Kennarablaðið - 01.07.1900, Qupperneq 12

156
svo tímanlega, að þau séu komin til þeirra fyrir lok júnímán-
aðar ái hvert, og eiga. þeim að fylgja nákvæmar skýrslur og
vottorð um öll þau atriði, sem tilgreind eru hér að framan.
Styrkurinn veitist einkum eftir kenslutima og nemendafjölda.
Enn fremur liafa í fjárlögunum sjálfum verið sett nokkur
skilyrði fyrir fjárveitingunni; hafa þau tekið nokkurum breyt-
ingum frá upphafi. í síðustu fjárlögum eru þau þannig orðuð,
að styrkur til barnaskóla annarsstaðar en í kaupstöðum (í
kaupstöðum fá barnaskóiarnir engan styrk úr landssjóði) veit-
ist einkum eftir lengd kenslutímans og nemendafjölda, ogmeð
því skilyrði, að skólarnir njót.i einnig annars tillags, er eigi só
minna en helmingur á móts við styrkinn úr landssjóði. En
um styrkinn til sveitakennara er svo ákveðið í fjárlögunum,
að hann skuli vera alt að 80 kr. handa hverjum, og að hann
veitist eftir tillögum stiftsyfirvaldanna.
-------<>»0-0------
„Kermarabl. “ hlýtur að þessu sinni að flytja lesendum
sínum þá sorgarfregn, að skarð er orðið fyrir skildi í hóp ís-
lenzkra kennara, þar sem vér eigum á bak að sjá tveim
merkismönnum úr flokki vorum. Það eru þeir Markús F.
Bjarnason skólastjóri og Árni Pálsson barnakennari.
Marlcús Finnbogi Bjarnason var ættaður vestan úr Arnar-
firði og fæddur þar hinn 23. nóv. 1849. Gaf hann sig snemma
að sjómensku, svo sem föðurfrændur bans höfðu gert, og varð
einn meðal hásetanna, á fyrsta þilskipinu, sem gekk til fiski-
veiða hóðan úr Reykjavík; en það var „Fanny“ eign Geirs
kaupm. Zoega o. fl.
í íslenzkum blöðum frá 1873 er þess getið sem nýlundu
mikillai' eða öllu heldur sem einsdæmis hór á landi, að þá
gekk íslenzkur sjómaður einn undir stýrimannapróf hér í Reykja-
vík og stóðst það með mjög góðum vitnisburði, að dómi próf-
dómenda, er voru foringjar af herskipinu „Fylla“. En sjó-