Alþýðublaðið - 03.04.1935, Blaðsíða 2

MIÐVIKUDAGINN 3. apríl 1935.
ALPÝÐUB L A ÐIÐ
Sviss heimtar að þýzki fiótta-
maðurinn, sem Nazistar rændu,
verði látinn iaus.
LONDON í gærkveldi.
Utanríkisráðberra Sviss las í
dag í senatinu síðustu orðsend-
inguna, sem svissneska stjórnin
hefir sent þýzku stjórninni út af
handtöku Berthold Jakobs blaða-
manns.
Fióttamanninum var rænt, að
undirlagi pýzku lögreglunnar,
á svissneskti jörð.
Or'ðsendingin er mjög ákveðin
og skýlaus, og er þar tekið fram,
að stjórnin í Sviss hafi í hönd-
unum gögn til sönnunar pví, að
Jakob hafi beinlínis verið rænt að
undirlagi pýzks lögregluvalds, og
krefst stjórnin pess, að hann sé
tafarlaust iátinn laus og sendur
aftur til Sviss, og að séð verði
um, að peir, sem stóðu að pví að
nema hann á brott, íái makleg
málagjöld.
Svissneska stjórnin segist
treysta pví enn fremur, að pýzka,
stjórnin sjái svo um, að slíkir
atburðir komi ekki fyrir oftar.
Sendiherra Sviss í Berlín af-
henti orðsendingu pessa í gær
með peim ummælum, að sviss-
neska stjórnin gerði sér ekkert
annað að góðu í pessu máli en
að manninum yrði skilað á sviss-
neska grund nú pegar og skil-
yrðislaust. Annars teldi hún Sviss
misboðið sem sjálfstæðu landi.
Þýzk stjórnarvöld báru á móti
því, að þeim bæri nokkur skylda
til pess, að skila Berthold Jakob
til Sviss, en lofuðu skriflegu svari
við orðsendingunni.
Sviss heimtar málið lagt fyrir
gerðardóm, ef þýzka stjórnin
neitar.
Þegar utanríkisráðherrann hafði
lokið lestri orðsendingarinnar,
sagði hann, að ef þýzba stjórnin
yrði ekki við kröfum svissnesku
stjórnarinnar í pessu máli, myndi
Sviss, samkvæmt þýzk-svissneska
samningnum, krefjast pess, að
þetta deilumál yrði lagt í gerð-
ardóm. Hann kvað svissnesku
stjórnina vera ákveðna í pví, að
láta ekki undan fyr en fengin
væri viðunanleg úrlausn þessa
máls. (FO.)
Moshvd hafnarborg?
MOSKVA í marz. FB.
Sovét-stjórnin hefir nú með
höndum áform um að gera
Moskwa að hafnarborg, p. e.
koma skipaskurðakerfi landsins í
pað horf, að skip geti fari'ð milli
Moskwa og Hvítahafs, Eystra-
salts, Kaspiahafs og Svartahafs.
Fyrst um sinn verður unnið að
pví að fullgera skipaskurðinn
milli Moskwa og Volgu, og vinn-
ur við pað fyrirtæki fjöldi manns,
m. a. fangar í púsundatali. Fyrir-
tæki petta er eitthvert hið mesta
sinnar tegundar í heimi. Þegar
skurðurinn verður fullgerður,
verður hann annar mesti skipa-
(skurður í beimi eða næstur Pana-
maskurðinum. Skurðurinn verður
16 fet á dýpt og nærri 300 ensk
fet á breidd. Ráðgert er, að skurð-
urinn verði fullgerður árið 1937
og verður þá hægt að fara á
skipum á skurðum og fljótum frá
Moskva til Eystrasalts, Hvítahafs
og Kaspíhafs. Því næst verður
hafist handa um að grafa hinn
svokallaða Volga-Don skipaskurð.
Verður pá skipaskurða-kerfið
komið í pað horf, sem gert er
Nýír vegir ð Italío.
LONDON í marz. (FB.)
Samkvæmt símfregnum frá
Rómaborg hafa Italir varið sem
nemur 100 milljónum dollara á
undanförnum sex árum til þjóð-
vegalagninga og endurbóta á
þjóðvegum.
Samkvæmt ákvörðunum stjórn-
arinnar verður haldið áfram að
bæta vegakerfi landsins af kappi,
og gerir ríkisstjórnin sér vonir
um, að innan nokkurra ára yerði
vegakerfið komið í svo gott horf,
að það verði fullkomnara en i
nokkuru öðru landi álfunnar. Við
lagningu hinna nýju vega er það
haft fyrir augum meðfram, að
gera þá þannig úr garði, að þeir
verði til þess að hæna ferðamenn
til landsins. y
Þjóðvegir á ítalíu eru nú taldir
vera um 12 600 enskar mílur á
lengd, og eru pá aðeins taldir að-
al-þjóðvegir, ekki hliðarálmur til
borga, sem hafa undir 20 000 í-
búa o. s. frv. — Fyrir sex árum
var lengd þjóðvega, sem trjám
hafði verið plantað yneöfram, að-
eins 851 ensk míla, en nú 3746
e. m. Plantað er 240 trjám á
mílu. Þá hefir verið lögð sérstök
áherzla á, að gera ýmislegt til
skreytingar og fegrunar meðfram
vegunum í nánd við borgirnar,
( ráð fyrir í hinum stórfeldu á-
ætlunum sovétstjórnarinnar.
(United Press.)
Verzlun
Hiíiriks Auðunssonar
Hafnarfirði. SímF9125.
Beztar vörur, bezt er verð
bregst ei þeim sem reynir.
Sjá þú múnt er framhjá ferð,
fólksmergðin hvert streymir.
með pví að koma par upp fögr-
um görðum o. s. frv. — Sérstak-
ar ráðstafanir hafa verið gerðar
til þess að koma í veg fyrir slys
á þjóðvegunum. Þannig hafa
járnbrautir víða verið endurlagð-
ar, svo að pær skera nú óvíða
þjóðvegina, móts við það, sem
áður var. Enn fremur eru varð-
menn hafðir á öllum hættulegum
stöðum á þjóðvegunum, sett upp
varúðarmerki víða o. s. frv.
(United Press.)
Málaferli i)t i( siert-
ingjnm í Bandarikjunnm.
LONDON í gærkveldi.
Sootsboro-málið á nú að koma
fyrir rétt einu sinni enn, en það
er mál tveggja svertingja, Cla-
rence Norris og Heywood Patter-
son, og hafa peir fjórum sinnum
verið dæmdir fyrir sama glæp-
inn, en peir voru kærðir um að
hafa ásamt fleiri svertingjapiltum
nauðgað hvítri stúlku. Patterson
hefir fjórum sinnum verið dæmd-
ur til dauða, og átti að fnamfylgja
dóminum í febrúar 1934, en þá
var málinu skotið til hæstaréttar,
og hefir hæstiréttur nú, eftir að
hafa rannsakað öll málsgögnin,
skipað nýja rannsókn. (FO.)
E.s. Lyra
fer héðan fimtudaginn 4. þ. m.
kl 6 síðd. til Bergen um Vest-
mannaeyjar og Thorshavn.
Flutningi veitt móttaka til há-
degis á fimtudag.
Farseðlar sækist fyrir sama
tima.
Hie. Bjarnason & Smitb.
Takið e tir!
Harðfiskur,
íslenzkt smjör,
Egg,
Ostar.
Ávalt bezt í
Ve rsl BREKKU
Bergstaðastræti 35. Sími 2148.
Tilkynning.
Ég undirritaður hefi flutt húsgagnavinnustofu
mína frá Laugavegi 17 að Skólavörðustíg 19.
(Gengið inn frá Klapparstig) — Símar 3321,
heima 2452.
Friðrik J. Ólafsson.
........-.-.■■■y—....... ............. ..... .... ......—...........1... .—... ..'HM II -....... I—r
Odýr og góð hveiti í sekkjum og lausri vigt. Drífandi, Laugavegi 63,
Sparið peninga! Forðist óþe g-
indi! Vanti yður rúður í glug ;a,
þá hringið í síma 1736, og verða
pær fljótt látinar L
Hvað á ég að hafa í matinn á
morgun? Beinlausan fisk, ýsu nýj-
an stútung, nætursaltaðan fisk,
kinnar, saltfisk, hausa, lifur og
hrogn. Alt í síma 1689.
Tekið á móti ársgjöldum V. K.
F. Framtiðin í Hafnarfirði á Reykja-
víkv.rvegi 23 frá kl. 6—9 alla daga
Fjármálaritarinn Sveinlaug Þor-
steinsdóttir.
Útungunaregg frá Hröarsdals-
búinu gefa úrvals varpfugla. Hátt
frjóvmagn. Stofninn fluttur til lands-
ins lifandi 1933 og 1934 frá varp-
hæstu kynbótabúum utanlánds.
Afgreiðsla hjá Jóni Bjarnasyni,
Aðalstræti 9 C, sími 3799.
Barnavagnar og kerrur teknar til
viðgerðar. Verksmiðjan Vagninn,
Laufásvegi 4.
Við hreinsum fiður úr sængur-
fötum yðar frá morgni til kvölds.
Aðalsiræti 9 B, sími 4520.
Notuð stólkerra til sölu. Brekku-
stíg 19.
14. maí óskast til leigu í Aust-
urbænum 2 herbergi og eldhús
(engin börn). A. v. á.
Tvö herbergi og eldhús til
leigu nú pegar eða 14. mai. Upp-
lýsingar í síma 2357.
sími 2393.
W, Somerset Maugham.
Lltaða blæjan.
15
athugaði hún Walter. Hann var náfölur og þjáningarsvipur á and-
litinu.
„Maðurinn yðar er hálf gugginn. Hann polir líklega ekki hitann.
Hefir hann unnið mikið nú rmdanfarið ?“
„Já, hann vinnur alt of mikið.“
„Þér farið líklega eitthvað burt héðan bráðum?“
„Ég býst við að ég fari til Japan nú eins og síðastliðið ár. j
Læknirinn segir að ég verði að faria burt úr hitanum, ef ég vilji
halda heilsu rninni."
Walter leit ekki til hennar nú og brosti eins og hann gerði svo
oft, þegar þau voru í slíkum veizlum. Hann leit aldrei á hana.
Hún veitti því eftirtekt, að hann leit undan, þegar hann gekk inn í
vagninn, einnig pegar hainn rétti henni hönd sínia til stuðnings er.
hún steig út úr vagninum. Hann brosti ekki nú þar sem hann var
áð tala við konur alt umhverfis sig, en horfði á þær með starandi
og tómlátu augnaráði. Og augun virtust vera óeðlilega stór og
dökk í náfölu andlitinu. Svipurinn var alvarlegur og ákveðinn.
„Sá er nú líklega skemtilegur félagi,“ tautaði Kitty háðslega.
Hún hafði hálf-gaman af að hugsa um þessar veslings frúr, sem
þarna voru að reyna að fá pennan trédrumb til að tala við sig.
Auðvitað vissi hann alt og var fjúkandi reiður við hana. En hvers
vegna sagði hann ekki neltt? Gat pað verið, að ást hans til hennar
væri svo mikil, að hann þyrði ekkert að segja af ótta við að hún
færi pá frá honum? Þessi hugsun vakti dálitla fyrirlitningu hjá
henni, en hún varð að taka tillit til þess að hann var pó alt af
eiginmaður hennar og sá henni fyrir fæði og húsnæði. Og hún
ætlaði að vera alúðleg við hann á meðan hann léti hana afskifta-
lausa. Hins vegar gat pað og skeð að þögn hans stafaði af
drepandi feimni. Charlie hafði á réttu að standa þegar hann
sagði, að engum væri ver við öll hneykslismál en Walter. Hann.
hélt aldrei ræðu ef hann gat komist hjá pví. Honum hafði einu
sinni verið stefnt fyrir rétt til þess að bera vitni í máli, en 4
vikur á undan hafði hann aðeins með naumindum getað sofið.
Feimni hans var blátt áfram sjúkleiki. Og svo var annað. Karl-
menn voru yfirleitt talsvert hégómlegir og pað gat vel veríð, að
Walter ætlaði að látia petta afskiftalaust á meðan pað var á
svona fárra vitorði. Og hún spurði sjálfa sig, hvort það væri
hugsanlegur möguleiki, sem Charlie hafði haldið fram, að Walter
væri ef til vill kvíðandi um afkomu sína og atvinnu. Charlie var
vinsælasti maðurinn í allri nýlendunni og stóð pví næstur að
verða nýlendustjóri, og hann gat orðið Wialter mjög hjálpiegur,
ef hann kærði sig um það. Sem mótstöðumaður hiaut hann ávalt
að verða Walter mjög mikill þrándur í götu. Hún kendi fagnaðar
í hjarta sínu pegar hún hugsaiði um styrk og festu elskhuga síns,
hún var svo ósjálfbjarga og varnarlaus í karimannlegum faðmi
hans. Karimennirnir voru einkennilegir, henni hefði naumast getað
dottið pað 1 hug að Walter gæti lagst svo lágt, en ef til vil,l var
alvara hans aðeins gríma til pess að hylja smásmuglegt og fyrir-
litlegt innra eðli. Því lengur sem hún hugsaði um petta — pví
sennilegra fanst henni að Chiarlie hefði á réttu að standa, og hún
beindi augnaráði sínu ennpá einu sinni til Walters. Það vildi ein-
mitt svo til þá, að konurnar, sem áður höfðu staðið næstar honum,
voru horfnar frá honurh og hann pví aleinn. Hann horfði beint
fram eins og væri hann par einn og enginn annar og augu han.’s
voru full af óendanlega djúpri hrygð. Kitty varð hverft við pessa
sjón.
Daginn eftir pegar hún lá og blundaði eftir hádegisverðinn, var
drepið á dyrnar.
„Hver er pað?“ spurði hún gremjulega. Það var óvenjulegt að
henni væri gert ónæði á þeim tíma dags.
„Það er ég.“
Hún pekti rödd mannsins síns og reis upp í skyindi.
„Kom inn.“
„Vakti ég pig?“ spurði hann um leið og pann gekk inn.
„Að vísu gerðirðu pað,“ svaraði hún með raddbiæ, sem hún
hafði notað tvo síðustu dagana.
„Viltu koma inn) í næstu stofu, mig langar til að tala afurlítið
við þig.“
Hjarta bennar fór lallt í einu að berjast unf í brjósti hennar.
„Ég ætla að fana í morgunslopp.“
Hann skildi við hana. Hún smeygði á sig inniskóm og fór í
slopp og leit í spegilinn. Hún var mjög föl og roðaði pví kinnar
sínar. Hún staðnæmdist stundarkorn við dyrniar til þess að herða
upp hugann áður en samtalið byrjaði, síðan gekk hún djarflega
inn.
„Hvernig gaztu losnað úr rannsóknarstofuhni á pessum tíma
dags?“
„Viltu ekki fá pér sæti?“
Hann leit ekki á hana og tialaði alvarlega. Hún var pö fús til
að verða við þessari beiðni bans, því að hún hafði skjálfta í 'hnjá-
liðunum, auk þess átti hún erfitt með að láta ekkert heyrast á
mæli sínu. Hann settist einnig og kveikti sér í vilndlingi. Augu lians
hvörfluðu um alt herbergið. Hann virtist eiga örðugt með að byrja.
Ah í einiu leit hann á hana, og piar sem hann svo lengi hafði
varast að hojrfaj í augu hennar, varð henni nú svo ónotalega við,
að hún rak upp óp.
,',Hefirðu nokkurn tíma heyrt talað um Mei-tan-fu?“ spurði hann.
„Það hefir oft verið minst á þann stað í biöðunum *nú að undan-
förnu.“
Hún horfði undrandi á hann og hikaði.
„Er pað staðurinn par sem kóleran er? Hr. Arbuthnot var að
tala um hann í gærkveldi.
„Þar er drepsótt, sú hin versta, er komið hefir í mörg ár. Þar
var læknis-kristniboði. Hann dó úr kólerunni. Þar er franskt klaust-
ur og að sjálfsögðu tollvörður. Allir hinir eru farnir.“
Hann horfði stöðugt á hana og henni var ómögulegt að líta
undan. Hún reyndi að lesa út úr svip hans, en hún var taugaó-
styrk og gat par aðeins greint djúpia athygli. Hvernig gat hann
einblínt svona á hana? Hanin deplaði ekki einu sinni augunum.
„Frönsku nunnurnar gera alt, sem pær geta. Þær hafa breytt
munaðarleysingja-hælinu í spítiaia. En fólkið hrynur niður. Ég
hefi boðist til að gerast starfsmaður par.“
»,Þú?“
Hún hrökk saman. Fyrsta hugsun hennar var að ef hann færi',
þá væri hún frjáls og gæti hitt Charlie hvenær sem hún vildi. En
pessi hugsun skelfdi hana og hún fann að hún roðnaði. Hvers
vegna athugaði bann hana svo gaumgæfilega ? Hún leit undan
vandræðalega.
„Er pað nauðsynlegt?" stamaði hún.
„Á staðnum er enginn útlendur læknir."
„En pú ert nú í raun og veru ekki læknir, heldur geriafræð-
ingur.“