Alþýðublaðið - 28.10.1926, Page 3
3
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
-- '■ ■ ■ -
Alþ j ó ð asamfoasid keimara
Á fundi i Paiís 25.—2C. sspt-
ember, sem stærstu kennarafélög-
in i Frakklandi og Þýzkalandi
boðuðu ti!, var gerð undirbún-
ingsályktun um stofnun alþjóða-
sambands kennara. Fundarmenn
voru ásáttir ’um, að sambandið
ætti að vera hlutlaust 'í stjórn-
málum og trúmálum, eins og
mörg verklýðssambönd hafa verið
í byrjun. Gert var ráð fyrir, að
i stjórn þess væru tveir fulltrúar
frá hvoru, Pýzkaiandi og Frakk-
landi, einn írá Hollandi og einn
frá Svíþjóð, ef kennarar í þeim
löndum yrðu með.
Bertrand Russel.
„Contemporary Review“, eitt af
stærstu og áhrifamestu tímaritum
Engiendinga, skýrir frá því, að
Emmu Goldman hafi fyrir nokkru
verið haldið samsæti í Lundúnum,
og að þar hafi verið staddir um
200 manns. Meðal þeirra, sem þar
tóku til máls, var Hon. Bertrand
Russeli, prófessor í heimspeki við
Cambridge-háskólann. Hann lýsti
því hiklaust yfir, að hann væri
anarkisti (stjórnleysingi), og vítti
harðlega alt stjórnarfyrirkomulag
þjóðanna, eins og það er nú. —
Spáði ha'nn því, að anarkisminn
yrði í íramtíðinni ráðandi skipu-
.agsform i Norðuráliunni og Am
riku, þó að því iniður væru þjóö-
irnar enn ekki búnar að ná því
menningarstigi að bera gæfu og
vitsmuni til að veita honum við-
töku.
Bertrand Russell munu allmarg-
ir íslendingar kannast við að nafni
til, þótt færri en skyldi hafi lesi.ð
rit hans. Er hann með réttu álit-
inn skarpvitrasti djúphyggjumað-
ur meðal Breta, sem nú eru uppi,
og einhver mesti íhyglismaður
sinna tíma. Hann er erfingi að
jarldómi hinnar miklu og frægu
Russellættar á Englandi, og hafa
iengi verið nafntogaðir gáfumenn
í þeirri ætt.
(Hkr.)
Ilai dagimi ®g§ ir©gjiam.
Næturlæknir
er í nótt Arni Pétursson, Upp-
sölum, sími 1900.
Kveikja ber
á bifréiðum og reiðhjólum í dag
kl.'5 e. in., en á morgun kl. 4, 45
mín. e. m.
„Dagsbrúnar“-fundur
er í kvöld kl. 8 í G.-T.-húsinu.
Þar verða kosnir' fulltrúar á Sam-
bandsþing Alþýðuflokksins og rætt
um kolanámuverkbannið enska. Fé-
lagar ættu að koma stundvísléga
til að tryggja sér sæti.
ICóiutband.
A :ös udatinn var voru gefin sam-
an í h'jónaband Helga Guðmurtds-
dóttir frá Seli í Grímsnesi og Ing-
ólfur Þorsteinsson bifreiðarstjóri frá
Nesjavöllum.
Skipafréttir.
Kolaskip kom í morgun til fjög-
urra kolakaupmanna hér í borg-
inni. „Nonni" fór í gærkveldi vest-
ur og norður um land í hringferð.
Gert er ráð fyrir, að hann muni
verða um þrjár vikur í ferðinni.
Norðmaðurinn,
sem getið var í fréttum frá sið-
asta bæjarstjórnarfundi að vísa ætti
úr landi, hefir beðið biaðið að geta
þess, að það hafi ekki verið vegna
óreglu, að hann hafi orðið ósjálf-
bjarga, heldur af því, að hann hafi
verið barinn til óbóta í Haínarfirði
fyrir nokkrum árum.
Veðrið.
Frost um alt land, 2—9 stig. Átt
norolæg og austlæg, hæg. Dálítil
snjókoma á Grímsstöðum. Annars
staðar þurt veður. Loftvægishæð við
Suður-Grænland, sennilega á feið
til austurs. Otlit: Austlæg átt. og
þurt veður á Suður- og Vestur-
landi. Norðlæg átt og snjókoma á
Norðausturlándi, hægir í nótt.
Gengi eriendra mynta í dag:
Sterlingspund. . .
100 kr. danskar .
100 kr. sænskar . .
100 kr. norskar . .
Doilar.............
100 írankar franskir.
100 gyllini hollenzk
100 gulimörk þýzk.
. kr. 22,15
. — 121,50
. - 122,17
. - 114,33
. - 4,57i/o
. — 14,16
. — 182,92
. — 108,75
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
kvikmyndadómarans, og hann sagði hlæj-
andi: „Segið mér, frú! Er það guð, sem kem-
ur með dömurnar hingaö ?“
„Vissulega, herra Rosythe! Guð fegurðar-
innar, það er hann, sem kemur meö þær til
vor! Og litii guðinn með gullnu örina, rjóðu
kinnarnar og litlu sþékoppana — spékopp-
ana, sem við búurn til handa honum fyrir
tvö hundruð dollara þvern — er það ekki
rétt, herra Rosythe? Þa'ö er hann, sem kem-
ur með dömurnar til vor!“
Kvikmyndadómarinn snéri sér við: „Ma-
dama Planchet, leyfið nrér aé kynna yður
herra Smið. Hann er kraftaverka-maður;
hann læknar sársauka, og gerir það með *
kærleika."
„En hvaö þetta er hugnæmt! Eii^ef nú
ástin sjálf er sársauld — hver á þá að itékna,
herra Smiður?"
„O-o-o-o-o-o-ó!“ heyrðist nú aftur.
Ro9ythe mælti: „Herra Smið finst þér
kveljið dömurnar of mikið. Honum tekur
það sárt.“
„J.á, en dömunum stendur á sama! Sárs-
auki? Hvaö er það? Daman, sem er að
hljóða, getur ekki hreyft sig, og það er það,
sem henni þykir miður. Annars vill liún helst
haga sér eftir eigin geðþótta, hún er orðin
dálítið einþykk af eftirlæti. En vandkvæði
hennar verða ekki lengi; hún verður fögur,
maður hennar .elskar hana meira en áður,
hún verður ánægð." ■
„0-o-o-o-o-ó!“ heyrðist enn frá hinu her-
berginu; madama Planchet hélt áfram að
þvaðra: „Ég segi við þær: Hafið bara nógu
hátt! Það iéttir! Enginn verður hræddur,
því hér eru allir dýrkendur fegurðarguðsins
— allir viija þola sársaukann, sem hann
krefst. Haldið þér það ekki, herra Smiður?"
Smiður starði á hana. Ég hafði ekki enn
þá séð aðra eins einbeitingu hugsunarinnar
í andiiti hans. Hann var að reyna að átta
sig á þessu gersamlega ótrúiega atviki, sem
fyrir hann hafði borið.
„Ég skal segja yður nokkuð," sagði ma-
dama Planchet 0g lækkaði röddina eins og
í trúnaði: „Daman, sem þér heyrið tii -r
það er frú T—S. Þér þekkið herra T—S,
kvikmyndakónginn ?“
Smiður svaraði engu til, hvort hann þekti
híimi ekkj.
„Það kemur alt af til min, kvikmyndafólk-