Várskot - 01.06.1904, Page 4

Várskot - 01.06.1904, Page 4
/ 8 — at koma heimaftur meir; tú veist, at eg havi borið ástartokka til hennara.« — Haraldur stóð sorgarbundin og ráðaleysur uppi yvir honum og í dopur- huga um hvat hann skuldi gera, æntin hann skuldi venda við aftur til Breiðu- víkar, ella fara heim eftir fólki, ella kanska royna at bera og dragsa Olav heim; men hetta var heilt ógjorligt arbeiði, og kanska teir sa báðir blivu liggjandi uti. >Eg hugsi, tað er tað beinasta, at eg fari heim, og eg skal skunda mær tað, ið eg eri mentur; men tú mást ikki verða sitandi her, ti so styrnar tu. Hygg, tak kot mítt og lat teg í, og gakk so tað litla, tú orkar; men halt teg endiliga á gotuni, so vit kunna finna teg. — Gavi, at vit finnast aftur í ollum góðum!« — »Farvæl Haraldur! og takk fyri alt, sum vit báðir hava haft saman.« — Tár stóðu í eygunum á báðum, táið teir skiltust, og Haraldur hvarv við renningalopi í myrkrinum, og Ola- vur lá eftir einsamallur á teirri vátu jorð uppi millum fjollini í teirri myrku nátt. — Táið nokur tíð var umliðin, ræt- naið Olavur nakað við og ronydi aftur at fara og ganga. Men nú var tað so bølamyrkt rundan um hann, so hann sá hvorki varðar ella nakað. Hann trilvaði seg framm, men snavaði og datt um bokkar og steinar. Kaldur og hálvstyr- naður var hann, og kundi ikki fáa hita aftur i kroppin; hálvt i orviti var hann, so hann visti ikki, hvar han gekk, men viltist. Brátt minkaði mátturin aftur, so hann aftur mátti setast. Óhugnaligt og øðisligt var her upjfí millum fjollini, so myrkt og svart. Einki hoyrdist utan tað tunga, eins- formaða dunið av briminum við landi, og súsanin av storminum, sum kaldur leikaði um millum fjollini. (niðurlagt). 7- D. SKÓGFERÐ. Sunnudagin tann 12 h. m. gera Føroyingar 1 Keypmannahavn eina skógferð. Koyrt verður við eystbanatokinum um middagsleitið til Skodsborg, heðani verður gingið tvórtur við Bollemosen og Raadvađ til flotuna við Eremitagen, hvar ymist verður haft til skemtunnar. Heim aftúr verður farið frá Klampen- borg. Prísurin er 1 króna fyri hvonn. Hvor syrgir sær fyri mati sjálvur. Tey, ið hug hava at fara við, eru biðin um at gera so væl at lata for- mann Føroyingafelags, Jákup Dahl, Peder Skramsgade 8,4, vita av, seinast fríggjakvoldið, æntin skriftliga á einum brævkorti ella munnliga (Hann er bestur at hitta kl. 5—8 seinrapartin). Tey, ið ætla sær við, muga móta við Eystbanagarðin sunnudagin kl. 12 præcis. Komið við og sigið oðrum Føroyin- gum frá! — Føroyingafelag gevur út. — Vulentin & Lund, Niels .Tuelspade 9.

x

Várskot

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Várskot
https://timarit.is/publication/17

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.