Alþýðublaðið - 08.06.1935, Blaðsíða 2

LAUGARDAGINN 8. JÚNf 1935.
ALÞYÐUBLAÐIÍ)
Rússar efna tii mikilla háiofts-
og hafrannsókna i sumar.
Þeir hafa 76 skip í förum í Norðurhöfum
til ýmiskonar rannsökna.
MOSKVA í maí. (FB.)
RÚSSNESKUM verksmiðj-
um, þár sem smíðuð eru
margákomir áköld til vísinda-
legra rannsókna, er nú verið að
útbúá tæki til hafrannsókna.
Rússar hafa sem kunnugt er
haft mikinn áhuga fyrir hálofts-
fiugfierðum í vísindálegum til-
gangi, ög í sumar ætla þeir á
ný að senda flugkúiu upp í há-
ioftin í rannsóknarskyni.
Nú hafa [>eir tekið ákvaxðanir
um það, að hefja víðtækar haf-
rannsóknir, og meðal annars ætl-a
rússneskir visindamenn að gera
tilraun til þess að kornast eins
langt niður í djúp sjávar og unt
er.
Rússar leggja og mikla áherzlu
á það um þessar mundir, að und-
irbúa rannsóknarLeiðangra til
Noröurhafa. og er sagt, að þeir
ætli aö hafa eigi færri en 76 skip
í förum margvíslegra erinda á
þeim slóðum í sumar. f fyrsta
lagi er markmið þeirra, að koma
á reglubundnum skipagöngum
þar nyrðra með ströndum fram
alls staðar þar, sem því verður
S)ómannaverkfall yflr-
vofandí i Noregi
OSLO í gærkveldi. (FB.)
JÓMANNASAMBANDIÐ hefir
farið fram á leyfi landssam-
barids. verkalýðsins í Noregi um
áð hefja samúðarverkiííil nteð há-
setum og kyndurum á skipurn
„Vesíeraaiens Saítens Damp-
skibsselskaper“ og láta samúð-
arverkfallið ná yfir aliar strand-
ferðirnar. SamúðarverkfaDið kem-
ur til framkvæmda i lok júní,
ef samkomulag næst ekki fyrir
jtann tima. Sáttasemjarinn í Ber-
gen hefir lýs't yfir, að ágreiningur
í cleilunni sé svo mkili. að hann
hafi ekki talið nokkra von um
árangur, þótt hann bæri fram tii-
lögu til máiamiðlunar, eins og
sakir standa.
við komið, a. m. k. sumarmán-
uðina, og yfirleitt hefja undir-
búning að því, að þeir geti hag-
nýtt sér sem bezt öll þau gæði,
sem á þessum slóðum er um að
ræða. M. a. verður ísbrjóturinn
Sedov rvotaður tii þess að kanna
svæði svo langt norður í höfum,
að menn vita eigi dæmi til, að
þangað hafi komist áður nema ;
tvö skip. í sambandi við þessar
fyrirætlanir eru margs konar flug-
ferðaáfonn norður þar. M. a.
ætla Rússar að hiata í förum nýja
tegund flugvéla með ströndum
fram alt frá Murmanskslrönd til
Behringssjóar. Flugvélarnar, sem
notaðar verða, eru þannig gerð-
ar, að þær eiga ekki aö geta orðið
fyrir neinu tjóni af völdum frosí«.
(United Press.)
Malaria drepar
fallbyssBÍóður Mussolinis i
Afriki.
LONDON, 4/6.
Malaria he'fir síungið sér niður
meðal verkamannasveitanna í -
ölsku í Aiustur-Afríku, og hafa um
3000 verkanrenn verið sendir
h-eim, en sagt er, að alls hafi
25 000 italskir verkam-enn nýlega
verið sendir til Eritreu og Soma-
lilands.
Blöðsdltaeiliiipar á landa
mærnm Abessinín.
LONDON í gærkveidi.
Nánari fregnir en áður voru
k-omnar hafa nú verið sendar frá
Róm um viðureign Itala og Abys-
siniumanna á iandamærum þeirru
nú síðast. Þar segir svo, að 31.
maí hafi fiokkur vopnaðra Abys-
siniumanna gert árás á landa-
mæri Eritreu, drepið 30 innfæclda
menn og rænt þúsundum naut-
gripa. Sama dag á annð atvik a'ð
■| hafa komið fyrir við land-amæri
Somaliu, þannig að flokkur vopn-
aðra Abyssiniumanna ruddist þar
yfir landamærin, en landamæra-
lögreglan í Somalíu skaut á þá
og nokkrir særðust. (FÚ.)
,.Normandie“ fékk
blða bandið.
„N-ornxanclie“, stærsta skip
heimsins, hlaut hið „bláa band
Atlantshafsins", þ. e. viðurkenn-
ingu fýrir því, að hafa sett nýtt
met á leiðinni vestur yfir At-
lantshaf frá Evrópu til Norður-
Ameríku. Skipið var 4 daga, 11
klst. og 33 mínútur frá Southamp-
ton til Ambrose, vitaskipsins
undan austurströnd Bandaríkja.
Meðalhraði var 29,68 sjómílur á
vöku. (UP.)
Þúsundir Nevv-York-búa fóru í
dag um borð í Normandie til
( að skoða skipið. Aðgangurinn er
seldur á 50 cents, og rennur að-
gangseyririnn í fransk-amerískan
styrktarsjóð sjómanna. (FÚ.)
Furðuflugvélarnar í
Noregi.
Rannsóknum er nú lokið út af
flugi „furðuflugvélanna", sem
mest var rætt um í vetur, -og
segir í skýrslu hersins um rann-
sóknimar, að þær hafi Leitt í Ijós,
að undanfarna tvo vetur liafi ver-
ið fl-ogiö yfir svæði í Norður-
; Noregi í flugvéi 'eða flugvélum,
sem óvíst sé hvaðan hafi kornið
eða hverjir eigi.
PTTTTO.\»raH4:t.l
\\\
Esja
austur um hraðferð til
Seyðisfjarðar þriðjud 11.
þ. m. kl. 9 sd.
Tekið verður á móti vör-
um til hádegis, kl. 12, burt-
farardaginn.
I. O. G. T.
VÍKINGSFUNDUR á annan í
Hvitasunnu. Kosning fulltrúa
á Stórstúkuþing. Síra Sig-
urður Einarsson, flytur er-
indi.
ísland í erlendum blöðum.
1 „The Teachers World“ birtist
þ. 1. maí grein um Island, „Vo;-
can-oes aliv-e under the ice“. —
Gneininni fylgja 8 góðar myndir
frá íslandi. FB.

Málaflutningur. Samningagerðir
Stefán Jóh. Steíánsson,
hæstaréttar málaflm.
Ásgeir Guðmundsson,
cand. jnr.
Austurstræti 1.
Innheimta. Fasteignasaia
15 aura
kostar að kopiera
myndir 6x9 cm.
Sportvöruhús
Reykjavíkur.
igfpgýl

m m
Smíðum allskonar húsgögn eftir siýjustu tísku.
ALFRED & JtLÍUS,
húsgagnavinnustofa, Vatnsstíg 3 B.
VÖNDUÐ VINNA. -------- LÁGT VERÐ.
Smáréttir á kvöldborðið. —
Laugavegs Automat.
Tómar mjóikurflöskur eru
keyptar daglega á Laugavegs-
Automat Laugaveg 28, Kaffi-
sölunni við Kalkofsveg'inn og
kaffisölunni í Meyvantsstöðinni
við Tryggvagötu.
Munið, að reiðhjólin, Hamlet
og Þór, fást hvergi á landinu
néma hjá Sigurþór, Hafnar-
stræti 4. Gerum við reiðhjól.
FÆÐI. Mánaðarfæði 60 krónur.
Lausar máltíðir, 2 heitir réttir
með kaffi fást allan daginn. Veið
1 króna. Buff með lauk og eggj-
um er alt af til. Matstofian,
Tryggvagötu 6. Sími 4274.
Sparið peninga! Forðist ó-
þægindi! Vanti yður rúður í
glugga, þá hringið í síma 1736,
og verða þær fljótt látnar í.
Hjúkrunardeildin í verzhminni
„París“ hefir ávalt á boðstól-
um ágætar hjúkrunarvörur nleð
ágætu verði. —
ALLA
venjulega matyöru og
hreinlætisvöru, sel eg
með lægsta verði.
Fljót og góð afgreiðsla.
Sent um allan bæinn.
Gæsar Mar, sitní 2587.
Verksmiðján Rún
Selur beztu og ódýru stu
LIKKISTURNÁK..
Fyrirliggjandi af öllum
stærðum og gerðum.
Séð um jarðarfarir.
DST' Sími 4094,
-James Oliver Curwood: > 5
Skógurinn logar.
III. KAFLI.
Þessar tuttugu sekúndur, — Carrigan fanst það að vísu lengra,
voru ógleymanlegar. Carrigan sá himininn heiðan og bláan,
hina Ijómandi sól — og stúlkuna. Skammbyssa féll úr máttvana
hönd hans, og hann lét fallast fram á olnbogann.
BæÖi andlega og líkamlega var hann á héijarþröminrii, en
samt sem áður var sérhver dráttur í mynd þessara augnablika
dreginn með eldpensli í hug hans.
Stúlkan var berhöfðuð. Andlit hennar var hvítara en nokkuð
annað andlit, lífs eða liðið, sem hann hafði séð. Augu hennar voru
sem hylur, sem á slær eldsglampa. Hann sá bjarnxann í hári
hennar, hann sá vaxtiarlag hins granna líkama, skelfingu hennar,
undrun og hryiling.
Þetta sá hann alt, þótt hann svimaði og væri ruglaður í kol1.-
inum. En svo tók mynclin að fölskvast í vitund hans. En andlit
hennar sá hann lengst. Það varð skýrara, sem gimsteinn í regn-
bogalitri umgerð, — fagurt, stamndi og óttaslegið andlit, umkringt
kolsvörtum iokkum, sem fiögruðu í goiunni. Hann sá að hárið
var í óreiðu, eins og hún hefði lent í einhvers konar .stimpingum
eða hlaupið hratt á móti golunni, sem kom upp með ánni.
Hann barðist við að festa sér mynd hennar í minni, eða segja
. eitthvað eða hreyfa sig. En sjón og meðvitund yfirgáfu ihann.
Hann hneig aftur á bak með einkennilegu kokhljóði. Hann heyrði
ekki óp stúlkunnar, þegar hún kiastaði sér á hné í mjúkan, hvítan
sandinn við hlíð hans, og kallaði á hjálp. Hann varð ekki var
við neitt, þegar hún lyfti höfði hans og strauk aftur hár hans,
fult af sandi. Hún var að aðgæta, hvar kúlan hefði hæft hann.
Hann vissi ekkert um að hún hljóp niður að ánni.
Hans fyrsta tilfinning var, a'ð hann fann eitthvað kalt og svai-
andi drjúpa yfir brennheit gagnaugu sín og andlit. Það var vatn.
Hann fann þetta óljóst, og nú fór hann að hugsa. En þa'ð vari
erfitt að halda saman hugsununum. Þær skutust burt eins og
snæljós, 'Og þegar hann hafði náð í eina og bjóst til «ð klófesta
aðra, var hin fyrri flogin út í veður og vind.
Að lokum tókst honum þó að halda í eitthvaö af þeim, og
hann óskaði þess mjög, að segja eitthvað. En augu hans og varir'
vora ramlega iokuð, og vildi hann opna þnu, komu Tylkingar
einhverra svartálfa langt aftan úr höfði og settu alt út um þúfur.
En smám saman skýrðist skilningur hans.
Stúlkan var að stumra yfir honum. Hann fann það og hann
varð var við hreyfingar hennar. Vatnið draup yfir andlit honuni.
Svo beyrði hann rödd, rétt yfirsér, en hann skildi ekkert.
Með mikilli áieynslu opnaði hann augun.
„Le hon Dieu sé lofaður! Þér lifið, m’sieur," heyrði hann röddina
segja einhvers staðar í fjarlægð.
„Ég er að reyna pað,“ umlaði hann óskýrt. Hann fann alt í teinu
til mikillar gleði.
„Reyna það—.“
Meira gat hann ekki sagt í svipinn, því var nú ver og miður.
Dg nú komu ýmis undur yfir hann. Honum fanst einhver vera
að draga sig áfram. Hann heyröi sandinn urga undir sér. Stund-
um hætti þó þessi dráttur. Eftir drykklanga stund heyrðist hon-
um hann heyra fleiri en eina rödd. Það voru tvær — stundum
eins og fjarlæg suða. Og nú tók hann líka að sjá sýnir. Hann
þóttist sjá stúlku með kolsvart hár og myrk augu, en sú stúlka
breyttist snögglega í aðra, sem hafði hár sem líktist glóandi gulSi.
Það var alt önnur stúlka. Hún vax ekkert lík þeirri fagureygu
stúlku, sem hann sá fyrst. Hin seinni var eins og glóandi sóiar-
geisli, hár bennar Logaði í eldi sóLar, og andlit hennar var annar-.
legt. Hann var glaður, þegar hún fór og sú með fögru augun kom
í staðinn.
I huga Davíðs Carrigan gat þetta merkilega æfintýri gjarnan
staðið yfir lieiian klukkutíma, dag eðn mánuð. Eða jafnvel ár.
Því að honum fanst hann vera í öslitnum félagsskap við þessa
fagureygu stúlku. Hann hafði þekt hana lengi og það mjög inni-
lega, fanst honum. Nú mundi hann ekkert eftir hinu langa einvígi
í glóðheitu sóiskininu, né ánni eða söngfuglunum, né sendlíngn-
um forvitna, sem vísað hafði kúiu óvinarins veginn. Hc/nn var
kominn inn í einhvern heim, þar sem alt var furðulegt og óraun-
verulegt, nema þetta svarta hár, myrku augu og hið föla, fagra
andlit. Stundum sá hann það undursamlego skýrt, en alt af, alt af
viltist hugur hans aftmr í myrkri og móðu og röddin varð daufari
og daufari í eynun hans. >
Nú kom yfir hann þungur drungi og þöguit myrkur. iíami vur
í gjá, þar sem jafnvel undifviíund hans var lömuð undir ægiþmiga.
Loks' tók stjarna nokkur að skina niður í gjá jxessa, bleik stjarna,
ógreinileg og í órafjarlægð. En hún nálgaðist stöðugt gegnum
hina dimmu víðáttu og því nær sem hún kom því minna varð
myrkrið. Síðan breyttist hún úr síjörnu í sól, og nxeð sólinni kom
dögunin. í þessari dögun heyrði hann fuglasörig, og fuglinn var
rétt yfir höfðinu á honum.
Þegar Carrigan opnaði augun og íékk meðvitund, lá hann undir
birkitré, sem í sat söngfugl.
Fyrst um sinn braut liann heiiann ekkert 'um hvernig hami
hefði komið þangað. Hann starfci á ána og hvítan sandinn.
Þarna var steitininn óg bakpolíiurs hans. Líka riffillinn.
Ösjálfrátt Ieit hanii til laúhsáíursstaðiarxns harna niður frá. Þar
var nú alt vafið sólskini.
En þarna lá sjáifur hann eða sat eða stöð; harui var ekki' [vel
viss urn hvort heldur var, —. í dasamlega svalri forsælu.
Skrúðgrænn sedrusviður úg greni umvafði harin, og hingað og
þangað var silfur- og gull-glitað birki með þykkum blöðum.
Hann tók nú eftir, að hann hallaðisí að nokkru leyti upp að
birkistofni og að sumu Leyti upp ao ungu grenitré. Milli þeirra, þar
sem hann lá með höfuðið, var púði úr mjúkum mosa, sem rifinn
hafði verið nýr af jörðinni. Skamt frá honum var vatnsílát, sem
hann sjálfur átti, fylt vatni.
Hann hreyfði sig varlega og þreifaðí til höfuðsins og fann að
bundið var um höfuð hans.
Eina eða tvær mínútur lá hann hreyíingaxlaus og tók eftir ÖlLu
og fanst míkið til alls konga. 1 fyrstia Lagi var hann iifandi. En sú
staðreynd var tæplega svo markverð sem anrxað, er gerzt hafði.
Hann mundi síðustu augnablikin í hinu ójafna einvígi. Fjandmað-
urinn hafði unnið hann. Og fjandnxaðurinn var kvenmaður!
Og þegar hún hafði skotið gat á hausinn á honum, hafði hún,
í staðinn fyrir að ganga milli bols og höfúðs á honum, dregið
hann hingað í þenna svala krók og bundið ium sár hans.
Það var erfitt að trúa þessu, en vatnið, naosinn undir herðum
hans og ýmsar sýnir, sem nú skýrðust fyrir honum, sanrifærðu
hann.
Kvenmaður hafði skotið á hann. Hún' hafði hamast eins og fjand-