana fyrir-
gefningar. En það merkilega gerð-
ist, að „Mgbl.“ fór með sannleika,
— því að Ingibjörg hefir reynst
Jóni Magnússyni hið traustasta
gönguprik í allri hennar þingsögu.
Nú í annað sinn koma þær,
heldri kþnurnar, fram með lands-
kjörslista. Þær skjóta máli sínu
til okkar alþýðukvenna. Það er
ekki heldur ný bóla, að yfirráða-
stéttin reyni að klifra upp eftir
sliguðu baki undirokuðu stéttar-
innar. Enn þá lýsa þær yfir
flokksleysi sínu. Bríet og Guðrún
í Ási þykjast ólofaðar vera. En
við alþýöukonur erum orðnar tor-
tryggnar, og samt ættum við að
vera enn þá tortryggnari, því að
þá myndu færri byrðar hvíla á
okkur og réttlátara skipulag vera.
„Kvennablaðið" brosir ofur-
fleðulega, talar um „köllun kon-
unnar“, um samtök kvenna, um
kröfur þeirra o. s. frv.; en þegar
þær skrifa, þessar konur, þá fer
auðséð að þær skrifa að eins um
kröfur yfirraðastéttarkvenna. Þær
vita það ekki, að kröfur okkar eru
ólíkar þeirra. Við höfum alt aðrar
kröfur aö gera en kynsystur okk-
ar hinum megin.
Staða okkar í þjóðfélaginu er
eins ólík og nótt og dagur.
Við berum hita og þunga lífs-
anna og sífelds strits. Þær eru
önnum kafnar í veizluhöldum og
kaffidrykkjum.
Við vökum eftir eiginmönnum
okkar og sonum, þegar þeir þurfa
að þræla fram á nótt, og við
þekkjum það að liggja andvaka á
næturnax vegna áhyggna yfir því,
með hverju við eigum að næra
börnin okkar á morgun, með
hverju við eigum að klæöa þau
eða hvernig vjð eigum að varna
því, að þau veikist vegna kulda
í kjallaraholurmi eða á hana-
bjálkaloftinu. En yfirráðastéttar-
koniH' sofa til kl. 12 á daginn
og nota hendur vinnustúlkunnar
til að ganga á, þegar hún liggur
í gólfinu við að breinsa það, sem
„frúin“ og „herrann" hafa spíg-
sporað um kvöldið áður.
Þið'eruð hálf-grunnar, þið, sem
standið fyrir ofan okkur í stig-
anum!
Ykkur þýðir ekki að koma til
okkar með loforðum. Við alþýðu-
konur stöndum að eins með þeirri
stétt, sem við tilheyrum.
Eins og við tökum þátt í lífs-
baráttu eiginmanna okkar, eins
stöndum við fastar eins og bjarg
við hlið þeirra í stéttabaráttunni.
Við þekkjum ykkar hugmyndir
um einstaklingsframtak og eignar-
rétt.
Við þekkjum líka einstaklings-
framtak eigenda „Kveldúlfs",
„Kola & Salts“ og margra annara
gróðafélaga, sem eiginmenn ykk-
ar yfirráðastéttarkvenna stjórna
og eiga.
Við látum ekki blindast af
fagurgala ykkar, sem betlið við
dyr okkar.
Þið verðið a,ð fara að skilja
það, að við, sem erum fæddar
í stétt verkalýðsins og höfum þol-
að þrældóminn og kúgunina, —
við tökum öflugan þátt í því að
brjóta niður vald hins verandi
skipulags. Þið gnæfið fyrir ofan
höfuð okkar, alþýðukvenna, í
mannfélagsstiganum, en við al-
þýðukonur, — kona og móðir ör-
gigans, — við réttum hendurnar
upp fyrir okkur og brjótum
hverja tröppu í stiganum, þar til
hann liggur í mylsnu fyrir fót-
um okkar.
Meðal annars þess vegna kjós-
um við að eins jafnaðarmenn &
þing og enga aðra.
Alpýðukona.
Landsk|orið.
Verkamenn og sjómenn, sem
fara burt úr bænum og kosning-
arrétt eiga við landskjörið I sum-
ar, ættu aÖ skila atkvæði sínu í
skrifstofu bæjarfógeta, áður en
þeir fara að heiman. Skrifstofa
bæjarfógetans er opin frá kl. 1
til 5 síðdegis á virkum dögunn
Þeir, sem dvelja utan heimilis-
sveitar, geta skilað atkvæði sínu
hjá hreppstjóra eða sýslumanníi.
Listi Alþýðuflokksins er A-list-
irou