Alþýðublaðið - 11.03.1920, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBL AÐIÐ
Um dagim og Tegion.
Uppboðið á veiðarfærum og
fflfla enska togarans, sem Fáíkinn
máði nýíega við veiðar í landhelgi,
fór fram síðari hluta dagsins í
gær. Var önnur varpan (ný) seld
fyrir 550 kr, en hin (notuð) fyrir
750 kr. Fiskurinn var seldur með
geypiverði; sögðu fróðir meun að
pundið mundi varla innan við 50
fflura, og var þó fiskurinn ekki nýr.
M.á það undarlegt. heita, hve fólk
verður sólgið í ýmsa hluti á upp-
boðum, og enn undarlegra að alla-
jafnan skuii það kaupa, jafnvel
skemda vöru, eða verri en þá
sem það getur fengið annarsstað-
str, langt ofan við sannvirði. Heil-
brigðast væri, í sama falli og hér
um ræðir, að upptækur sfli er
seldur, að bærinn fengi aflann
keyptan fyrir sannvirði og iéti
svo selja hann almenningi. Það
er varla hægt að telja það víta-
laust, að með þessu móti tekur
landssjóður fé af bæjarmönnum al-
' gerlega að þarflausu. Takið þetta
til greina við næstu sölu upptæks
afla. i.
Mennirmr, sem fórust með vél-
bátnum „Ceres“ hétu: Magnús og
Halldór Hjörleifssynir, bræður frá
Worðfirði, Guðjón Sveinbjörnsson,
líka frá Norðfirði (bróðir hans fórst
á.vélbát frá Norðfirði í vetur) og
Grímur Grímsson úr Mýrdal.
„Baajan“ á TalMsgranni við
Hafnarfjörð hefir nýskeð slitnað
upp og verður ekki lögð fyrst
mn sinn. Einkennileg ráðstöfun,
ef dufiið á annað borð hefir nokk-
urntíma haft þýðingu. Ekki eru
siglingaleiðir hér við land of góð-
ar, þó ekki sé kipt í burtu þeirn
-xnerkjurr,, sem sett hafa verið.
.Preatvillíi er í greininni „Vísis-
axarsköft" í blaðinu í gær, 2. bls ,
3. dálki, 9. línu að neðan; stend-
ur „gegn“, en á að vera „fyrir".
Infflfteazan breiðist ennþá hægt
út og eiga sóttvarnirnar vaíalaust
mestan þátt í því. Er sjálfsagt að
halda þeim áfram í lengstu lög.
Veikin sr nú í um 30 húsum og
Jiggur enginn þungt haldinn. Verð-
Ir eru við öll húsin sem í sóttkví
eru og strangt eftirlit haft. 10
sjúklingar voru í morgun í Barna
skólanum og voru sumir þeirra
orðnir því nær hitalausir.
Hngnlsemi. Eigendur fiski-
skipsins „Ilafstein" sýndu skip-
verjum á því skipi þá óvenjulegu
og eftirbreytnisverðu hugulsemi,
að vátryggja fatnað þeirra og ann-
ab dót, eftir að þeir voru lagðir
út. „Hafstein“ lenti í hrakningum
og skemdist dót skipverja nokkuð,
en þegar að landi kom fengu þeir
skemdirnar bættar, eftii mati. Bet-
ur að aðrir útgerðarmenn sýndu
sama lit. S.
Teðrið í dag.
Reykjavík,
ísafjörður,
Akureyri,
Seyðisfjörður,
Grímsstaðir,
Vestmannaeyjar,
Þórsh., Pæreyjar,
Stóru stafirnir
-5- þýðir frost.
Loftvog lægst
land; fallandi á
Óstöðugt veður.
S, hiti -í-3,0.
V, hiti -r-2,3.
SSV, hiti -v-1,2.
NV, hiti —1-1,0.
SV, hiti -^-6,5.
vantar.
VSV, hiti 3,5.
merkja áttina,
fyrir norðvestan
Suðvesturlandi.
£ita!e§verz!uttaraijerl.
(Aðsent.)
Það átti sér stað hér í Reykja-
vík íyrir nokkru síðan að sumar
brauðbúðir, sem höfðu mjó!k til
sölu, neituðu að selja mjölkina
eimstökum mönaum nema því að
eins að þeir keyptu um leið brauð
í sömu búðinni. Á þetta var minst
í blöðunum — að mig minnir í
Dagsbrún, og vítt að verðleikum,
enda hatði það tilætlaðan árangur.
Þetta rifjaðist upp fyrir snér, þeg-
ar eg í gærdag kom í búð hér á
Laugaveginum og bað um 1 pd.
af kandissykur, en fékk það svar,
að eg fengi það ekki nema kaupa
um leið 2 pd. af sírausykur. Mér
þótti þetta undarlegt, og datt mér
f hug, að þegar lítið væri til af
einhverri nauðsynjavöru, gæti kaup-
maðurinn neituð að selja hana,
nema með því skilyrði að kaup-
andinn keypti aðra tegund af vöru,
sem hann hefði enga þörf fyrir,
og beitt kaupandann þannig örg-
Vo
hefir 2. flokks kj öt frá í
haust á kr. 1,20 ^/2 kg. Dósa*
mjólls: á kr. 1,25, minna í
kössum. Saltílsk góðan á kr.
0,80 kg., og jaröepli, hin
viðurkendu að gæðum.
Kotnið og reyaið viðskiptin við
Gunnar S. Sigurösson,
9/V o n66
Sími 448.
ustu kúgun. Hvort það varðar við
lög að beita við menn þessum
lúalegu verzlunarviðskiftum, læt
eg ósagt, en eftir mínum skilningi
ætti að svifta sííka kumpána verzl-
unarrétti.
Þegar verzlunarbúðirnar eru orðn-
ar sæmilega stöndugar, gleyma
þær, sumar hverjar, því, að í hvert
skifti sem kaupandinn réttir þeim
cura, í staðinn fyrir vöru, leggur
hann ofurlítinn skerf við gróða
kaupmannsins. Ur því að kaup-
maðurinn kann ekki að meta þetta,
en beitir í þess stað viðskifta-
manninn kúgun og þrælatökum,.
þó í smáum stí! sé, ættu menn að
ganga á svig við sifkar búðir, því
að nóg er af öðrum verzlunum,
sem sjá heiðri síimm betur borgið
en þetta.
Verkamaður.
Land breytir nafni.
Það var ákveðið nýlega í Lona-
on, að land það er hingað ti!
hefir verið nefnt Austur-Áfríka
Þjóðverja (German East-Afrika)
skuli hér eftir vera nefnt Tangana-
jika-landið, eftir stöðuvatninu mikla,
sem takmarkar það að vestan, og
sem er lengra en ísland endilangt
frá Öndverðarnesi til Gerpis, en
er helmingi mjórra en Faxaflói.