Bergmálið - 25.09.1899, Side 2

Bergmálið - 25.09.1899, Side 2
102 BERGMÁLIÐ, I .ÁNUDAGINN 25. SEPTEMBER 1899. GEFID UT AD GIMLI, MANITOBA S’XSBaTTX 3? XaEXTX:S3va:XX5TTX ,, ST7" ^ Ritstjóri (Editor): G. M. Thompson. BnsÍDess Managei': G. Thousteinsson r 1 ár .. $1,00 BERGMALIÐ kostar: j Gmán. ... $0,50 (_3nián. $0,25 Borgist fyrirfram. AUGI>ÝS1NGA1í: Smá auglýsingar í eitt skifti 25 eents fyrirl þuml. dálks- lengdar, 50 cents um mánuðinn A stærri auglýsingar, eða auglýsingar um lengri tíma, afsláttur eftir samningi. Viðvíkjandi pöntun, afgreiðslu og borgun á blaðinu, suúi menn ser til G. Tuoksteinssonak, Gimi.i. Utanáskrift til ritstjórans er: Editur Bergmálið, P. O. Box 38, tíivili, Man. Ætli það sé nú áhnars ósköp eftir- sóknarvert og ábatasamt að vera í skólastjórn. Það hlýtur að vera, því Olson álítur að embætti okkar Jóns í henni séu í veði !! Það dylst vístengum sein les grejn Olsons í seinasta blaði Bni., að hann vill koma því inn hjá lesendunum,að Jón Pétursson og ég, séum í meira lagi hlutdrægir og ófrjálslyndir, til að sýna hans eigin frjálslyndi, er hór lítið dæmi: Eyrsta haustiðsem hanu dv aidi hér, eftir fjögra mánaða tírua, öllum og öllu í þessu plássi ókunnur, þá ný orðiiin kennari við skólann, þá fór- ust honum þaunig orö á auka-skola- héraðsfundi : „Nú ííður ykkur á að kjósa vel í skólastjórn, óg skai nefna inennina sem þið eigið að kjósa, svo get óg verið skrifari og fóhirðir nefnd- arinnar, ogsvo...“ en þá sleit liann sundur setninguna, húlsaði orðin og hætti. Þetta er maðurinu sem slæst upp á stjóni Gimli-skólahéraðs, fyrir hvaðl Ó! bara af því að fá ekki að vera skólastjóru, skrifari og fóhirðir skólar.s, og' svo bava í ofanálng, lenu- ari. Þetta inun þó ck ki bera þe=s vott, að vilja einn öllu ráða ? Hr. Olson segir, að við Jón vilðuin vilja meiri hlulans í héraðinu að vett- ugi. Þetta hlýtur í ð vcra fl'jótfærui hjá lierra Olson, því með ergjuin og ('ftirgímgsiiiuninn, gut hann að eins skrúfað i:pp nfu atkvæðisbæra meuii af 56 í héraðinu tíl að gefa sér með- mæli, það er þó víst ekki meining hans, að 9 af 56 só meirihluti ! ! Þetta roælir ekki með Olson livorki sem reikningsmanni né að liann liafi „Síumn inentun og lireinan kara!tter“, eÍDs og hann kemst að orði. Ef Olson hefði treyst fylgi m'eiri hluta héraðsbúa, þá mundí hann hafa kallað til fundar og jagast þar um þessi skólamál, en ékki farið að eyða rúiiii í opinberu blaði, öllum ævlega hugsandi mönnum til ergelsis og leið- inda. Hviið Olson vill með pvívat við- skifti sín og J. P. Sólmundsonar inn í þsssi skólamál, skil óg ekki; bann liafði víst enga —giida— ástæðu til þess, meðan J. P. S. -—og allir c.ðrii —þagði, mátti hann því vol una sem var, en að ílækja viðskiftum þeírra niáganna inn í liaturs-slúður uni skóla- stjórnina, líkist helzt óráðshjali glæpa- sjúks manns. Eájr tneð fullu ráði, hefðu höggvið svo nærii sjálfum sér. Olson er ergilegur af því, að álitið só, að hann hali viljað hafa at- vinnu af J. P. S. með því, að sækja um skóiann ir.óti honum. Hvernig- átti. Oison að fá kennarastöðu við skólann, uema mcð því móti, að J. P. S. tapaði henni. Heldvr OLon að hann geti blind- að svo Dokkurn manii, að ekki sjái gegnum þcssa blæju? Þetta er einnig helzt of mikil liugs- unarvilla hjá manci, smn býður sig fyrir konnara. Skólastjórnin hofir nú í tvö ár aug- lýst oftir tilboðum frá prófgengnum kennurum, en engiu fengið, nema frá J. P. Sólnnmdson. Húu hefir ráðið þá fyi'ii kennara, sein hún hafðí bezt álit á, og engin alvarleg roótmæli liafa koniið fram gegu þeirn ráðstöf- unum liennar, nenui livað Olson hefir íekist að fá fáa menn i fylgi við sig, nð luvlda uppi sífeldum œningum út afþví, að hann Jiofii'ekki verið ráð- inn fyrir kennara. Að fara uð taka nýtt )án ti! að gera við kirkjuhúsið, neituðu gjaldendur á mjög tjölmennum fundi; uininæH Olsons um það hitta því ekki róttan stað, or hann heinir slóðaskap að nefudinni út af því. Unimæliu um skólahús, bekki og áhöld, eru óþverra ósannindi lijá Olson. Það er engan vegin í því lagi, sem héraðsrnenn mundu óska, en að það só eins og Olson lýsir því, er ’.'ægast sagt, rógur um hóiaðsbúa, svo að fóik út í frá fái andstygð á oss og skólamáluni vorum, og að hanu þur.fi því ekki að óttast mótsókn fiá góðu m kennurum, og geti svo með tímannm nuddaðsérí kennara-sessinn. Um áhuga þinn hr. Olson fyrir skólamálum vorum, og samvinnu þíua í þeim, hefðir þú ve! mátt þegja, Til þeirra hefiv þú i!t eitt iagt, þan hafa engah frið haft nú í tvö ár fyrir æsingum ívá þiimi hálfu, og það bezta, sem þú getnr—ef þú gætir það—til þeirra lagt, or, að trana þér ekkert fram í þeim og skifta þór ekk- ert af þeim, það væri þeiin til niikils hagnaðar. Að svo mæltu er ég ánægður með, að skjóta þessu máli undir dórn hér- aðsbúa sjáifra. Þeir eru hinir rétíu dómendui' í þessu máli, þeim einum kemur það við. Þá ætti Olson ekki r.ð vera hræddur við dóm þoirra, þar hann segist hafa meiri hlutann með sér. G. Thor$teinsson- 21—9 ’99. B. B. OIsosi og saimleikiiriiiii, ----0---- í rjtgerð 'eftir B. B. Olson, með yfirskiiftiuui „Liberal skólastjórn“, sem út kom í „Biu.“ 11. þ. m., eru tilfærð svör, sem ég á að hafa gefið höfundinum upp á þessa ákveðnu spurningn: „En því ekki að veita almenningi kost á að kjósa kenuar- aun?“ Svörin sorn ég er látinn gefu eru þannig: 1. „Afþví, þið vft.r saungjarnt að ftuglý-n, hitt ekki“. 2. „Af því, íið svo lengi sem ég ev í þessnri stjórn, þá læt <íg engan ,,rei’na“ mói“. 3. „Af því, að ég sé ekki tii hvers skólastjóru er, ef ekki til að ráða og stjórna þessmn málum eingöngu. 4. „Af því, sem þetta fólk var ,rolur‘ og konur ómyndugar og ii- merkar, sem komu þessi mál ekk ert við“. Jn.fnve! þó ég hnfi ekki hugmynd um, að nokkur sá niíiðuv som nokkuð þekkir mig, tiúi þvi að eg hafi veitt Olsou þiunig loguð svör, því þau eru svo fjarri því að vera svör upp á spurn- ingu þá, seni fyiir á að liafa legið til svara, að það er óhugsandi að nokkuv rnaðiu' með fullu viti haft gefið þ.iu, en þar t-ð liöfuudmiúii heíir þessi tii- færðu svör eius og nokliurs kouar texta til uð leggja út af, og leitast svo vi ð zð sýna ósvífui cg paitisku okkar G. Th. gagnvart almenniugi í Gimli- skólahéraði, gegnum alla greiniua, þá ætla ég r.ð leyfft mér oð fain nokkrum orðum um sannleiksgildi þeirra, fólk- inu til skýringar. Þess er þá fyrst að g-eta, að höf- unduriun hefiv aldrei beint til mín þaunig lagaðri spurningu, það út af fyrir sig eru því hrein og bein ó- sannindi. Eg man ekki eftir að hafa átt orða- stað um þnssi mál við hr. Olson nema ítvöskifti. I fyrra skiftið í júlí í sunmr, rétt oftir að það fór að kvisast að J. P. Sólmundson yrði ráðinn sem kennai'i, og það samfed gekk aðal- lega út á það fyi'ir Olson, að konia mér í skilning um, hvað það væri nfar úheppilegt of skólanefndinni að ráða J. P. S. fyrir kennara aftur, ogað sýna fram á hversu mjög honum vœri ábótavant til að takast það starf á hendur. Einnig tilkynti hann mór, að hann (Olson) væri ráðinn í því, að bjóðiv sig fyrir keunara. Þetta samtal hefir átt að undirbúa mig til að greiða rétt atk'-æði í því niáli, þog- ar þar að kæmi. Alt þetta hjal leiddi ég sem rnost frnm hjá mér, og svar- aði fáu, er því óhugsandi að hann hafi. getað dregið út úr því samtali þau orð, er hann ber niigfyrir. I síðara skiftið áttum við tal um þessi inál, að kveldi þess 30. ágúst, sama kveldið sem nefndin réði því til lykta, hvern hún tæki fyrir ketm- ara við Gimli-skóla yfir næsta kenslu- tímabil. Eg var svo, ég veit ekki hvort ég á að segja, heppinn, eða óheppiun, :tð eiga erindi inn í sölubúð Olsous á heimleið minni, og stóð þar við svo sem fimm mínútur. Fréttir af skólauefudar-fundinuni voru komnar á uudnn mér til Olsons, svo ég get getið mér til, að liann liafi ekki verið í sem heztu skapi, enda lét liann ekki bíða að hreyta til mín orðum, og segir, að okkur hafi ekki þóknast að verða við beiöiii þairri, er hann og nokkrir gjaldendur hafi sent nefnd- inni, er íór fram á, :.ð almcnningur cetti kost á íið kjósa kennarann úr llokki þoirra, er tilboð gerðu. Ég svaiaði. homim þií, að nelhdin hefði séð sérstaka ástæðu til þess, það hefði vei jð sanngjarut að auglýsa skólann, en hitt hefðum við ekki sóð ástæðu til að taka til greiua, þó jafnfáir ineiiu færu þess á leit, þá hefðum við okki uokkra sönnun fjrir því, að þessi beiðni væri orðiu til tyrir vilja fjöld- ans, ekki eiuu sinni meirihlutuns af gjiildendum skólahóraðsins. Hr. 01- sen komst imdir eins í töluverðan hitn, og taldi það niikla ósvífni, að taka ekk: meira tillit til vilja sín og 12 gildia og góðra atkvæðisbærra gjald'-

x

Bergmálið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bergmálið
https://timarit.is/publication/29

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.