Alþýðublaðið - 11.03.1920, Blaðsíða 4
i
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Nokkur hús hefi eg til sölu. Sömuleiðis hefi eg verið
beðinn að .útvega nokkur hús til kaups, einkum lítil.
Þeir sem kynnu að vilja kaupa, selja eða skifta
húsum eða lóðum, ættu að snúa sér sem fyrst til
éxunnars Sigurðssonar, Jra SaíaíœR.
Simar: 12 (skrifstofan) og 151 heima.
Tilkynning.
Að gefnu tilefni tilkynnist hérmeð að eg er að-
alumboðsmaður fyrir KODAK AKTIESELSKAB,
Köbenhavn og að Kodaks vörur verða ekki afgreidd-
ar til landsins nema fyrir mína milligöngu.
Verðlistar og allar upplýsingar látnar þeim í té
sem óska.
Virðingarfylst.
Ilans Petersen.
Auglýsin
Um öll erindi viðvíkjandi sóttvörnum, sem varða
sóttvarnarnefnd Reykjavíkur, eru menn beðnir að
snúa sér til lögregluvarðstofunnar í Barnaskólahúsinu. Inn-
gangur i hana er úr skólaportinu um miðdyrnar gegnt
Laufásvegi. Sími 193. Varðstofan er opin dag og
nótt fyrst um sinn.
Lögreglustj órinn.
Prjár duglegar kaupakonur
JColi konnngnr.
Bftir Upton Sinclair.
Önnur bók:
Prœlar Kola konungs.
(Frh.).
En þau sneru sér brátt að efn-
inu aftur og urðu ásátt um, að
sendinefndin færi næsta dag um
nónbilið til verkstjórans; jafnframt
skyldu hin öll breiða fréttina út
meðal allra verkamanna.
„Þetta mun breiðast út, eins og
eldur í senu“, sagði Edström,
„eftir hálftíma mun enginn ganga
þess dulinn í öllum námunum, að
sendinefnd verkamanna er komin
til verkstjórans, til þess að krefj-
ast vogareftirlitsmanns".
Hingað til hafði Tom Olson
þagað. En nú stakk hann upp á
því, að þau skyldu ákveða hvað
taka ætti til bragðs, ef valdi yrði
beitt.
„Heldurðu að hætta sé á þvír"
spurði frú Davíðs.
„Það geturðu reitt þig á“, sagði
Mike. „í Cedar-fjöllum fórum við
einu sinni til verkstjórans og
sögðum, að loftrásin væri í ólagi.
Hvað haldið þið að hann hafi
gert við þá sem komu? Hann gaf
sérhverjum þeirra á hann og
sparkaði svo í þá og kastaði
þeim á dyr“.
„Já“, sagði Hallur, „ef til þ'ess
kemur, verðum við að vera við
'því búin“.
„Hvað ætlarðu að gera?“ spurði
Jerry
„Ef hann slær mig, ber eg
hann aftur, og ekki minna".
Menn Iétu í Ijósi samþykki sitt,
í lágum hljóðum. Svona átti það
að veral Hallur sá, að hann hafði
haft áhrif á þau. Hann var þegar
orðinn hreykinn af foringjahæfi-
ieikum sfnum. En ekki leið á
löngu, unz hann fékk kjaftshöggið,
sem hann hafði nýskeð minst á.
Hægt og ömurlega kvað við konu-
rödd úr einu horninu: „Ójá —
®g verða svo drepinn fyrir alla
fyrirhöfnina!“ Hann leit á þung-
búin og gremjulegan svip Mary
Burke.
„Hvað áttu við?" spurði hann.
„Vilt þú, að við snúum við og
tilaupumst á brott?"
„Já", sagði hún, „fremur en að
fáta drepa þig. Hvað ætlar þú að
gera, ef hann dregur upp skamm-
byssuna sína?“
„Mun hann skjóta á sendi-
nefndina?"
ÁUar samkomur eru bannaðar
hér í bæ, en þó mega menn safn-
ast saman f stórhópa á uppboðum!
Hvað veldur? Spnrnll.
Srari þeir, sem hlut eiga að
máíi.
og kaupamaður óskast á
gott heimili í Laugardalnum.
Afarhátt kaup.
Finnið Guðgeir Jónsson, bókb.
Laugaveg 17 (bakhúsinu).
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafnr Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.