Alþýðublaðið - 17.09.1926, Blaðsíða 3

17. september 1926.
af samningum, þvi að ráðning'
hjúanna o. fl. væri miðað við
þann tíma. Fasteignamatsverð
eignanna er samtals 112 þúsund
kr., en það verð er talið alt of
hátt. Nú eru 29 sjúklingar í
sjúkrahúsinu, en munu hafa verið
flestir 32 í senn, að því er settur
borgarstjóri vissi til. ,
Samþykt var tillaga frá „at-
vinnuleysisnefndinni“, •— sem von-
andi ávinnur sér áður en iýkur
nafnið atvinnuðófanefnd —, urn
að fela borgarstjóranum að safna
atvinnuleysisskýrslum, er sýni á-
stæður atvinnulausra manna og
atvinnu þeirra undan farið. Hall-
björn Halldórsson spurði um,
hvenær farið yrði að safna skýrsl-
um þessum, hvort það yrði þeg-
ar gert að gerðri fundarsamþykt,
og minti á, að málinu þarf að
flýta, bæði végna fólksins, sem
atvinnulaust er, og þess, að mörg
er sú vinna, sem framkvæma þarf,
en ekki verður unnin að vetrar-
lagi. Játaði settur borgarstjóri,
Guðm. Ás., því, að skýrslusöfn-
unin yrði þegar hafin. Ætti hún
ekki að taka marga daga.
(Frh.)
Vlðskiftalíf
í ráðstjjórnar-Rússlandi.
Frásögn
dansks stórkaupmanns um
fjögurra ára starfsemi undir
ráðstjórnarskipulaginu.
Útlendingar, hverjir sem eru,
getarekið starfsemiiRússlandi,
og hingað til veit enginn til pess,
að ráðstjórnin hafi gengið á
bak orða sinna eða samninga,
segir hann.
Danska blaðið „Politiken“ hefir.
nýlega birt viðtal við danskan
stórkaupmann, Schou-Kjeldsen, er
þá var nýkominn heim frá Rúss-
landi eftir fjögurra ára dvöl þar
að staðaldri. Segir blaðið hann
hafa afbragðsgóð skilyrði til að
dærna réttilega urn ástandið í
Rússlandi, þar sem hann tali og
lesi rússnesku og sé af svo langri
dvöl orðinn vel kunnugur nú ver-
andi háttum í alþýðustéttarlýð-
veldinu.
1 viðtali þessu kveður allmjög
við annan tón en í auðvaldsblöð-
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
urium hér er að venjast, og er
því allur kjarni þessa viðtals
þýddur hér á eftir:
Uppreistarfréttirnar.
„Er það í raun og veru svo, að
fregnirnar um óeirðir og gagn-
byltingu séu rangar?" spyrjum
vér.
„Það hljóta þær að vera. Ég
hefi ekki orðið var neinna óeirða
og var þó fyrir fáum dögum í
Moskva. Þegar ég var í Varsjá
á heimleið, voru blöðin þar full
af skeytum um uppreistir og bar-
daga, sem áttu að hafa verið í
Moskva daginn áður en ég fór
þaðan. Þau voru gersamlega ó-
sönn.“
Verzlunarskipulag ráðstjórnar-
innar.
* \
„Tekst ráðstjórninni að halda
gjaldeyri sínum uppi?“
„Það hefir tekist til þessa. 1
vor voru nokkrir örðugleikar, af
því að kornútflutningurinn 1925
til 1926 varð ekki eins rnikill og
búist var við, og ríkið fékk þar
af leiðandi ekki umráð yfir eins
miklum gjaldeyrÞí útlöndum og
ráð var gert fyrir. En þá var
innflutningurinn takmarkaður
þegar í dezember og í byrjun
þessa árs ]dví nær stöðvaður til
fulls á öllum vörum, sem ekki
voru óumflýjanlega nauðsynlegar
fyrir iðnaðinn, og ríkið fullnægði
öllum skuldbindingum sínum."
„En innflutningurinn fer þó
fram eftir áætlun, sem gerð er
fyrir fram og fara verður eftir?“
„Víst er svo. Áætlunin er gerð
fyrir eitt ár í senn frá október
til októbers og samin af alþýðu-
fulltrúaráði atvinnuveganna í sam-
ráði við fulltrúaráð utanríkis-
verzlunarinnar. Það er ófrávíkj-
anleg meginregla, að innflutning-
ur fari aldrei fram úr útflutn-
ingi, og stjórnin mun tæplega
nokkru sinni gera innkaup án
þess að hafa trygt sér nauðsyn-
legan gjaldeyri."
Viðskiftastarfsemi erlendra
manna i Rússlandi.
„Er ekki örðugt að reka einka-
viðskifti í Rússlandi?“
„Ekki, ef menn gera sér far
um að fylgja lögum landsins og
hegða sér að öðru leyti sæmi-
lega, Þá er mönnum tekið með
3
kurteisi og vingjarnleika, því að
þörf er bæði fyrir fjSrmagn og
atorku í landinu. Hverjum út-
lendingi er frjálst að leggja stund
á viðskifti við fulltrúaráð utan-
ríkisverzlunarinnar, en þó verða
öli kaup að samþykkjast af verzl-
unarfulltrúa ríkisins í landi því,
er varan kemur frá.
Ýmis útlend félög hafa þegar
fyrir nokkrum árum fengið sér-
leyfi bæði til inn- og út-flutn-
ings og til verksmiðju- og námu-
rekstrar. Sjálfur er ég nú að end-
urreisa hús í Leningrad. Ég kem
upp af nýju tveimur húsum, sem
spilt var á byltingartímanum, og
hefi ég leigt annað af stjórninní
til átta ára, en hitt til fimmtán
með rétti til framleigu."
Vöxtur borganna.
„Er þá alt af húsnæðisekla í
borgunum ?“
„Víst er svo. Skýrslur sýna, að
í Moskva fjölgar íbúum um 30 000
á mánuði, í Leningrad um 25 000.
í Moskva eyðilagðist ekki mikið,
en síðan borgin varð höfuðstað-
ur, hefir stjórnin tekið mörg hús
undir skrifstofur, en hins vegar
urðu margar stjórnarbyggingar í
Leningrad að standa auðar eftir
byltinguna. Fyrst á eftir óx gras
á götum í Leningrad. Nú er þar
húsnæðisekla og annríki frá
morgni til kvölds. Frá 1922 hefir
íbúatala borgarinnar vaxið úr
600 000 upp í h. u. b. 11/2 millj-
ón.“
„Er þá byggt í hlutfalli við
f jölgunina ?“
„Nei. Það er ekki unt að fylgj-
ast með svo örum framförum.
Þess vegna hefir líka stjórnin ein-
mitt nú gefið út auglýsingu um,
að útlendir fyrirtakar geti fengið
sérleyfi til byggingar nýrra húsa
og að hagnýta sér þær. Eftir til-
tekinn árafjölda — alt að 40 ár-
um — falla húsin endurgjalds-
laust til ríkisins, en þau munu
ávalt hafa borgað sig áður en
sá tírni er liðinn. Hópur Þjóð-
verja var einmitt að fá sérleyfi,
þegar ég fór, og fleiri niunu á
eftir fara. Það er auðvelt að fá
sérleyfi til alls, sem lýtur að
húsabyggingum, bygginga og
hagnýtingar tígulsteins- og stein-
líms-verksmiðja o. s. frv.“
„Hvað gagnar þetta erlendum
sérleyíishafa? Hann getur þó